Przejdź do zawartości

Koniokształtne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koniokształtne
Hippomorpha
Wood, 1937[1]
Ilustracja
Przedstawiciel podrzędu – koń domowy (Equus caballus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Magnordo

Boreoeutheria

Nadrząd

Laurasiatheria

Rząd

nieparzystokopytne

Podrząd

koniokształtne

Synonimy
Rodziny

2 rodziny (w tym 1 wymarła) + 1 wymarły rodzaj o statusie incertae sedis – zobacz opis w tekście

Koniokształtne (Hippomorpha) − podrząd ssaków z rzędu nieparzystokopytnych (Perrisodactyla).

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Do podrzędu należy jedna występująca współcześnie rodzina[9][10][11][12][13]:

Opisano również rodzinę wymarłą[14]:

Rodzaj wymarły o niepewnej pozycji systematycznej[15]:

  • Cymbalophus Hooker, 1984 – jedynym przedstawicielem był Cymbalophus cuniculus (R. Owen, 1842)

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. H.E. Wood. Perrisodactyl suborders. „Journal of Mammalogy”. 18 (1), s. 106, 1937. DOI: 10.1093/jmammal/18.1.106. (ang.). 
  2. J.F. Blumenbach: Handbuch der Naturgeschichte: mit Kupfern. T. 1. Göttingen: Johann Christian Dieterich, 1779, s. 58, 109. (niem.).
  3. Ch.K. André: Der Zoologe, oder Compendiöse Bibliothek des Wissenswürdigsten aus der Thiergeschichte und allgemeinen Naturkunde. Cz. 1. Eisenach: Johann Jacob Gebauer, 1795, s. 29. (niem.).
  4. L.H. Froriep & J.F. Meckel: Vorlesungen über vergleichende Anatomie von G. Cüvier. Gesammelt und unter seinen Augen herausgegeben von C. Düméril.. Leipzig: Paul Gotthelf Kummer, 1809, s. tabela 1. (niem.).
  5. J.G. Fischer von Waldheim: Zoognosia tabulis synopticis illustrata, in usum praelectionum Academiae imperialis medico-chirugicae mosquensis edita. Cz. 3. Mosquae: Nicolai S. Vsevolozsky, 1814, s. xvii, 477. (łac.).
  6. J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugethiere und Vögel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München, Stuttgart und Tübingen: In der J.G. Cotta’scchen Buchhandlung, 1830, s. 32. (niem.).
  7. H.Н. Каландадзе & А.С. Раутиан: Система млекопитающих и историческая зоогеография. W: Филогенетика млекопитающих. Москва: Издательство Московского университета, 1992, s. 107. (ros.).
  8. І.В. Загороднюк. Наукові назви рядів ссавців: від описових до уніфікованих. „Вісник Львів. Ун-ту”. Серія біологічна. 48, s. 38, 2008. (ukr.). 
  9. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-08]. (ang.).
  10. C.J. Burgin: Introduction. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 23. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  11. C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 27. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  12. D. Rubenstein: Family Equidae (Horses and relatives). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 106. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
  13. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Family Equidae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-12-08].
  14. J.S. Zijlstra, Hippomorpha Wood, 1937, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-12-08] (ang.).
  15. J.J. Hooker. A primitive ceratomorph (Perissodactyla, Mammalia) from the early Tertiary of Europe. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 82 (1–2), s. 230, 1984. DOI: 10.1111/j.1096-3642.1984.tb00545.x. (ang.).