Makiwara
El makiwara (巻藁: “paya enrollao”) ye una arbía usada pal entrenamientu en delles artes marciales xaponeses, principalmente nel Kárate.
El makiwara nel Kárate
[editar | editar la fonte]La forma más conocida del makiwara (ver foto) ye un poste planu o tabla de madera fincada en terrén y tradicionalmente forrada na parte cimera con rollu de paya, que s’usa como arbía d'entrenamientu en dellos estilos tradicionales de Kárate, onde ye una forma d'hojo undo, esto ye, un métodu complementariu d'acondicionamientu físicu. Créyese que’l so orixe bilta na islla d'Okinawa.
Los prauticantes de kárate empleguen el makiwara pa entrenar les téuniques d'atemi con mano y pierna, siendo nesti sen asemeyáu al sacu de boxéu. Pese a que pue emplegase pa entrenar téuniques variaes de percusión, el fin principal del entrenamientu en makiwara ye’l desendolcu de golpes apotaos (“atemi waza”), asina como promover l'acondicionamientu físicu y mental del karateca per aciu de la resistencia esperimentada nel momentu del impautu del golpe. Un golpe feble, por casu, será devueltu aumentáu pol makiwara si’l prauticante nun ta nuna postura acionada pa resistir la enerxía del ataque.
Asina y too hai qu'usar siempre’l makiwara con cuidáu y con prudencia, darréu que l'usu incorreutu por escesu o desconocimientu pue dañar les articulaciones, polo que se desaconseya’l so usu pa persones menores de dieciséis años o con problemes óseos.
Esta arbía ye peramañosa, y pue utilizase pa entrenar golpes a curtia y llarga distancia, puñetazos, pataes, coldazos y rodiyazos. Nos estilos d'Okinawa piénsase amás que l'entrenamientu ye más eficaz si los movimientos s’executen dende distintos ángulos y munches veces al día, y dalgunos maestros atalanten qu'hai prauticar de cincuenta a cien veces con cada miembru. Ello ye porque dende un puntu de vista práuticu l'entrenamientu regular acondiciona l'organismu faciendo que la respiración, la noción de la distancia y l'absorción del impautu se conviertan n’instintivos[1].
Fechura
[editar | editar la fonte]El tipu más común consiste nun simple poste de 2,10 a 2,40 m., llantáu en terrén de forma que quede a l'altura los costazos aproximao. El poste va endelgazando d'abaxo arriba hasta quedar de 1 cm. de gordor no cimero. Tradicionalmente átase nesta parte un rollu de paya d'arroz (巻 maki "rollu" + 藁 wara "paya") con cuerda pa formar la superficie de golpiar. Sicasí tamién va bien la cinta adesivo y el rellenu de goma-espluma, y duren más albentestate.
Fechura y usu del makiwara blandiu
[editar | editar la fonte]Esti ye’l tipu de makiwara qu'usen los principiantes, masque tamién los usen los espertos pal so entrenamientu diariu de la velocidá. Los makiwara llandios colóquense davezu a un ángulu oblicuu respeuto a la vertical, de forma qu'un puñetazu mediu enderéchalos hasta la posición vertical.
Fechura y usu del makiwara ríxidu
[editar | editar la fonte]Desque’l prauticante ta avezáu al usu del makiwara llandiu, suel complementar l'entrenamientu nel makiwara ríxidu pa trabayar la potencia. El makiwara ríxidu faise poniendo la madera a un ángulu pequeñu respeuto a la vertical. L’entrenamientu mediu consiste en golpiar pa emburriar el makiwara a la posición vertical, a 90 graos del suelu.
Tipos de makiwara
[editar | editar la fonte]Shuri makiwara
[editar | editar la fonte]El shuri makiwara ye una tabla plana midida pa que llegue a l'altura del esternón del instructor. Úsase pa entrenar los golpes a distancia curtia.[2]
Naha makiwara
[editar | editar la fonte]El naha makiwara tamién ye una tabla plana, pero midida pa que quede un poco más baxa que’l shuri makiwara. Ye’l makiwara usáu tradicionalmente polos prauticantes de Goju-ryu, qu'avecen entrenar en posiciones baxes como “shiko dachi”. [2]
Ude makiwara
[editar | editar la fonte]L’ude makiwara estrémase en que ye redondu per toles cares. Esto permite al prauticante usar sobre él una variedá de golpes y pataes que nun pueden solmenase sobre tables planes. [3]
El makiwara nel Kyudo
[editar | editar la fonte]Makiwara ye tamién el nome de la rolla de paya utilizada en Kyudo pa entrenar el tiru.
Ye un mañizu de paya d'arroz escarmenao, fuertemente arreyao con cuerdes feches tamién de paya d'arroz. Tien un diámetru de 45 cm y una fondura de 60 cm. Colócase a 1,50 metros del suelu, a l'altura los costazos aproximao.
- Cuando s’usa pal entrenamientu, el tiru faise a 2 metros de la rolla al envís non tanto d'entrenar la precisión del tiru como d'estudiar el propiu xestu. Esti trabayu delantre’l makiwara ye condición obligada pal deprendimientu del tiru. Eugen Herrigel, nel so llibru El Zen nel arte del tiru con arcu describe bien esti periodu del principiante delantre del makiwara.
- Cuando s’usa pal tiru de demostración (“makiwara sharei”), l'arqueru tira a la mesma distancia que cuando entrena. Esti ritual faise en quimonu, y l'arqueru produz un kiai de la que sal la flecha. Pa esti tiru l'orde y posición de les fleches llanzaes son mui estrictos.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Teoría y práctica del entrenamiento en el makiwara. (castellanu)
- ↑ 2,0 2,1 «Interview with Seikichi Iha». Archiváu dende l'orixinal, el 2007-04-18.
- ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2010-11-15.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- [1] Archiváu 2010-07-15 en Wayback Machine
- [2] Archiváu 2007-06-07 en Wayback Machine
- Makiwara Training: The Time Honoured Way to Develop Fight-Ending Power
- [3]
- [4] Archiváu 2010-11-15 en Wayback Machine
- Makiwara - PortalBudo Archiváu 2011-10-07 en Wayback Machine