Maniac Mansion
Maniac Mansion | ||||
---|---|---|---|---|
(Afbeelding op en.wikipedia.org) | ||||
Ontwerper |
| |||
Ontwikkelaar | LucasArts | |||
Uitgever | LucasArts | |||
Muziek | ||||
Uitgebracht | 1987 | |||
Genre | Avontuur, point-and-click | |||
Spelmodus | Singleplayer | |||
Platform | Commodore 64, Apple II, IBM PC, Amiga, Atari ST, Nintendo Entertainment System | |||
Media | Floppy disk, Spelcartridge, Cd-rom | |||
Navigatie | ||||
Spelserie | Maniac Mansion-reeks | |||
Vervolg | Maniac Mansion: Day of the Tentacle | |||
|
Maniac Mansion is een computerspel uit 1987, ontwikkeld en uitgebracht door LucasArts.
Verhaal
[bewerken | brontekst bewerken]Twintig jaar geleden stortte een purperen meteoriet in de voortuin van een victoriaans herenhuis waar de familie Edison woont: dokter Fred, zijn vrouw en tevens verpleegster Edna en hun weirdo zoon Ed. De familie kwam vroeger al zelden buiten, maar sinds de inslag zijn ze bijna helemaal niet meer te zien. Hun huis is dan ook in verval.
De laatste tijd verdwijnen er patiënten uit het lokale ziekenhuis. De laatst ontvoerde vrouw is cheerleader en studente Sandy Pantz. Haar vriend Dave Miller was getuige en heeft de ontvoerder gevolgd. Deze stopte aan het herenhuis van de familie Edison. Hij vraagt aan een aantal medestudenten om een reddingsactie op te zetten.
In het huis vinden de studenten naast de bovenstaande bewoners ook nog het gestorven familielid Ted in de vorm van een mummie. Daarnaast zijn er ook nog een rode en groene Tentacle: beiden zijn afkomstig van de meteoriet. De rode tentacle is kwaadaardig, de groene is wat milder.
Gameplay
[bewerken | brontekst bewerken]In het begin van het spel kan de speler kiezen met welke twee uit een totaal van zes personages hij wil spelen (Er zijn weliswaar zeven personages, maar Dave is het derde verplicht te selecteren personage). Maniac Mansion was daarnaast ook een van de eerste spellen met meerdere eindes naargelang het gekozen personage en de acties die ze doen. Zo kan de speler de antagonist de ruimte insturen, hem laten arresteren, hem beroemd doen maken door zijn autobiografie uit te geven of hem voeden aan de gemuteerde vleesetende plant. Het gekozen personage kan tijdens het spel sterven en de speler moet dan een ander personage kiezen. Wanneer alle personages dood zijn, is het spel ook afgelopen en dient men te herstarten.
Het spel bevat enkele red herrings, zoals een kettingzaag waarvoor geen brandstof bestaat of een deur waarachter een puzzel lijkt verborgen te liggen, terwijl de speler nooit voorbij de deur geraakt. Ook doet in dit spel het item "Chuck the plant" zijn intrede.
Cast
[bewerken | brontekst bewerken]Speelbare personages
[bewerken | brontekst bewerken]In Maniac Mansion zijn er zeven speelbare personages. De speler zal sowieso protagonist Dave aansturen (tot hij sterft) en twee andere personages. Elk personage heeft zijn eigen talenten en zwakke punten.
- Syd: houdt van newwavemuziek. Hij is gespecialiseerd in muziekinstrumenten.
- Michael F. Stoppe: amateurfotograaf die van zijn hobby zijn beroep wil maken. Hij werkt voor de schoolkrant en heeft al enkele films gemonteerd.
- Wendy: studeert voor reporter.
- Bernard Bernoulli: nerd en lafaard, maar heeft wel de beste talenten. Van alle personages is Bernard degene die het meest te zien is (wanneer de speler niet voor hem heeft gekozen). Bernard is ook het hoofdpersonage in het vervolg: Maniac Mansion: Day of the Tentacle.
- Razor: een vrouwelijk punkster. Ze heeft gelijkaardige talenten als Syd. Ze speelt in de groep “Razor and the Scummettes”. Deze fictieve groep is ook te zien in het spel Zak Mckracken and the alien mindbenders. Razor duikt ook op in het spel Full Throttle als lid van de motorclub “The Vultures”. Het woord "Scummettes" komt van SCUMM, de interface waarmee heel wat LucasArts avonturenspellen zijn gemaakt.
- Jeff: een surfer. Hij heeft de minste talenten.
De familie Edison
[bewerken | brontekst bewerken]Het herenhuis is eigendom van dokter Fred Edison en zijn bizarre familie. De meeste Edisons zijn een gevaar voor de speler: zij sluiten de personages op in de kerker of doden hen. De enige uitzonderingen zijn Ed, die soms aan de kant van de speler staat, en Green Tentacle.
Ontvangst
[bewerken | brontekst bewerken]Maniac Mansion werd goed ontvangen. Computer Gaming World omschreef het spel als “het beste spel in de horrorkomedie”.[1] Nintendo Power plaatste het spel op de 16de plek in de Nintendo Entertainment System video game[2]
Referenties in andere spellen
[bewerken | brontekst bewerken]In verschillende andere spellen zijn er verwijzingen naar Maniac Mansion, waaronder
- Chuck the plant: zie hoofdartikel
- Indiana Jones and the Last Crusade: The Graphic Adventure: de meteoor staat op een plank in het bureau van Indiana Jones.
- Maniac Mansion: Day of the Tentacle:
- de hele titel wordt gebruikt in de opvolger:
- Het hele spel Maniac Mansion kan hier gespeeld worden via een computer die in een van de kamers staat.
- Ook in deze opvolger moet op een gegeven moment een hamster in de magnetron worden geplaatst.
- Zombies Ate My Neighbors: In dit spel voor SNES is een verborgen bonuslevel waar Purple Tentacle te zien is.
- A Vampyre Story: in het spel zijn er glasschilderijen met daarop groene en purperen tentacles. De vleermuis Froderick zegt dat hij purperen tentacles haat en dat groene tentacles veel aardiger zijn.
- The Secret of Monkey Island: Special Edition: aan het standbeeld van de apenkop is een afbeelding van een tentacle. In eerdere edities van dat spel waren hier Sam & Max te zien.
- Monkey Island 2: LeChuck's Revenge Special Edition: in de verkleedwinkel op Booty Island hangt een kostuum van Purple Tentacle. In de originele versie hangt er een kostuum van Max.
- Full Throttle: Het personage Razor is hier lid van de motorclub The Vultures
- Sam & Max Hit the Road: het achtergronddeuntje in een van de Snuckey´s wegresaurants is hetzelfde als een van de deuntjes in Maniac Mansion: Day of the Tentacle.
- Sam & Max: The Devil's Playhouse: in de episode "Beyond the Alley of the Dolls" verschijnen de rode tentakels van een oude kwaadaardige godheid. Max zegt op zeker ogenblik: "Ik had liever groene tentakels gezien, naar wat ik heb gehoord zijn deze vriendelijk".
De tv-serie
[bewerken | brontekst bewerken]Op de Amerikaanse zender YTV werd tussen 1990 en 1993 de televisieserie “Maniac Mansion” uitgezonden die lichtjes gebaseerd was op het spel.
Versies en platforms
[bewerken | brontekst bewerken]Het spel werd uitgebracht in oktober 1987 voor Commodore 64 en Apple II. Het was het eerste spel dat gebruik maakte van de SCUMM-taal.
In de lente van 1988 kwam het spel uit voor PC’s met het besturingssysteem DOS. Dit werd gemaakt in een verbeterde versie van SCUMM. Datzelfde jaar kwam het spel ook uit in Japan op Nintendo Famicom. Daar werd het grondig aangepast: er waren geen scrollende schermen, enkel simplistische achtergronden en de personages kregen een anime-look.
In 1989 werd het spel uitgebracht voor Atari ST en Amiga met verbeterde tekeningen. Deze vernieuwde versie werd toen ook uitgebracht voor pc.
Bepaalde versies van het spel hebben ofwel een kopieerbeveiliging op de diskette ofwel in het spel. Voor het spel moet men een code intypen. Als men drie keer een verkeerde code ingeeft, ontploft het herenhuis en wordt het spel beëindigd.
Maniac Mansion Deluxe
[bewerken | brontekst bewerken]In 2004 brachten enkele fans een officieuze remake uit. Deze herwerkte versie kan gespeeld worden onder Windows. Deze versie heeft muziek gedurende het hele spel. Hiervoor heeft men dezelfde muziek gebruikt als Maniac Mansion: Day of the Tentacle. Een aantal bugs werden verwijderd en bepaalde puzzels werden ietwat aangepast.
Trivia
[bewerken | brontekst bewerken]- Het spel is opgenomen in het boek 1001 Video Games You Must Play Before You Die van Tony Mott.
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Maniac Mansion Entry of the Amiga version in HOL
- The Untold Story: The Expurgation of Maniac Mansion for the Nintendo Entertainment System
- ↑ Ardai, Charles, "The Doctor is in: An Appointment with Terror in Activision's Maniac Mansion.", May 1988, pp. 40–41.
- ↑ (August 2008). Nintendo Power - The 20th Anniversary Issue! (Magazine) Nintendo Power 231 (231) (Future US: San Francisco, California). Geraadpleegd op 20 februari 2010.