Przejdź do zawartości

Leszek Dranicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leszek Dranicki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 czerwca 1949
Gdańsk

Instrumenty

gitara, śpiew

Gatunki

jazz, cool jazz, ballada jazzowa[1], blues

Zawód

gitarzysta, wokalista, kompozytor, grafik, publicysta, pedagog

Aktywność

od lat 70.

Powiązania

Tadeusz Nalepa, Janusz Muniak, Grażyna Auguścik, Maciej Sikała i in.

Zespoły
Baszta, Krzak, Antiquintet, Sami Swoi, Free Blues Band, Operating Conditions, Orange Trane i in.

Leszek Dranicki (ur. 3 czerwca 1949 w Gdańsku[2]) – polski wokalista i gitarzysta wykonujący muzykę z pogranicza jazzu i bluesa; kompozytor, grafik, publicysta, pedagog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia jest artystą plastykiem i absolwentem gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (dzisiejsza Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku) oraz autorem wielu projektów i realizacji z dziedziny architektury wnętrz. W 1973 roku został laureatem konkursu Festiwalu Wokalistów Jazzowych w Zamościu[3].

W 1976 roku był współzałożycielem legendarnej formacji jazzowej Baszta, nagrodzonej na festiwalu Jazz Nad Odrą '77. Koncertował z nią w klubach Polski, Niemiec, Finlandii i Szwajcarii. W latach 1982–1983 współpracował z grupą Krzak, z którą nagrał album pt. Krzak’i i jeździł w trasy koncertowe. Po rozpadzie śląskiego zespołu wszedł w skład Antiquintetu (w 1983)[4]. W późniejszych latach współpracował m.in. z Tadeuszem Nalepą, Januszem Muniakiem, Grażyną Auguścik, a także z big bandem Sami Swoi i Free Blues Bandem[1].

W 1986 roku nagrał pierwszą autorską, solowy album zatytułowany With A Little Help..., z którego utwory posłużyły jako tło do programu telewizyjnego wyemitowanego przez TVP2. Kilka lat później powstał kolejny program telewizyjny pod nazwą Kolory. W obydwu wzięli udział m.in.: Zbigniew Jaremko, Eryk Kulm i Andrzej Cudzich. Gdański muzyk jest także autorem scenariuszy tych produkcji. W latach dziewięćdziesiątych pojawił się w awangardowym projekcie Ryszarda Miśka Teatr Instrumentalny przy Teatrze Muzycznym w Gdyni, w towarzystwie m.in. Olgi Szwajgier i Helmuta Nadolskiego.

Jako publicysta zadebiutował w tygodniku muzycznym WOW!!!, publikując na łamach tego czasopisma obszerne fragmenty własnych autobiografii Byłem klezmerem i Byłem bigbitowcem. Był także felietonistą Dziennika Bałtyckiego (Zapiskami przechodnia) i recenzentem muzycznym. W latach 1998−2000 wokalista nagrał trzy autorskie płyty: Duet, Andaluzja i Kolędy Jazzowe Na Głos, Saksofon i Gitarę (jest również autorem ich szaty graficznej). W nagraniach wzięli udział: Maciej Sikała, Piotr Wojtasik, Leszek Możdżer, Piotr Lemańczyk i Jacek Olter. Gdański muzyk jako muzyk sesyjny pojawił się na płytach: Rudiego Schubertha, Gorana Larsena, Piotra Lemańczyka i innych.

Wykłada na tzw. Małej Akademii Jazzu, jest także grafikiem i projektantem. Jako pedagog od wielu lat prowadzi pracownie rysunku i malarstwa, w Akademii Multimedialnej i w Gdańskim Archipelagu Kultury – Integracyjny Klub Winda. W 2006 roku w gdańskim Teatrze Leśnym odbył się jego benefis z okazji 30-lecia pracy artystycznej. W 2010 roku wokalista nagrał kolejną autorską płytę pt. Listy Jazzujące[5].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Płyty autorskie

[edytuj | edytuj kod]

Inne nagrania

[edytuj | edytuj kod]

Z zespołem Baszta:

Z zespołem Krzak:

Z zespołem Operating Conditions:

Z Leszkiem Winderem:

Z zespołem Orange Trane:

Z Maciejem Sikałą:

  • 2000 – Kolędy Jazzowe Na Głos, Saksofon i Gitarę (Radio Plus)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Ballady bluesowe i jazzowe. bart.sopot.pl. [dostęp 2017-04-14]. (pol.).
  2. Leszek Dranicki. Rate Your Music. com. [dostęp 2012-09-07]. (ang.).
  3. wald: XXXIV Międzynarodowe Spotkania Wokalistów Jazzowych. Zamość onLine.pl, 2007-09-25. [dostęp 2012-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-04)]. (pol.).
  4. Mirosław Ryszard Makowski: Antiquintet. pracownia52.pl. [dostęp 2021-05-20]. (pol.).
  5. Leszek Dranicki. Listy Jazzujące. Serpent. pl. [dostęp 2012-10-31]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]