Przejdź do zawartości

Krzysztof Hipsz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Hipsz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1953
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarz, publicysta

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Krzysztof Hipsz (ur. 12 stycznia 1953 w Warszawie) – polski dziennikarz i publicysta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1971 roku ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie[1]. Ukończył studia w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego w 1976. Już w trakcie studiów zaczął publikować swoje pierwsze artykuły poświęcone muzyce rozrywkowej. W tym czasie był także szefem programowym klubu studenckiego „UBAB”. Po studiach został redaktorem w tygodniku Na Przełaj[2]. Pisał recenzje płytowe, relacje z festiwali w Sopocie, Opolu, z koncertów jazzowych (m.in. Jazz Jamboree, Złota Tarka, Rawa Blues) i rockowych (Jarocin, Jesień z Bluesem, Rockowisko), przeprowadzał wywiady z popularnymi muzykami i wokalistami, redagował rubrykę Muzykorama[3]. Jego artykuły zamieszczały również tygodnik Razem, Walka Młodych i miesięcznik Jazz. Współpracował z Rozgłośnią Harcerską, Rzeczpospolitą (recenzje z festiwali opolskich i Jazz Jamboree) i tygodnikiem Szpilki, gdzie współtworzył z Lechem Terpiłowskim „Szoł biznes po polsku”. W latach 1980–1982 prowadził w TVP1 autorski program Klub Czarnego Krążka. Z reżyserem Krzysztofem Riege był współtwórcą dwóch programów telewizyjnych (emitowanych w Interwizji) prezentujących najpopularniejsze gwiazdy polskiej muzyki pop lat 90. Był częstym gościem w nocnym programie „Jedynki” Programu I Polskiego Radia. Wraz z Markiem Wiernikiem i Markiem Gaszyńskim pełnił rolę eksperta w Wielkiej Grze (1980–1981). Jego odautorskie komentarze umieścili na okładkach swoich płyt m.in. Mech, Kat, Anna Faber, Wanda Kwietniewska.

W radio Tok FM wspólnie z Krzysztofem Grzybowskim prowadził dwugodzinny program na żywo poświęcony polskiej i światowej kinematografii (1996–1998). Był jurorem Festiwalu Tarnowskiej Nagrody Filmowej (1999). W latach 2006–2009 jako redaktor naczelny miesięcznika Cinema wielokrotnie relacjonował wydarzenia z Festiwalu Filmowego w Cannes[4]. Przeprowadził tam wywiady z wielkimi postaciami światowego filmu, takimi jak John Malkovich, Izabella Scorupco czy Sharon Stone.

Poza muzyką i filmem Krzysztof Hipsz pasjonował się motoryzacją, co zaowocowało w latach 1982–1986 cyklem reportaży z samochodowych Rajdów Polski publikowanych w tygodniku Moto Express. Był założycielem i pierwszym redaktorem naczelnym miesięcznika Świat Motocykli. Współorganizował redakcję miesięcznika Golf&Life, gdzie jako zastępca redaktora naczelnego prowadził dział motoryzacyjny. Kierował redakcjami pism motoryzacyjnych Speed i HighSpeed[5]. W 2010 zacząć wydawać własny tytuł X–cross dedykowany sportom motocyklowym off road[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Maria Durakowa, Maria Lasecka, Hanna Gruchalska-Kwaśniewska, III Liceum Ogólnokształcące im. Generała Sowińskiego 1923-1998: dawne I-sze Gimnazjum Męskie im. Jenerała Sowińskiego Magistratu M. St. Warszawy, wyd. 1, Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Szkoły im. Generała Sowińskiego, 1998, s. 126, ISBN 83-910546-0-8 (pol.).
  2. Wycinki muzyczne z prasy PRL [online], web.archive.org [dostęp 2021-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-14] (pol.).
  3. Czuj, czuj, czuwaj | Bufet PRL [online], web.archive.org, 25 lutego 2021 [dostęp 2021-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-25].
  4. filmpolski.pl: Film w prasie polskiej [online], web.archive.org, 14 maja 2021 [dostęp 2021-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-14].
  5. 'Marmolade' i 'Speed' mają nowych wydawców i tytuły [online], web.archive.org, 18 listopada 2020 [dostęp 2021-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-18].
  6. Magazyn „X-Cross” od 5 grudnia [online], web.archive.org, 6 stycznia 2018 [dostęp 2021-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-06].