Edukira joan

La Polla Records

Artikulu hau "Kalitatezko 2.000 artikulu 12-16 urteko ikasleentzat" proiektuaren parte da
Wikipedia, Entziklopedia askea

La Polla Records
Evaristo Paramos
Datuak
EzizenakLPR
La Polla Records
JatorriaAgurain (Araba)
Musika motaPunk
InstrumentuakBi gitarra
Baxua
Bateria
Urteak1979 - 2003
Produkzioa
Diskoetxea(k)Ohiuka
Soñua
Maldito Records
GOR Discos
Taldekideak
Evaristo
Abel
Sume
Txarly
Fernandito
Informazio gehigarria
www.lapollarecords.net
Spotify: 3vHlZN6pTa2zOl2eVxiEdJ Last fm: La+Polla+Records Musicbrainz: cd3f2331-160b-4ed3-9f2d-f0c54fcc1c63 Songkick: 45789 Discogs: 1002680 Allmusic: mn0000106224 Edit the value on Wikidata

La Polla Records edo La Polla Agurainen 1979an sortutako punk musikako talde bat da. Taldearen estilo zuzena eta polemikari beldur eza izenean bertan erakusten da, gaztelaniaz «zakila» esan nahi du eta. Haren jarrera matxinoa ikur bihurtu zen, ez baitzuten inolako enbarazurik gustuko ez zutena salatzeko; gehienetan, gainera, modu barregarrian eta zuzenean. Hala ere, jarreran horien aurkakoek traba andana ipini zizkieten, hala nola mehatxuak, errepresioa, atxiloketak (Eskorbuto bezala), sabotajeak emanaldietan, eta abar.

Testuingurua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1980ko hamarkada garai mugitua izan zen, aldaketa gogoz betea, gertatu berria zen trantsizio politiko hartaz haratago. Franco hil ondoren aldaketa grina piztu zen, eta berrogei urteko zentsura bizi izan ondoren, mugimendu artistiko askok aurrera egin zuten.

Egoera hura Madrileko La movida madrileña mugimenduan sumatu daiteke; eta batez ere, uneko gatazka politikoak zirela eta, Euskal Herrian, Euskal Rock Erradikalaren eskutik. 1982an PSOEk, Felipe Gonzálezen eskutik, hauteskunde orokorrak irabazi zituen, eta aldaketa amets asko zapuztu ere bai (GAL, industria birmoldaketa...). Testuinguru honetan sortzen da La Polla Records Agurainen, Arabako herri txiki batean.[1]

Bilakaera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Taldearen hasiera 1978an kokatu daiteke, non, Evaristo abeslariaren hitzetan, punk musikaren bi ezaugarrik bera eta Aguraingo beste lau gazte erakarri zituzten: hasteko, ez zen ezinbestekoa musikari trebea izatea; eta, bestetik, ahal kaleko hizkeran abestu zitekeen. Horrela, egiteko handirik ez zutenez, beste kuadrilletako gazteekin batu zen Evaristo La Polla Records taldea osatzeko: Fernando Murua "Fernandito" (bateria), Maleguin (baxua), Txarly (gitarra) eta Sume (gitarra).[2]

Taldearen lehen kontzertua Aguraingo diskotekan izan zen 1979an, instrumentuak erosi berriak zituztela eta entsegu gutxi batzuekin. Kontzertu motza izan zen —ordu erdi inguru—, baina jende asko agertu zen herriko gazteak zirenen kontzertua ikustera. Aipatzekoa da La Polla Records taldea beste punk taldeetatik bereizten zuen ezaugarri bat: gainerako taldeak auzo langileetatik zetozen, baina La Polla Records herri txiki batekoa zen. Horrek Euskadirekiko isolatu zituen lehen unean, eta gainera herrian bueltan egoteak hankak lurrean izatea ahalbidetzen zien.

1982ean taldeak lehen maketa grabatu zuen, Banco Vaticano (1982)[3] ez zena argitaratzera ailegatu. Lehenengo lanak argitaratu eta grabatzeko Iruñera joatea erabaki zuten Bilbora ordez diru kontuengatik, eta hori oso ongi etorri zitzaien han geroago Oihuka diskoetxea osatuko zuten Goñi anaiak ezagutuko baitzituzten. Garai hartan Soñua diskoetxea eramaten zuten eta haien laguntzaz lau kantako ¿Y ahora qué? (Soñua, 1983) lehen maketa kaleratu zuten. 1984an 19 kantako Salve (Soñua, 1984) izeneko diskoa plazaratu zuten. Letretan faxismo, kapitalismo, arrazismo, monarkia, katolizismo, moda eta bere gogoko ez ziren gizartearen beste ezaugarrien kontra jotzen zuten, ibilbide osoan egingo zuten bezala. Album honek ordura arteko panorama musikal guztia hankaz gora jarri zuen bere estilo ironiko eta indartsuarekin.

Hurrengo urtean Revolución (Soñua, 1985) albuma kaleratu zuten, Maleginen ordez Abel jarriz baxuaren atzean. Disko horretako letrak askoz ere politikoagoak dira eta abesti bakoitza estatuaren eta kapitalismoaren kontrako manifestu bat da. Lehen lan hauekin ospe handia lortu zuten, pentsaezina halako musika jotzen zuen talde batentzat eta laster pasa zen Euskal Herrian garai hartan sortu zen mugimenduaren ikur izatera: Euskal Rock Erradikala. No somos nada (Txata, 1987) haien hurrengo lana izan zen. Diskoa kaleratzeko, taldearen managerra zen Jose Maria Blascok diskoetxe propio bat sortu zuen dena kontrolpean izateko, baina salmentak ez ziren oso onak izan eta managerraren eta taldearen arteko tirabirak zirela eta, hurrengo urtean Oihuka diskoetxearekin lan egitea erabaki zuten.

1988an bi disko kaleratu zituzten: Donde se habla (Oihuka, 1988) eta En directo (Oihuka,1988). Lehenengoa disko kontzeptuala izan zen non abesti bakoitzak ("Confusión" abestia izan ezik) animali izenak zeukaten eta bigarrena Lakuntzan kontzertu batean zuzenean grabatua. Anekdotatzat, esaten da Donde se habla "El avestruz" abestia Eskorbuto taldeari eskainita dagoela, bi taldeen arteko harreman txarra zela eta. 1990ean Ellos dicen mierda nosotros amén (Oihuka, 1990) kaleratu zuten, disko gogor eta indartsu bat, taldearen abesti ezagunenetako asko gordetzen dituena. Urte berdinean kaleratzen da Los jubilados (Oihuka, 1990), Evaristo ez diren beste taldekide batzuk ahots nagusia jartzen dute lehen aldiz, eta emaitza disko esperimental eta estilo ezberdinekoa da. Baina laster bueltatuko ziren haien betiko estilora Barman (Oihuka, 1991) lau abestiko maxiarekin.

1992 urtean lau album argitaratu zituzten aldi berean: Volumen I (Oihuka, 1992), Volumen II (Oihuka, 1992), Volumen III (Oihuka, 1992) eta Volimen IV (Oihuka, 1992). Lan horiek banaketa handia izan zuten, eta horrela La Polla Recordsen musika estatu osora iritsi egin zen. Negro (Oihuka, 1992) taldearen hurrengo lan originala izan zen. Lan hau gaizki baloratua izan da, taldea une horretan eboluzio musikal bat jasaten zegoen eta. 1993an Hoy es el futuro (Oihuka, 1994) izeneko diskoa plazaratu zuten, estiloz guztiz aldatuz punk-rockaren alde.

Soinu teknikari batekin zeukaten tirabira zela eta, 1991an epai batek taldearen izena erabiltzea debekatu zien. Taldeak, epaia kontuan hartu gabe, Bajo presión (Oihuka, 1994) diskoa kaleratu zuen La Polla Records izenarekin. Lan horrekin bukatu zuten Oihuka diskoetxearekin lan egiten, eta hurrengo urtean GOR diskoetxean sartu ziren. Azkenean, epailearen erabakia zela eta, izenez aldatu zuten; eta 1996an, La Polla izena hartuta, Carne pa' la picadora (GOR, 1996) albuma atera zuten,[4] punk-rock estiloko album nihilista eta indartsua da.

La Polla en Turecto (GOR, 1998) zuzeneko albuma plazaratu zuten ondoren, Canciller aretoan emandako kontzertu batean grabatuta.[5] 1999an taldearen hogeigarren urteurrena ospatzearren, Toda la puta vida igual (Maldito Records, 1999) diskoa kaleratu zuten valentziar diskoetxe berri batekin: Maldito Records. Hurrengo albuma -Bocas (Maldito Records, 2001)- grabatzeko, Txarli gitarra jotzaileak taldea utzi zuen, eta MCD gitarra zen Jokinek ordeztu zuen. Lan horietan taldearen estiloa guztiz aldatua zegoen, eta abestien kalitatea pixkanaka jaisten zihoan. Hala ere gauza berriak probatzen jarraitzen dute eta euskaraz abestutako bi abesti bakarrak daude azken disko horietan: "Shanti" eta "Oi-oi!".

2002ko irailaren 22an, Fernando, bateria jotzailea hil egin zen, garun infartua bat zela eta, taldearentzat kolpe handia izan zen gertaera. Taldeak birak eta kontzertu guztiak bertan behera utzi zituen eta Tripi eta Txiki sartu ziren baterian eta gitarran Fernandito eta Txikiren ordez azken albuma grabatzeko: El último (el) de la Polla (Maldito Records, 2003). Diskoa kaleratutakoan taldea desegitea erabaki zuten, eta bi bilduma argitaratu zituzten amaierako agur gisa, 14 años (Oihuka, 2003) eta zuzenean grabatutako Vamos Entrando (Maldito Records, 2004).

Taldea utzi ondoren, Evaristok hainbat talde egin zituen, "The Meas" eta "The Kagas" RIP taldeko kideekin batera eta "Gatillazo" Tripi eta Txikirekin. Gainera, Por los hijos lo que sea izenburuko liburua argitaratu zuen, non La Pollaren zein bere hurrengo taldeen (The Kagas, The Meas eta Gatillazo) istorioak, gertaerak eta anekdotak kontatzen dituen. Taldearen abestiak, mugimendu oso baten ikur izateaz gain, mugimendu berrien erreferente ere badira, M15eko kanpaldietan eta alderdi politiko berrietan izan duen eraginean ageri denez.[6]

Jatorrizko taldekideak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Evaristo Páramos.

Azken taldekideak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Evaristo - ahotsa
  • Abel - baxua
  • Tripi - bateria
  • Txiki - gitarra
  • Sume - tronpeta-jotzailea

Diskografia[7]

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Estudioko albumak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Salve - 1984[8]

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. "Venganza" - 1:50
  2. "Porno en acción" - 1:05
  3. "Tope Bwana" - 2:25
  4. "Estrella del rock" - 1:13
  5. "Delincuencia" - 2:08
  6. "Los siete enanitos" - 1:17
  7. "Nuestra alegre juventud" - 1:52
  8. "Críticos" - 1:44
  9. "Muy punk" - 2:25
  10. "Herpes, talco y tecno-Pop" - 1:10
  11. "Salve" - 3:04
  12. "Así casca la basca" - 1:05
  13. "Come mierda" - 1:53
  14. "El gurú" - 1:38
  15. "Tú alucinas" - 1:10
  16. "El 7º de Míchigan" - 1:51
  17. "Canción de cuna" - 1:57
  18. "Revistas del corazón" - 2:05
  19. "Y ahora que" - 2:14
  20. "Txus" - 1:37

Revolución - 1985[9]

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. No Hay Jabalix En Urbasa - 1:04
  2. Es Politica - 1:03
  3. Lucky Man For You - 1:10
  4. Demócrata Y Cristiano - 1:38
  5. Morireis Como Imbeciles - 1:20
  6. El Ataque De Los Hambrientos - 2:39
  7. Chica Yeye - 2:29
  8. Era Un Hombre - 1:55
  9. Ven Y Ve - 1:49
  10. No Más Presos - 1:27
  11. Vuestra Maldición - 1:33
  12. La Revolución - 2:01
  13. El Sitio Donde Yo Vivo - 2:35
  14. En Londres - 2:10
  15. Un Rayo De Sol - 1:57
  16. La Tortura - 2:10
  17. Cara Al Culo - 1:23
  18. Sin País - 1:24

El Congreso De Los Ratones - 1:34

No somos nada - 1987[10]

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. No somos nada
  2. Socios a la fuerza
  3. Otro militar
  4. Todo por la patria
  5. Sí hay futuro
  6. Jamaica
  7. Tu más enérgica repulsa
  8. Señores del jurado
  9. Progreso y ciencia
  10. Real como la vida misma
  11. La justicia
  12. Cáncer
  13. Quiero ver
  14. Qué paz
  15. Pitufaré
  16. Odio a los partidos
  17. Hipócritas
  18. Las marras
  19. Mentiras post
  20. Los perros, la carne
  21. Súbete los pantalones

Donde se habla - 1988[11]

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Los monos
  2. Canarios y jilgueros
  3. Ocho mariposas
  4. Animal sin nombre
  5. Conejas y gallinas
  6. Rata (parte 1)
  7. Rata (parte 2)
  8. El perro salvaje
  9. El avestruz
  10. Confusión
  11. El cerdo
  12. Escorpión
  13. El pingüino
  14. Ciervos, corzos y gacelas
  15. Las hormigas
  16. Todos los animales privando juntos en el bar

Los jubilados - 1990[12]

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Iván
  2. El coleguilla
  3. Pobredumbre
  4. Listísimos
  5. Inútil VI
  6. La fama
  7. Mis riñones
  8. El obrero
  9. Huelga general
  10. El anuncio
  11. El sindicato

Ellos dicen mierda, nosotros amen - 1990[13]

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Penetración
  2. Balada inculta
  3. El suicida
  4. Kiero un buey
  5. Negros pensamientos
  6. El mulo
  7. Mis cojones y yo
  8. Así es la vida
  9. Nací sin el carnet
  10. Bloqueo
  11. La pipa
  12. Cachas beiby
  13. Rock & Bilbao
  14. Estupidjaus
  15. Ellos dicen mierda, nosotros amén

Negro - 1992[14]

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Europa
  2. Sábado 14
  3. Capitalismo
  4. Demo do can
  5. Alicia
  6. Baileis
  7. Barby
  8. Memoria de muerte
  9. Las lumbreras
  10. Fuego y cristal
  11. Himno
  12. Cinco contra el calvo

Hoy es el futuro - 1993[15]

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. "Radio Crimen" - 2:25
  2. "Sólo un dedo" - 2:16
  3. "Sin Dinero" - 2:28
  4. "Johnny" - 2:48
  5. "La Llorona" - 3:42
  6. "Muellecillos" - 2:42
  7. "Calienta el odio" - 2:01
  8. "Dr. Spock" - 2:26
  9. "Lady Chaterly" - 2:27
  10. "Eutanasia" - 3:11
  11. "El Intocable" - 2:23
  12. "Desengaño" - 2:14
  13. "Lirios" - 2:02
  14. "Hoy es el futuro" - 3:00

Bajo Presión - 1994[16]

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Monopoly
  2. El ojo te ve
  3. La futbolera
  4. Erik el rojo
  5. Bang-bang
  6. Palabras
  7. Gladiadores TV
  8. La secta
  9. Fin de siglo
  10. El revolcador
  11. Harry lo hace por tí
  12. La trece
  13. Analizando

Carne Pa la Picadora - 1996[17]

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. "Carne pa' la picadora" – 2:49
  2. "Envidia cochina" – 3:39
  3. "Amigo, si quieres currar" – 3:19
  4. "Distorsión" – 3:54
  5. "Tan sometido" – 3:20
  6. "Quinta criminal" – 2:13
  7. "Jodiana" – 2:40
  8. "La solución final" – 3:24
  9. "Incomunicado" – 2:19
  10. "Sin salida" – 2:39
  11. "Tan segura y natural" – 2:53
  12. "Cara de perro" – 2:24
  13. "Gol en el campo" – 2:38

Toda la Puta Vida Igual - 1999[18]

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. "Ya no quiero ser yo" - 2:59
  2. "Tumba 37" - 2:20
  3. "Deja a los niños" - 1:44
  4. "Shanti" - 1:16
  5. "Igual para todos" - 2:00
  6. "Puedes ser idiota" - 1:53
  7. "No aburras" - 2:29
  8. "Mundo cabrón" - 2:15
  9. "Basura" - 2:16
  10. "Pastelarium" - 3:28
  11. "Maigenerasion" - 2:11
  12. "Guaschibo" - 2:00
  13. "Esta todo muy mal" - 2:50
  14. "Chisourray" - 2:07
  15. "Ingenua" - 2:20
  16. "Día positivo" - 3:14
  17. "La gamberra" - 2:21
  18. "Nadie llorará por ti" - 2:22
  19. "Que turututu, ay que tururu" - 2:42
  20. "Toda la puta vida igual" - 1:29
  21. "La democracia funciona" - 0:44 (Bonus track)

Bocas - 2001 [19]

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. "Mal ajo" - 2:47
  2. "Tan harto" - 2:47
  3. "Aprieta el culo" - 2:30
  4. "Gaseosa la Clashera" - 2:50
  5. "La humillación" - 1:56
  6. "No quiero ser un rolling stone" - 2:32
  7. "Fucking USA" - 2:50
  8. "Oi-Oi!!" - 3:01
  9. "Batallitas del abuelo" - 2:55
  10. "Noche incierta" - 3:27
  11. "E que pasou?" - 2:15
  12. "Hoy haré la revolución" - 3:33
  13. "Clo(w)n" - 2:43
  14. "Punk" - 2:41
  15. "Alegría Navarra" - 2:42
  16. "Sardina" - 1:02
  17. "Banco Vaticano" (Bonus Track) - 4:01

El Último (El) de la Polla - 2003[20]

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. "Bandejitas, latas y paquetes" - 2:10
  2. "Sin escrúpulos" - 1:32
  3. "Susanita tiene un marrón" - 2:00
  4. "Violencia" - 2:03
  5. "Futuro perfecto" - 2:26
  6. "Hoy vamos a explicar la palabra feo" - 1:53
  7. "Punkyfer" - 2:00
  8. "¡¡ OU YEA !!" - 2:15
  9. "Nadie es inocente" - 2:33
  10. "Iros todos a la mierda" - 2:56
  11. "Loco mambo" - 1:55
  12. "Control l´amour" - 2:46
  13. "Ahora unos minutos de publicidad" - 2:30
  14. "Rincones" - 1:27
  15. "Dios" - 2:02
  16. "Hombres de respeto" - 3:06
  17. "Series de maderos" - 2:15
  18. "A tu lado" - 2:05
  19. "Pista no muy oculta" (Bonus track) - 1:40

Maketak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Banco Vaticano - 1982[21]

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. "La muerte te ama" - 4:56
  2. "Muevete" - 2:45
  3. "Y ahora qué?" - 2:21
  4. "Pepe" - 3:32
  5. "Nací sin carnet" - 2:22
  6. "Juanito Tergal" - 3:06
  7. "El fin del mundo" - 2:07
  8. "Banco Vaticano" - 3:44
  9. "Hey, hey, hey" - 2:04
  10. "Rock n' roll" - 0:59
  11. "Poder" - 2:54
  12. "10 perritos" - 2:39

¿Y ahora qué? - 1983 [22]

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. "Y ahora que?" - 2:15
  2. "10 perritos" - 2:35
  3. "Quiero ser alcalde" - 2:58
  4. "Hey, hey, hey" - 2:10

Barman - 1991[23]

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Barman
  2. Ángeles caídos
  3. Kamarraden
  4. Juanito Tergal

Zuzeneko albumak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • En Directo - 1988
  • La Polla en Turecto - 1998
  • Vamos Entrando - 2004

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ (Gaztelaniaz) «Maldito Records – LA POLLA» www.malditorecords.net (Noiz kontsultatua: 2018-02-09).
  2. ↑ (Gaztelaniaz) Biografía de La Polla Records - La Fonoteca. (Noiz kontsultatua: 2018-02-07).
  3. ↑ (Gaztelaniaz) «LaFonoteca, Disco: Y Ahora Qué?» lafonoteca.net (Noiz kontsultatua: 2018-02-09).
  4. ↑ (Gaztelaniaz) La Polla Records. 2018-01-30 (Noiz kontsultatua: 2018-02-07).
  5. ↑ (Gaztelaniaz) En turecto. 2017-02-21 (Noiz kontsultatua: 2018-02-07).
  6. ↑ .
  7. ↑ La Polla Records discography. (Noiz kontsultatua: 2018-02-07).
  8. ↑ (Gaztelaniaz) Salve (álbum). 2016-08-02 (Noiz kontsultatua: 2018-02-09).
  9. ↑ (Gaztelaniaz) «La Polla Records - Revolución!» Discogs (Noiz kontsultatua: 2018-02-09).
  10. ↑ (Gaztelaniaz) «LaFonoteca, Disco: No Somos Nada» lafonoteca.net (Noiz kontsultatua: 2018-02-09).
  11. ↑ (Gaztelaniaz) «LaFonoteca, Disco: Donde se Habla» lafonoteca.net (Noiz kontsultatua: 2018-02-09).
  12. ↑ (Gaztelaniaz) «LaFonoteca, Disco: Los Jubilados» lafonoteca.net (Noiz kontsultatua: 2018-02-09).
  13. ↑ (Gaztelaniaz) «LaFonoteca, Disco: Ellos Dicen Mierda, Nosotros Amén» lafonoteca.net (Noiz kontsultatua: 2018-02-09).
  14. ↑ (Gaztelaniaz) «LaFonoteca, Disco: La Polla Records» lafonoteca.net (Noiz kontsultatua: 2018-02-09).
  15. ↑ (Gaztelaniaz) Hoy es el futuro. 2017-04-19 (Noiz kontsultatua: 2018-02-09).
  16. ↑ (Gaztelaniaz) «LaFonoteca, Disco: Bajo Presión» lafonoteca.net (Noiz kontsultatua: 2018-02-09).
  17. ↑ (Gaztelaniaz) Carne para la picadora. 2017-01-05 (Noiz kontsultatua: 2018-02-09).
  18. ↑ (Gaztelaniaz) Toda la puta vida igual. 2017-08-04 (Noiz kontsultatua: 2018-02-09).
  19. ↑ (Gaztelaniaz) Bocas (álbum). 2017-08-04 (Noiz kontsultatua: 2018-02-09).
  20. ↑ (Gaztelaniaz) El último (el) de La Polla. 2017-03-29 (Noiz kontsultatua: 2018-02-09).
  21. ↑ (Gaztelaniaz) Banco Vaticano (álbum). 2016-08-04 (Noiz kontsultatua: 2018-02-09).
  22. ↑ (Gaztelaniaz) Y ahora qué. 2017-12-17 (Noiz kontsultatua: 2018-02-09).
  23. ↑ (Gaztelaniaz) Barman (álbum). 2013-02-06 (Noiz kontsultatua: 2018-02-09).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Euskal musika
Euskal musika
 Artikulu hau Euskal musika Wikiproiektuari lotuta dago. Honelako artikuluekin lagundu nahi baduzu, jo ezazu wikiproiektuaren orrira.
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=La_Polla_Records&oldid=8099806"(e)tik eskuratuta