Lěkarska rutowka
| |
| Lěkarska rutowka (Galega officinalis) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| rjadownja: | (Rosopsida) |
| podrjadownja: | (Rosidae) |
| rjad: | (Fabales) |
| swójba: | Łušćinowcy (Fabaceae) |
| podswójba: | Mjetelojte kwěty (Faboideae) |
| tribus: | (Galegeae) |
| ród: | Rutowka[1] (Galega) |
| družina: | Lěkarska rutowka[2] |
| wědomostne mjeno | |
| Galega officinalis | |
| L. | |
Lěkarska rutowka[2] (Galega officinalis) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).
Synonymy
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Accoromba tricolor,
- Callotropis tricolor,
- Galega bicolor Boiss. & Hausskn. ex Regel,
- G. patula Steven,
- G. persica,
- G. vulgaris,
- G. coronilloides
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Lěkarska rutowka je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 60 hač do 120 cm. Rostlina je naha.
Łopjena su njeporowje pjerite a wobsteja ze 7 hač do 19 lancetojtych hač jejkojtych łopješkow.
Kćěje wot junija hač do awgusta. Swětolila hač běłe kćenja docpěwaja dołhosć wot něhdźe 1 cm a steja w dołho stołpikatych, čumpatych, zrunanych kićach.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na prózdnych płoninach, na mjezach, w skałach, na nadróžnych kromach a na dwórnišćach. Preferuje tróšku ćopliše stejnišća.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Pochadźa z wuchodneho regiona Srjedźneho morja.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Noty
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 496.
- ↑ 2,0 2,1 W internetowym słowniku: Geißraute
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 80 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
 |
Tutón zapisk wo biologiskej temje je hišće jara krótki. Móžeš pomhać jón dale wutwarjeć. K tomu stłóč horjeka na Wobdźěłać.
Jeli eksistuje w druhej rěči hižo bóle wuwity zapisk ze samsnej temu, móžeš tež z tutoho přełožować. |
Jeli ma zapisk wjace hač jedyn njedostatk, wužij prošu předłohu |