Lismore (wyspa)
56°30′41,0″N 5°29′38,4″W/56,511389 -5,494000 Widok na północne wybrzeże Lismore | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Kraj | |
| Akwen | |
| Archipelag | |
| Najwyższy punkt |
Barr Morna 127 m n.p.m. |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
Położenie na mapie Szkocji  | |
| 56°30′41,0″N 5°29′38,4″W/56,511389 -5,494000
| |
Lismore (gael. Lios Mòr) – wyspa w archipelagu Hebrydy Wewnętrzne, położona na zachodnim wybrzeżu Wielkiej Brytanii, w zatoce Loch Linnhe, należąca do Szkocji, w jednostce administracyjnej Argyll and Bute[1].
Opis
[edytuj | edytuj kod]Aug1995.jpg?lang=pl)
Wyspa Lismore ma około 16 km długości i około 2 km szerokości, zajmuje powierzchnię 2351 ha (5809 akrów) i wznosi się na wysokość 127 m (417 stóp) w Barr Morna na południu wyspy. Żyzna gleba pozwala na wzrost wielu roślin, w tym drzew i krzewów. Na zachodnim wybrzeżu wydobywano w XIX w. wapień. Wzdłuż grzbietu wyspy biegnie droga B8045. Obecnie większość populacji, znana jako Liosachs, zajmuje się rolnictwem lub rybołówstwem[2].
Na wyspie znajdują się ruiny zamków Coeffin i Achadun z widokiem na wyspę Bernerę[2]. W połowie VI w. Święty Moluag założył tu klasztor. Mały kościół na wyspie nazywany jest katedrą św. Moluaga[3]. W osadzie Clachan na Lismore urodził się John Stuart McCaig (1823 - 1902), bankier, krytyk sztuki i filozof[4].
Populacja
[edytuj | edytuj kod]Populacja na wyspie w połowie XIX wieku wynosiła prawie 1500 osób. Liczba ta spadła do 155 w 1961 r., a następnie ustabilizowała się:166 (1971), 129 (1981), 140 (1991) i 146 (2001). W 2011 r. wynosiła 192 osoby[2].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]- Lismore
-
-
-
-
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Achnacroish. Mapcarta.com. [dostęp 2020-06-06]. (ang.).
- ↑ a b c Lismore. Gazetteer for Scotland. [dostęp 2020-06-06]. (ang.).
- ↑ St Moluag's Cathedral. Gazetteer for Scotland. [dostęp 2020-06-06]. (ang.).
- ↑ John Stuart McCaig. Gazetteer for Scotland. [dostęp 2020-06-06]. (ang.).