Lech (rijeka)
Lech | |
|---|---|
| rijeka | |
 Lech između Elmena i Stanzacha. | |
| Položaj | |
| Države | |
| Naselja | Reutte, Füssen, Schongau, Augsburg |
| Fizikalne osobine | |
| Duljina | 255,3[1] km |
| Površina porječja | 3926 km2 |
| Istjek | |
| • Prosječni | 115 m3 |
| Tok rijeke | |
| Izvor | Planina Rote Wand (Vorarlberg) |
| • Nad. vis. | 1840 m |
| • Koord. | 47°10′25″N 10°00′14″E / 47.173611°N 10.003889°E |
| Ušće | Dunav kod Marxheima |
| • Koord. | 48°44′06″N 10°56′13″E / 48.735°N 10.936944°E |
| Slijev | Crnomorski |
| Ulijeva se u | Dunav |
| Pritoci | Vils, Wertach |
  izvor  ušće Lech na zemljovidu Austrije  | |
Lech (lat. Licus[2]) je rijeka u Austriji i Njemačkoj, desna pritoka rijeke Dunav, duga 255,3 km.[2]
Lech izvire u austrijskom Vorarlbergu, na južnim obroncima najviše planine Vorarlberga - Rote Wand.
Od izvora teče 12 km u pravcu sjeverozapada do Tirola gdje teče dodatnih 78 km do njemačkog Füssena zatim u istom pravcu teče kroz Bavarsku do ušća u Dunav nedaleko od Ingolstadta.[2]
Rijeka ima sliv velik 3926 km2, koji se proteže po Vorarlbergu, Tirolu i Bavarskoj, dok u Austriji ima karakter tipičnog planinskog brzaka, u Njemačkoj je mirna ravničarska rijeka.
Dio korita rijeke južno od Augsburga je zaštićeni prostor bara i vriština (Lechtalhaiden) velike biološke raznolikosti.[1]
Rijeka je posebno atraktivna kod Füssena, gdje je pregrađena branama visokim i do 7 metara, pa ima kaskade i najveći njemački vodopad Lechfall, koji iako nije prirodni, privlači velik broj turista.[1]
Dolina rijeke poslužila je književnici Wilhelmini von Hillern za roman Dolina lešinara (Die Geier-Wally) 1873., a roman je kasnije uzet kao osnova za pisanje libreta za operu Dolina (La Wally).[2]
 | Zajednički poslužitelj ima još gradiva o temi Lech (rijeka) |
| |||||||||||||||||||||||
