Przejdź do zawartości

Maciej Kozłowski (aktor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciej Kozłowski
Ilustracja
Imię i nazwisko

Marian Kozłowski

Data i miejsce urodzenia

8 września 1957
Kargowa

Data i miejsce śmierci

11 maja 2010
Warszawa

Zawód

aktor

Współmałżonek

Agnieszka Kowalska

Lata aktywności

1980–2010

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi
Grób aktora na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (2012)

Maciej Kozłowski właśc. Marian Kozłowski[1][2] (ur. 8 września 1957 w Kargowej, zm. 11 maja 2010 w Warszawie) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Do dwunastego roku życia wychowywał się w Kargowej[3]. Potem mieszkał w Zgierzu, gdzie ukończył szkołę średnią (Technikum Gospodarki Wodnej). W 1984 ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Zagrał m.in. w Kingsajzie, Krollu, Psach, Liście Schindlera, Nic śmiesznego, Kilerze, Ogniem i Mieczem i Odwróconych. Z małego ekranu znany głównie z serialu M jak miłość. Znany także z działalności sportowej. Zdeklarowany fan piłki nożnej i obrońca Reprezentacji Artystów Polskich.

W 2005 r. chcąc oddać krew w ramach kampanii Krewniacy, Kozłowski dowiedział się, że jest zakażony wirusem zapalenia wątroby typu C[4]. Pomimo choroby pozostawał aktywny zawodowo. Zmarł na raka wątroby[5] w nocy z 10 na 11 maja 2010 w Centralnym Szpitalu Klinicznym mieszczącym się przy przy ul. Stefana Banacha w Warszawie[2][6].

Pogrzeb aktora odbył się 18 maja 2010 w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera IIB 30 rz. Tuje m. 6)[7].

W teatrze oficjalnie zadebiutował 17 grudnia 1983.

W latach 1983–1988 aktor Teatru Nowego w Poznaniu[8], w latach 1988–1993 Zespołu Janusza Wiśniewskiego. Od 1998 do śmierci związany był z Teatrem Narodowym w Warszawie.

Za najważniejszą kreację teatralną uważał wcielenie się w postać niezrównoważonego psychicznie mężczyzny w spektaklu Zagubieni Macieja Dejczera[9].

Spektakle teatralne

[edytuj | edytuj kod]

Teatr Studyjny w Łodzi

[edytuj | edytuj kod]

Teatr Nowy w Poznaniu

[edytuj | edytuj kod]

Zespół Janusza Wiśniewskiego

[edytuj | edytuj kod]
  • 1989 – Olśnienie jako Koń (reż. J. Wiśniewski)

Teatr Narodowy w Warszawie

[edytuj | edytuj kod]
  • 2009: Samsara Disco jako Lebiediew (reż. Agnieszka Olsten)

Widowiska plenerowe

[edytuj | edytuj kod]

Koncerty

[edytuj | edytuj kod]

Na ekranie zadebiutował w epizodzie w serialu Królowa Bona (1980).

Wizerunek ekranowy Macieja Kozłowskiego w latach 90. ukształtowało kilka ról gangsterów i bandytów, m.in. w Psach i Mieście prywatnym, gdzie zagrał Alego, szefa warszawskiej mafii. Zagrał m.in. u Juliusza Machulskiego, Władysława Pasikowskiego, Marka Koterskiego czy Stevena Spielberga. Za najważniejszą rolę filmową uważał kreację atamana kozackiego Maksyma Krzywonosa w ekranizacji powieści Henryka Sienkiewicza Ogniem i mieczem[11].

Popularność przyniosły mu też role w serialach, m.in. Matki, żony i kochanki, Dom, 13 posterunek czy Na dobre i na złe oraz Odwróceni. Największą rolę serialową, Waldemara Jaroszego, zagrał w M jak miłość (w latach 2002–2005, 2009, 2010).

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy pełnometrażowe

[edytuj | edytuj kod]

Seriale

[edytuj | edytuj kod]

Polski dubbing

[edytuj | edytuj kod]

Etiudy filmowe

[edytuj | edytuj kod]

Filmy krótkometrażowe

[edytuj | edytuj kod]

Występy w telewizji

[edytuj | edytuj kod]

Miał na koncie wiele ról w Teatrze Telewizji. Był też częstym gościem różnych programów rozrywkowych.

Spektakle Teatru Telewizji

[edytuj | edytuj kod]

Udział w programach telewizyjnych

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Działalność dodatkowa

[edytuj | edytuj kod]
  • W czasie gdy nie miał propozycji ról, zarabiał pracując na budowie, handlując starymi meblami i prowadząc punkt ksero. Często odwiedzał targ staroci na warszawskim Kole. Był też współwłaścicielem agencji ochrony.
  • Na początku lat 90. XX wieku prowadził nocne audycje oraz konkursy na antenie poznańskiego Radia Merkury.
  • W 2008 wraz z aktorką Katarzyną Figurą wziął udział w kampanii „Na dobrej drodze”, której hasło brzmi: „Więcej wiedzieć o handlu ludźmi to skuteczniej go zwalczać”. Kampania ta prowadzona jest w ramach projektu „IRIS – reintegracja społeczna i zawodowa kobiet ofiar handlu ludźmi”[13].
  • Jako nastolatek grał w piłkę nożną w III lidze w Miejskim Klubie Piłkarskim Boruta Zgierz.
  • Już jako znany aktor był jednym z piłkarzy Reprezentacji Artystów Polskich (pod wodzą Olafa Lubaszenki) w tej dyscyplinie.
    • W związku ze śmiercią Macieja Kozłowskiego zaplanowany na 16 maja 2010 roku mecz RAP VS Kabareciarze został zadedykowany zmarłemu aktorowi[14].
  • Jego zasługą jest udział polskiej ekipy na Mistrzostwach Świata w Piłce Ulicznej Ludzi Bezdomnych w Edynburgu (2005), aktywnie poszukiwał sponsorów dla tego wyjazdu.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

31 grudnia 2008 roku po sześciu latach związku, ożenił się z Agnieszką Kowalską, malarką[15].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Maciej Kozłowski. filmpolski.pl.
  2. a b Ola Długołęcka: Gangster który żyje z wyrokiem. gazeta.pl. [dostęp 2013-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-28)].
  3. Zmarł nasz aktor. e-teatr.pl. [dostęp 2010-05-17].
  4. Bomba wirusowa. wprost.pl.
  5. Maciej Kozłowski we wspomnieniach bliskich i przyjaciół. film.wp.pl. [dostęp 2015-03-08].
  6. Zmarł Maciej Kozłowski, znany aktor teatralny i filmowy. wiadomosci.gazeta.pl, 11 maja 2010.
  7. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].
  8. Por. „Rzeczpospolita”, nr 109/2010, 12 maja 2010 r., s. A21.
  9. „Rzeczpospolita”, nr 109/2010, 12 maja 2010 r., s. A21.
  10. I Koncert Niepodległości „Premierowy” – Koncert Niepodległości [online], koncertniepodleglosci.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  11. Zmarł aktor Maciej Kozłowski. [dostęp 2010-05-16]., por. Nie wierzę w polskie kino. Wywiad z Maciejem Kozłowskim. [dostęp 2010-05-16].; Sport i aktorstwo mają wiele wspólnego, z Maciejem Kozłowskim rozmawiał Andrzej Kusy, RAP (archiwum), 2002.
  12. M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1019 – pkt 12.
  13. Aktorzy przeciwko niewolnictwu. [dostęp 2009-02-21].
  14. e-teatr.pl. [dostęp 2010-05-14].
  15. Maciej Kozłowski ożenił się. film.onet.pl. [dostęp 2009-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-24)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]