Laura Mancinelli

Laura Mancinelli
Data i miejsce urodzenia	18 grudnia 1933 ; Udine, Włochy
Data i miejsce śmierci	7 lipca 2016 ; Turyn, Włochy
Narodowość	włoska
Język	włoski, średnio-wysoko-niemiecki
Alma Mater	Uniwersytet Turyński (1956)
Dziedzina sztuki	esej, powieść, powieść historyczna
	Ważne dzieła
	Pieśń o Nibelungach. Problemy z wartością; Dwunastu opatów z Challant;
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Ten artykuł od 2018-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Laura Mancinelli (/ˈ l a u r a m a n tʃ i ˈ n ɛ ll i/; ur. 18 grudnia 1933 w Udine, zm. 7 lipca 2016 w Turynie) – włoska pisarka, germanistka, mediewistka, autorka powieści i esejów^[1].

Życiorys

Urodziła się w Udine w 1933 roku. Cztery lata wczesnego dzieciństwa spędziła w Rovereto, skąd wraz z rodziną przeniosła się do Turynu.

Po ukończeniu studiów doktoranckich na Uniwersytecie Turyńskim uczyła w szkole średniej, nie rezygnując z zainteresowania średniowieczną kulturą niemiecką.

W 1969 roku opublikowała esej Pieśń o Nibelungach. Problemy z wartością.

W latach 70. XX wieku wykładała filologię niemiecką na Uniwersytecie w Sassari. W 1976 z powołania Ladislao Mittner objęła katedrę historii języka niemieckiego na weneckim Uniwersytecie Ca’ Foscari.

Za radą Claudio Magris w 1972 przetłumaczyła z oryginału na język włoski Pieśń o Nibelungach (niem. Nibelungenlied). W 1978 ukończyła tłumaczenie utworu Tristan (niem. Tristan) Gottfried von Straßburg. W 1989 przetłumaczyła dwa dzieła Hartmann von Aue: Gregorius (niem. Gregorius) oraz Biednego Henryka (niem. Der arme Heinrich).

Po powrocie do Turynu w 1981 zadebiutowała jako prozatorka, wydając książkę Dwunastu opatów z Challant, powieść historyczną, którą zaczęła pisać w 1968 roku. W kolejnych latach wydała Il fantasma di Mozart (1986) i Il miracolo di santa Odilia (1989).

Chora na stwardnienie rozsiane, na początku lat 90. opuściła Katedrę Filologii Germańskiej.

Wybrana twórczość

Powieści

Dwunastu opatów z Challant (I dodici abati di Challant – 1981, wyd. polskie 1991)^[2]

Przypisy

↑ Mancinelli, Laura in the Italian Encyclopaedia of Science, Letters, and Arts [online], Treccani.it (wł.).
↑ The use of time and ways, translation of fixed expressions, idioms and phrasal constructs metaphorical and changes in the Polish version of «I dodici abati di Challant». How to overcome the limitations of a linguistic system [online], PRESSto. Platforma otwartych czasopism naukowych wydawanych na Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (ang.).

[1] Mancinelli, Laura in the Italian Encyclopaedia of Science, Letters, and Arts [online], Treccani.it (wł.).

[2] The use of time and ways, translation of fixed expressions, idioms and phrasal constructs metaphorical and changes in the Polish version of «I dodici abati di Challant». How to overcome the limitations of a linguistic system [online], PRESSto. Platforma otwartych czasopism naukowych wydawanych na Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (ang.).

[1]

[2]