Kuc Connemara
Kuc Connemara – rasa konia domowego z grupy kuców. Wysokość w kłębie: 135 - 148 cm. Kuce Connemara są kucami wierzchowymi. Nadają się na konkursy skoków, ujeżdżenia. Mogą także ciągnąć lekkie wozy, choć najczęściej są użytkowane jako konie rodzinne.
Cechy charakterystyczne
[edytuj | edytuj kod]Jeszcze dziś można rozpoznać cechy koni, które w przeszłości były krzyżowane z osobnikami innych ras. Connemara ma więc proporcjonalny pokrój po rasach hiszpańskich, wrażliwość araba, siłę zaprzęgowego konia walijskiego, a także coś z ruchów hackneya.
Budowa, pokrój, eksterier
[edytuj | edytuj kod]Kuc Connemara to koń o mocnej i proporcjonalnej budowie. Głowa średniej wielkości o profilu prostym lub garbonosym, szyja dużo dłuższa niż u większości kuców wierzchowych. Connemara ma silny, szeroki grzbiet i lekko ściśnięty zad. Dobrze zarysowane, silne stawy (dzięki nim jest doskonałym skoczkiem) i dobre kopyta.
Umaszczenie
[edytuj | edytuj kod]Akceptowane są wszystkie umaszczenia z wyjątkiem srokatego. Najczęściej spotykane maści to: siwa, kasztanowa, kara i izabelowata. Od kilku lat zauważalny jest przyrost populacji kuców bułanych oraz dereszowatych.
Charakter, temperament
[edytuj | edytuj kod]Duże zdolności przystosowawcze. Zrównoważony temperament, cierpliwość i silne nerwy.
Historia, pochodzenie
[edytuj | edytuj kod]Kuc Connemara pochodzi z zachodniego, nabrzeżnego regionu Irlandii o tej nazwie. Dziś nie ma już naprawdę dzikich koni, ale wciąż wiele osobników dorasta w półdzikich stadach. Kuce zamieszkują chłodne i dżdżyste wybrzeże "zielonej wyspy" - tym warunkom środowiskowym zawdzięczają swoją siłę i wytrzymałość.