Luigi de Magistris
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Poseł do PE VII kadencji | |
| Okres |
od 14 lipca 2009 |
| Przynależność polityczna | |
Luigi de Magistris (ur. 20 czerwca 1967 w Neapolu) – włoski polityk, prokurator, od 2009 do 2011 poseł do Parlamentu Europejskiego, następnie burmistrz Neapolu (w kadencjach 2011–2016 i 2016–2021).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1993 ukończył studia prawnicze, dwa lata później rozpoczął pracę jako prokurator. Był zatrudniony początkowo w Neapolu, następnie w Catanzaro. Prowadził zainicjowane przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych śledztwo w sprawie afery „Poseidone”, dotyczącej defraudacji około 200 mln euro z funduszy Unii Europejskiej. Odsunięto go od tego postępowania w 2007 w związku z zarzutami publicznego ujawniania informacji poufnych, w tym nazwisk osób objętych śledztwem[1].
Luigi de Magistris przejął następnie postępowanie w sprawie „Why Not”, również dotyczącej nielegalnych operacji przy użyciu środków publicznych. Ujawnił, iż w śledztwie tym przewijało się nazwisko ministra sprawiedliwości Clemente Mastelli, który w reakcji na to wezwał do przeniesienia prokuratora do innej jednostki[2]. W tym samym roku prowadził także sprawę „Toghe Lucane”, badając nieprawidłowości w administracji regionu Basilicata. Nadzorując głośne postępowania i będąc oskarżanym o stronniczość, stał się wkrótce osobą publiczną, zaczął udzielać licznych głośnych wywiadów dla gazet „La Repubblica”, „La Stampa”, „Corriere della Sera”, a także występować w programach telewizyjnych.
W 2009 zaangażował się w działalność polityczną, decydując się na start w wyborach europejskich z listy partii Włochy Wartości, kierowanej przez Antonio Di Pietro. W głosowaniu mandat uzyskał w czterech okręgach z drugim łącznym wynikiem w kraju. W PE VII kadencji przystąpił do grupy Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy oraz Komisji Kontroli Budżetowej[3]. Mandat złożył w 2011 w związku z objęciem urzędu burmistrza Neapolu. W 2016 uzyskał reelekcję[4] na drugą pięcioletnią kadencję. W 2021 bez powodzenia ubiegał się o stanowisko prezydenta Kalabrii[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ La loggia degli affari. repubblica.it, 29 marca 2007. [dostęp 2021-02-01]. (wł.).
- ↑ Mastella al Csm: „Trasferire i giudici di Catanzaro”. lastampa.it, 21 września 2007. [dostęp 2021-02-01]. (wł.).
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2021-02-01].
- ↑ Luigi de Magistris è di nuovo sindaco di Napoli: vince il ballottaggio con il 66,85% contro il 33,15% di Gianni Letteri. napolitime.it, 20 czerwca 2016. [dostęp 2021-02-01]. (wł.).
- ↑ Niccolò Magnani: Eletti Calabria, il nuovo Consiglio. Seggi Elezioni Regionali: nomi 30 consiglieri. ilsussidiario.net, 5 października 2021. [dostęp 2021-10-05]. (wł.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna na partii Włochy Wartości. [dostęp 2021-02-01]. (wł.).