Przejdź do zawartości

Laburnocytisus Adama

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Laburnocytisus Adama
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

bobowce

Rodzina

bobowate

Podrodzina

bobowate właściwe

Rodzaj

laburnocytisus

Nazwa systematyczna
+Laburnocytisus adamii (Poit.) C.K.Schneid.[3]

Laburnocytisus Adama[4], złotokap Adama[5] (+Laburnocytisus adamii (Cytisus purpureus+Laburnum anagyroides)[3]; +Laburnocytisus 'Adamii'[6]) – chimera peryklinalna uzyskana w wyniku zmieszania komórek należących do dwóch gatunków z różnych rodzajów roślin motylkowatychzłotokapu pospolitego Laburnum anagyroides i szczodrzeńca purpurowego Cytisus purpureus[7]. Uzyskana została jednorazowo w szkółce Jeana Louisa Adama w Vitry-sur-Seine pod Paryżem w 1826 roku[5][8], w wyniku szczepienia zrazu szczodrzeńca na pniu złotokapu. Jeden z uzyskanych pędów okazał się mieć zmieszane cechy obu gatunków, przy czym część organów była typowa dla złotokapu, część dla szczodrzeńca, a część miała charakter pośredni. Uzyskana chimera powstała w wyniku zmieszania warstw komórek tkanek twórczych dwóch gatunków[7], przy czym komórki szczodrzeńca znajdują się na zewnątrz, a złotokapu tworzą warstwę wewnętrzną[9][8].

Uzyskana chimera mimo wyglądu określanego jako „chorowity”[5] bywa uprawiana w kolekcjach botanicznych jako ciekawostka[8]. Rozmnażana jest tylko wegetatywnie przez szczepienie na podkładkach złotokapu[10].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Niewielkie drzewa[5] lub krzewy o pędach wyprostowanych do 2–3 m wysokości[4]. Pędy w różnym stopniu podobne do obojga rodziców, przy czym często następuje rewersja i pędy mają cechy jednego z rodziców[4][11]. Szczególnie cenione są okazy tworzące kwiatostany z żółtymi kwiatami typowymi dla złotokapu i purpuroworóżowymi szczodrzeńca[4]. Obok nich występują kwiaty zmieszane – podobne do złotokapu, ale z fioletowym rumieńcem. Liście są zwykle mniejsze niż u złotokapu, niemal nagie, miejscami rozwijają się wyraźnie mniejsze (blaszki do 2 cm długości) liście typowe dla szczodrzeńca[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-26] (ang.).
  3. a b Laburnum Fabr.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-01-15].
  4. a b c d +Laburnocytisus adamii. [w:] e-katalog roślin [on-line]. Związek Szkółkarzy Polskich. [dostęp 2022-01-15].
  5. a b c d e Owen Johnson, David More, Drzewa: przewodnik Collinsa, Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2009, s. 350, ISBN 978-83-7073-643-9, OCLC 750566633.
  6. + Laburnocytisus 'Adamii'. RHS. [dostęp 2022-01-15].
  7. a b Robert Geneve. Attainable himeras. „American Horticulturist”. 70, 12, s. 33-36, 1991. 
  8. a b c David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 498, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  9. Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 298. ISBN 0-333-73003-8.
  10. Jerzy Hrynkiewicz-Sudnik, Bolesław Sękowski, Mieczysław Wilczkiewicz: Rozmnażanie drzew i krzewów liściastych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 366. ISBN 83-01-13434-8.
  11. +Laburnocytisus adamii (Poiteau) Schneid.. [w:] Trees and Shrubs Online [on-line]. International Dendrology Society. [dostęp 2022-01-15].