Edukira joan

Lluïsa Cunillé

Wikipedia, Entziklopedia askea
Lluïsa Cunillé

(2014)
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakLluïsa Cunillé Salgado
JaiotzaBadalona1961eko urriaren 28a (63 urte)
Herrialdea Katalunia
Hezkuntza
Hizkuntzakkatalana
gaztelania
Jarduerak
Jarduerakidazlea, antzerkigilea eta errealizadorea
Jasotako sariak
Genero artistikoadramaturgia
IMDB: nm2297607 Edit the value on Wikidata
Letra katalanen festa 2014. Argazkiak: Òmnium / Dani Codina

Lluïsa Cunillé Salgado (Badalona, Katalunia, 1961eko urriaren 28a) kataluniar dramaturgoa da eta 2010ean Espainiako Kultura Ministerioak emandako Literatura Dramatikoaren Sari Nazionala jaso zuen lehen emakumea.[1][2]

Katalanez zein gaztelaniaz idazten du. Radio Zopa muntaiaren hamabost egileetako bat izan zen. Muntaia hori Cadena Ser-ek Espainian irratia sortu zeneko 75. urteurrena ospatu zuen.

José Sanchis Sinisterra dramaturgoaren ikaslea izan zen. 1993an L'Hongaresa konpainia sortu zuen, Paco Zarzoso dramaturgo eta eszena-zuzendariarekin eta Lola López aktore eta zuzendariarekin batera.[3]

José Sanchis Sinistierrak Bartzelonako Beckett aretoan 1990-1993 bitartean emandako dramaturgia testualaren mintegietan trebatu zen. 1991n,Bernako Premi Ignasi Iglésiaserako akzesita lortu zuen, baita 1992an estreinatutako Rodeo filmagatik Calderón de la Barca saria. Antzerki-lan ugari estreinatu ditu, bai katalanez, bai gaztelaniaz: Molt novembre (1993), La festa (1994), Libración (1994, Bartzelonako Kritika saria 1993-1994), Accident (1996, Katalan Letren Instituzioaren Saria, 1997), Apocalipsi (1998), L'afer (1999, Alcoi Hiria Saria 1998), La cita (1999), Passatge Gutenberg (2000, Bartzelonako Kritika saria 1999-2000), Vacants (2000), El gat negre (2001), L'aniversari (2001, Born de Teatre Saria 1999) eta Aquel aire infinito (2003), Barcelona, Mapa d'ombres (2004), besteak beste. Paco Zarzosorekin lankidetzan, Intempèrie (1996), Viajeras (2001) eta Hungariar (2002) idatzi eta estreinatu ditu.[4]

Antzerkia (lana, zuzendaria, non):

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • 2021: L' Emperadriu del Paral·lel ,Xavier Albertí, Teatre Nacional de Catalunya).[5]
  • 2021: El jardí (Albert Arribas, Lluïsa Cunillé zikloaren barnean, Beckett Aretoan).[6]
  • 2021: La nit (Lurdes Barba, Lluïsa Cunillé zikloaren barnean, Beckett Aretoan).[7]
  • 2021: Saturnal (Jordi Prat i Coll, Lluïsa Cunillé zikloaren barnean, Beckett Aretoan).
  • 2020: Massacre (Tommy Milliot al Comédie-Française de París).[8]
  • 2020: Els subornats (dirigida per Lurdes Barba a la Sala Beckett).[9]
  • 2020: La comedia de maravillas ( Lluís Homar).[10]
  • 2017: Islàndia (Xavier Albertí al Teatre Nacional de Catalunya).[11]
  • 2016: Sud. Sala La Planeta de Girona
  • 2015: El temps. Teatro da Politécnica de Lisboa
  • 2015: Serenata per a un país sense serenos ( Paco Zarzosorekin). La Seca de Barcelona.
  • 2015: El carrer Franklin
  • 2007: Après moi, le déluge. Teatre Lliure
  • 2006: La cantant calba al Mc Donald's. Teatre Lliure
  • 2005: Occisió. Teatre Lliure
  • 2005: El pianista (adaptació amb Xavier Albertí). Mercat de les Flors
  • 2005: P.P.P. (Xavier Albertírein). Teatre Lliure
  • 2004: El pes de la palla (Xavier Albertírekin). Teatre Romea
  • 2004: Barcelona, mapa d'ombres. Sala Beckett
  • 2004: Vianants (Paco Zarzosorekin). Sala Beckett
  • 2004: Il·lusionistes. Teatre Lliure.
  • 2003: Aquel aire infinito. Casa de cultura de Sagunt
  • 2002: Húngaros (Paco Zarzosorekin). Casa de cultura de Sagunt
  • 2002: William ShakespearerenT roilo y Crésida lanaren bertsio librea, Festival Grec-Teatre Lliuren
  • 2002: Et diré sempre la veritat. Festival de tardor de Gironan
  • 2002: El aniversario. Madrileko Galileo Aretoa
  • 2001: El gat negre. Teatre Malic
  • 2001: Más extraño que el paraíso. Festival Grec-Convent dels Àngels
  • 2000: Passatge Gutenberg. Teatre Tantarantana
  • 2000: Viajeras (amb Paco Zarzoso). Valentziako Palmireno Aretoa
  • 1999: L'afer. Festival d'Alcoi
  • 1999: La testimone. Pisa (Itàlia)
  • 1999: La cita. Festival d'Edimburg i Festival Grec
  • 1998: Privado. Beckett Aretoa
  • 1998: Dotze Treballs. Teatre Internacional de Sitges
  • 1998: Apocalipsi. Teatre Internacional de Sitges
  • 1997: Dedins, defora. Festival Grec-Mercat de les Flors
  • 1997: La venda. Festival Grec-Teatre Adrià Gual
  • 1996: Accident. Mercat de les Flors
  • 1996: Vacants. Valentziako Palmireno Aretoa
  • 1995: Aigua, foc, terra i aire. Terrassako Maria Plans Aretoa
  • 1995: Intemperie (amb Paco Zarzoso). Valentziako Moma Aretoa
  • 1994: Libración. Beckett Aretoa
  • 1994: La festa. Teatre Romea
  • 1994: Jòquer. Teatre Artenbrut
  • 1993: Molt novembre, Institut del Teatre
  • 1992: Rodeo, Mercat de les Flors

Argitaratutako lanak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Berna. Bartzelona: Institut del Teatre, 1994
  • Jòquer. Bartzelona: Revista Escena, 1994
  • Accident. Bartzelona: Institut del Teatre, 1996
  • L'aniversari. Bartzelona: Institut del Teatre, 1996
  • La festa. Bartzelona: Lumen - Romea, Centre Dramàtic de la Generalitat de Catalunya, 1996
  • Dotze treballs. Lleida: Pagès, 1998
  • Apocalipsi. Bartzelona: Proa - Teatre Nacional de Catalunya, 1998
  • L'afer. Barcelona: Ed. 62, 1998
  • La venda. Tarragona: Arola, 1999
  • Passatge Gutenberg. Lleida: Pagès, 2000
  • Vacants. Valentza: Eliseu Climent / 3i4, 2000
  • El gat negre. Lleida: Pagès, 2001
  • Après moi, le déluge. Bartzelona: Teatre Lliure, 2007
  • Deu peces. Bartzelona: Ed. 62, 2008
  • El temps. Tarragona: Arola, 2011
  • El alma se serena Paco Zarzoso eta Marta Pinarekin]. Salamanca: Media Vaca, 2012.
  • Húngaros. Murtzia: Laborum, 2012.
  • Fronteres [ Falk Richter eta Rafael Spregelburdekin]. Tarragona: Arola, 2014.

Sariak eta aintzatespenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Besteak beste, honako sari hauek lortu ditu:

  • 1992an estreinatutako Rodeo filmagatik Calderón de la Barca saria.
  • 1997an Ciutat de Lleida de teatro Doze treballs lanarekin
  • 1997an Institució de les Lletres Catalanes de teatre Accident lanarekin
  • 1997an Alcoi Hiria Saria L'afer lanarekin
  • 1998an Lleida Hiria Antzerki Saria Dotze treballs lanarekin
  • 1999an Born de teatre L'aniversari lanarekin
  • 2005ean Bartzelona hiri antzerki Saria, mapa d'ombres lanarekin
  • 2005ean izendapena valentzieraz edo katalanezko egile onenaren Max Saria, Et diré sempre la veritat lanarengatik
  • 2007an gaztelaniazko antzerki-autore onenaren Arte eszenikoen Max saria Mapa de sombras lanarengatik
  • 2007an Kataluniako Generalitateak Kataluniako Antzerki Sari Nazionala eman zion.
  • 2008an Urrezko letra (Lletra D'Or) Saria Apréès moi, le d'eluge lanarengatk
  • 2010ean Hezkuntza eta Kultura Ministerioaren Literatura Dramatikoaren Sari Nazionala jaso zuen. [2]
  • 2014an Testuen Frederic Roda Saria teatrals Boira lanarekin

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. (Katalanez) «Inici» Departament de Cultura (Noiz kontsultatua: 2023-07-17).
  2. a b (Gaztelaniaz) «Lluïsa Cunillé, Premio Nacional de Literatura Dramática» El País 2010-10-20 ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2023-07-17).
  3. Alrededor de Lluïsa Cunillé, por Care Santos. El Cultural, 27 de junio de 1999. Acceso 25 de enero de 2014.
  4. Institut Ramon Llull. .
  5. ISSN https://www.tnc.cat/es/lemperadriu-del-parallel..
  6. (Katalanez) «El jardí» Sala Beckett (Noiz kontsultatua: 2023-07-17).
  7. (Katalanez) «La nit» Sala Beckett (Noiz kontsultatua: 2023-07-17).
  8. (Gaztelaniaz) «Saturnal» Sala Beckett (Noiz kontsultatua: 2023-07-17).
  9. (Gaztelaniaz) Els subornats - Temporada Alta. (Noiz kontsultatua: 2023-07-17).
  10. (Gaztelaniaz) gonzalo. (2020-09-09). «La comedia de maravillas - Madrid» Compañía Nacional de Teatro Clásico (Noiz kontsultatua: 2023-07-17).
  11. ISSN https://www.tnc.cat/ca/islandia..

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]