Przejdź do zawartości

Logopatologia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Logopatologia – jeden z działów logopedii, zajmującej się patologią mowy (dyscyplina naukowa i praktyczna), badania naukowe i leczenie zaburzeń mowy osób w różnym wieku.

Specjaliści w dziedzinie logopedii mowy wyodrębniają: afazjologię, balbutologię, logopatologię oraz terapię tych zaburzeń. Przedmiotem zainteresowania logopatologów są zaburzenia rozwojowe. W monografii „Patologia mowy” Zbigniewa Tarkowskiego[1] i współautorów w części dotyczącej logopatologii, zatytułowanej „Logopedia rozwojowa”, omówiono zagadnienia[2]:

  • prosty opóźniony rozwój mowy
  • kontekst kulturowy bilinbwizmu a językowy obraz świata
  • zaburzenia mowy towarzyszące upośledzeniu umysłowemu
  • zaburzenia mowy w autyzmie
  • zaburzenia językowe w nadpobudliwości psychoruchowej
  • zaburzenia mowy u osób z uszkodzonym narządem słuchu
  • zaburzenia mowy towarzyszące dysleksji
  • zaburzenia zgryzu, czynności prymarnych a zaburzenia artykulacji
  • zaburzenia artykulacji

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Prof. Zbigniew Tarkowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-11-28].
  2. III. Logopedia rozwojowa. W: red. nauk. Zbigniew Tarkowski: Patologia mowy. Gdańsk: Harmonia, 2017, s. 213–419. ISBN 978-83-7744-076-6.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]