Przejdź do zawartości

Liga Światowa w piłce siatkowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Liga Światowa
World League
Dyscyplina

piłka siatkowa

Organizator rozgrywek

FIVB

Data założenia

1990

Założyciel

FIVB

Data rozwiązania

2017

Nowa nazwa

Liga Narodów

Rozgrywki
Liczba drużyn

32

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

 Włochy

Ostatni zwycięzca

 Francja

Najwięcej zwycięstw

 Brazylia (9)

Strona internetowa

Liga Światowa (skrót ) – cykliczne, międzynarodowe rozgrywki w piłce siatkowej mężczyzn, organizowane corocznie (od roku 1990 do 2017) przez Międzynarodową Federację Piłki Siatkowej (FIVB) oraz członków Rady Ligi Światowej (RLŚ) dla wybranych przez nie reprezentacji krajowych. Rozgrywki odbywały się od maja do lipca i stanowiły one początek sezonu reprezentacyjnego.

Zaproszenia do udziału w każdej edycji LŚ dostawały wyłącznie państwa, których siatkarskie federacje oraz męskie reprezentacje spełniały wszystkie ustalone wcześniej kryteria, uzyskując w ten sposób możliwość zdobycia znaczących nagród pieniężnych (w 2006 roku łączna pula nagród wyniosła 20 mln dolarów).

W 2018 roku została zastąpiona przez Siatkarską Ligę Narodów[1][2].

Spodek w Katowicach – miejsce rozgrywania turnieju finałowego LŚ w 2001 oraz w 2007.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Polska-Argentyna – LŚ 2005 w Bydgoszczy

W 1986 roku podczas odbywającego się w Pradze II Światowego Kongresu Międzynarodowej Federacji Piłki Siatkowej na przewodniczącego tej organizacji wybrany został Meksykanin Rubén Acosta. Jednym z głównych założeń nowego przewodniczącego było rozpowszechnienie siatkówki w jak największej liczbie państw. Zasadniczą oś planu nowych władz FIVB stanowiło zwiększenie liczby oraz częstotliwości przeprowadzania międzynarodowych imprez siatkarskich poza odbywającymi się co cztery lata turniejami olimpijskimi oraz mistrzostwami świata.

W 1987 roku powstał pomysł, aby utworzyć coroczne profesjonalne rozgrywki siatkarskie, w których uczestniczyłyby najlepsze reprezentacje świata. Rozgrywkom nadano nazwę Liga Światowa, a jej pierwszą edycję zorganizowano w 1990 roku[3].

Zasady

[edytuj | edytuj kod]
Hala MOSiR w Łodzi – gospodarz 18 meczów w ramach LŚ w latach 1999-2008
Hala Atlas Arena w Łodzi – gospodarz 7 meczów w ramach LŚ w latach 2009-2013
Hala Łuczniczka w Bydgoszczy – 7 meczów w ramach LŚ w latach 2003-2007
Reprezentacja Brazylii zwycięzcą Ligi Światowej 2009
Reprezentacja Brazylii srebrnym medalistą Ligi Światowej 2011

Regulamin rozgrywek Ligi Światowej wielokrotnie ulegał zmianom. Najnowsze rozwiązania wprowadzono przed 22. edycją w roku 2011.

Od roku 2006 w fazie grupowej występuje 16 drużyn. Są one dzielone na cztery grupy, w których mecze do 2011 roku rozgrywane były przez sześć kolejnych weekendów systemem „każdy z każdym” (po dwa mecze u siebie i na wyjeździe).

Najnowsze zasady spotkań fazy grupowej wprowadzano przed 23. edycją w roku 2012. Począwszy od tej edycji 16 zespołów nie rozgrywa dwóch meczów z tym samym rywalem w ciągu jednego weekendu, ale bierze udział w czterech turniejach rozgrywanych na terenie państw każdej z tych drużyn, gdzie turniej toczy się systemem „każdy z każdym” (każdy zespół gra trzy mecze z każdym rywalem, przez trzy kolejne dni poczynając od piątku).

Ostatnia Faza Finałowa w roku 2011 została rozegrana w dniach 6-10 lipca 2011 roku w Gdańsku z udziałem ośmiu drużyn. Do turnieju finałowego awansowały po 2 najlepsze drużyny z każdej grupy eliminacyjnej (grupy: A – D), z uwzględnieniem udziału Polski. Ze względu na to, że Polska – gospodarz Fazy Finałowej – zajęła w swojej grupie miejsce trzecie, do Fazy Finałowej awansowały poza nią trzy najlepsze drużyny z drugich miejsc wyłonione po stworzeniu specjalnej tabeli.

Następnie po dwie najlepsze drużyny z każdej grupy Fazy Finałowej (grupy E i F) zagrały w półfinałach, tzw. Final Four (zwycięzcy grup „na krzyż” z drużynami, które zajęły drugie miejsca). Zwycięzcy półfinałów zagrali w finale, a pokonani – o brązowy medal. Po raz pierwszy w 2011 Polska zdobyła medal Ligi Światowej (w meczu o 3. miejsce pokonała reprezentację Argentyny).

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Rozgrywki Ligi Światowej są prestiżowe, ale i dobrze płatne. W pierwszych szesnastu edycjach na nagrody przeznaczono 131 milionów dolarów, a suma nagród wzrosła od 1 miliona w pierwszej edycji do 20 milionów w 2006 roku.

W 2005 roku najlepsza drużyna w Final Four[4] miała zagwarantowaną nagrodę w wysokości miliona dolarów. Pozostałe trzy drużyny otrzymały kwoty odpowiednio mniejsze (drugie miejsce 450 tys. dolarów, trzecie 280 tys., czwarte 150 tys.). Siatkarze mogli też liczyć na gratyfikacje za zajęte miejsce w grupie eliminacyjnej (845 tys. za pierwsze miejsce, 830 tys. za drugie, 825 tys. za trzecie i 820 tys. za czwarte), za udział w poszczególnych meczach (za mecze w grupie przewidziano po 1000 dol. dla każdego zawodnika za wygraną oraz po 700 za porażkę) oraz za indywidualne osiągnięcia, tj. dla Najlepiej Punktującego – MVP (40 tys. dol.), Najskuteczniej Atakującego (17,2 tys.), Najlepiej Blokującego (17 tys.) i Najlepiej Serwującego (17 tys.). Łączna pula nagród w 2005 roku wyniosła 13,4 mln dolarów.

Nie wszystkie zdobyte pieniądze trafiają jednak na konta zawodników. Zgodnie z przepisami nagrody za miejsca należą do krajowych federacji i to one decydują, jak je rozdysponować.

Medaliści Ligi Światowej

[edytuj | edytuj kod]
Edycja Rok Gospodarz złoto Mistrz srebro Wicemistrz brąz III miejsce
I 1990 Japonia Osaka  Włochy  Holandia  Brazylia
II 1991 Włochy Mediolan  Włochy  Kuba  ZSRR
III 1992 Włochy Genua  Włochy  Kuba  Stany Zjednoczone
IV 1993 Brazylia São Paulo  Brazylia  Rosja  Włochy
V 1994 Włochy Mediolan  Włochy  Kuba  Brazylia
VI 1995 Brazylia Rio de Janeiro  Włochy  Brazylia  Kuba
VII 1996 Holandia Rotterdam  Holandia  Włochy  Rosja
VIII 1997 Rosja Moskwa  Włochy  Kuba  Rosja
IX 1998 Włochy Mediolan  Kuba  Rosja  Holandia
X 1999 Argentyna Mar del Plata  Włochy  Kuba  Brazylia
XI 2000 Holandia Rotterdam  Włochy  Rosja  Brazylia
XII 2001 Polska Katowice  Brazylia  Włochy  Rosja
XIII 2002 Brazylia Belo Horizonte  Rosja  Brazylia  Jugosławia
XIV 2003 Hiszpania Madryt  Brazylia  Serbia i Czarnogóra  Włochy
XV 2004 Włochy Rzym  Brazylia  Włochy  Serbia i Czarnogóra
XVI 2005 Serbia Belgrad  Brazylia  Serbia i Czarnogóra  Kuba
XVII 2006 Rosja Moskwa  Brazylia  Francja  Rosja
XVIII 2007 Polska Katowice  Brazylia  Rosja  Stany Zjednoczone
XIX 2008 Brazylia Rio de Janeiro  Stany Zjednoczone  Serbia  Rosja
XX 2009 Serbia Belgrad  Brazylia  Serbia  Rosja
XXI 2010 Argentyna Córdoba  Brazylia  Rosja  Serbia
XXII 2011 Polska Gdańsk/Sopot  Rosja  Brazylia  Polska
XXIII 2012 Bułgaria Sofia  Polska  Stany Zjednoczone  Kuba
XXIV 2013 Argentyna Mar del Plata  Rosja  Brazylia  Włochy
XXV 2014 Włochy Florencja  Stany Zjednoczone  Brazylia  Włochy
XXVI 2015 Brazylia Rio de Janeiro  Francja  Serbia  Stany Zjednoczone
XXVII 2016 Polska Kraków  Serbia  Brazylia  Francja
XXVIII 2017 Brazylia Kurytyba  Francja  Brazylia  Kanada

Gospodarze turnieju finałowego Ligi Światowej

[edytuj | edytuj kod]
Gospodarze Państwa (Lata)
6  Włochy (1991, 1992, 1994, 1998, 2004, 2014)
 Brazylia (1993, 1995, 2002, 2008, 2015, 2017)
4  Polska (2001, 2007, 2011, 2016)
3  Argentyna (1999, 2010, 2013)
2  Holandia (1996, 2000)
 Rosja (1997, 2006)
 Serbia i Czarnogóra/ Serbia (2005, 2009)
1  Japonia (1990)
 Hiszpania (2003)
 Bułgaria (2012)

Klasyfikacja medalowa

[edytuj | edytuj kod]
L.p. Państwo złoto srebro brąz Razem
1.  Brazylia 9 7 4 20
2.  Włochy 8 3 4 15
3.  Rosja ( ZSRR) 3 5 7 15
4.  Stany Zjednoczone 2 1 3 6
5.  Francja 2 1 1 4
6.  Kuba 1 5 3 9
7.  Serbia (Jugosławia oraz Serbia i Czarnogóra) 1 5 3 9
8.  Holandia 1 1 1 3
9.  Polska 1 0 1 2
10.  Kanada 0 0 1 1

Reprezentacja Polski w Lidze Światowej

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Polski występowała w turnieju nieprzerwanie od 1998 do 2017 r. Zdobyła dwa medale: brązowy w 2011 r. podczas finału rozegranego w hali Ergo Arena położonej na granicy Gdańska i Sopotu oraz złoty w 2012 r. podczas finału rozegranego w hali Arena Armeec w Sofii.

Rekordy

[edytuj | edytuj kod]

Najdłuższy set w historii Ligi Światowej miał miejsce 28 maja 2011 w meczu PolskaUSA, trwał 45 minut, ostateczny wynik wyniósł aż 37:35 dla USA. Mecz odbywał się w łódzkiej Atlas Arenie, w fazie interkontynentalnej Ligi Światowej[5].

Najwyżej punktowany set w historii Ligi Światowej miał miejsce 9 lipca 2011 w meczu BrazyliaArgentyna, ostateczny wynik wyniósł aż 42:40 dla Brazylii. Mecz odbywał się w gdańskiej Ergo Arenie, w półfinale rozgrywek Ligi Światowej[6].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wiadomości: Siatkarska Liga Narodów powoli staje się faktem, „Strefa Siatkówki - Mocny Serwis”, 13 października 2017 [dostęp 2018-04-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-28] (pol.).
  2. Wiadomości: Wybrano gospodarza finału Ligi Narodów, „Strefa Siatkówki - Mocny Serwis”, 7 lutego 2018 [dostęp 2018-04-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-28] (pol.).
  3. FIVB World League - The history. fivb.org. [dostęp 2018-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  4. Final Four – turniej finałowy z udziałem czterech drużyn.
  5. Match result.
  6. Liga Światowa. Brazylia pokonała Argentynę i jest już w finale.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]