Marcin Wilk
Marcin Wilk (ur. 1978) – polski dziennikarz, publicysta, krytyk, tłumacz, redaktor, konsultant i kurator programów literackich.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim (2002).
Publikował na łamach m.in. Polityki, Tygodnika Powszechnego, Przekroju, art.papieru, Czasu Kultury, Dekady Literackiej, Ha!artu, Krakowa, onet.pl, Pograniczy, Prime'u, Radaru, Zadry, Przeglądu Polskiego, Lampy.
Współpracował z Radiem Kraków. Przez kilka lat redagował kolumnę książkową w Dzienniku Polskim.
Od roku 2010 zasiada w jury Krakowskiej Książki Miesiąca.
W latach 2011–2013 pracował jako redaktor wniosku aplikacyjnego Kraków Miastem Literatury Unesco[1].
Od 2016 roku moderator sekcji klasyka Dyskusyjnych Klubów Czytelniczych[2].
Był kuratorem m.in. cyklu "bln_krk"[3] w Goethe-Institut w Krakowie oraz pasma "Przemysły książki"[4] na Festiwalu Conrada (2014-2019).
Stały współpracownik miesięcznika Znak, a także miesięcznika Charaktery.
Prowadzi portal książkowy Wyliczanka.eu[5].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Książki
[edytuj | edytuj kod]- W biegu... Książka podróżna, wydawnictwo Universitas (2010)[6]
- Tyle słońca. Anna Jantar. Biografia, wyd. Znak (2015, wyd. II 2020)[7]
- Kwiatkowska. Żarty się skończyły, wyd. Znak (2019, wyd. II 2022)[8]
- Pokój z widokiem. Lato 1939, wyd. W.A.B. (2019)[9]
- Lepszy gatunek. Psio-ludzkie historie, wyd. W.A.B. (2024)[10]
Przekłady
[edytuj | edytuj kod]- Równość Stuart White, wydawnictwo Sic! (2008, przekład z angielskiego)[11]
Współautor
[edytuj | edytuj kod]Jest również autorem artykułów naukowych w pracach zbiorowych i czasopismach, m.in. w roczniku "Zagłada Żydów"[12], "Rocznikach Dziejów Społecznych i Gospodarczych"[13], "Acta Poloniae Historica"[14], kwartalniku "Kultura i Społeczeństwo"[15].
Nagrody i stypendia
[edytuj | edytuj kod]- 2011, 2016: Stypendium Goethe-Institut
- 2016: Stypendium Dziennikarskie Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej[16]
- 2018: Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego[17]
- 2019: Krakowska Książka Miesiąca (czerwiec 2019) za książkę Kwiatkowska. Żarty się skończyły[18].
- 2020: Nagroda Kraków Miasto Literatury UNESCO[19]
- 2021: Writers in Residence - National Centre for Writing, Norwich[20]
- 2022: Stypendium Twórcze Miasta Krakowa[21]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wniosek aplikacyjny Krakowa do Unesco [online], 15 lipca 2013 [dostęp 2021-08-19].
- ↑ Dyskusyjne Kluby Czytelnicze [online], 14 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-19].
- ↑ bln_krk [online], 23 marca 2017 [dostęp 2021-08-19].
- ↑ Przemysły Książki - Conrad Festiwal [online], 25 października 2018 [dostęp 2021-08-19].
- ↑ Wyliczanka.eu [online], wyliczanka.eu [dostęp 2024-04-28].
- ↑ Marcin Wilk, W biegu... książka podróżna: rozmowy z pisarzami (i nie tylko), Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, 2010, ISBN 978-83-242-1213-2 [dostęp 2024-04-26].
- ↑ Marcin Wilk, Dorota Gruszka, Tyle słońca: Anna Jantar: biografia, Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2015, ISBN 978-83-240-3399-7 [dostęp 2024-04-26].
- ↑ Marcin Wilk, Kwiatkowska: żarty się skończyły, Wydanie I, Kraków: Wydawnictwo Znak, 2019, ISBN 978-83-240-5566-1, OCLC on1097602729 [dostęp 2024-04-26].
- ↑ Marcin Wilk, Pokój z widokiem: lato 1939, Wydanie I, Warszawa: Wydawnictwo WAB, 2019, ISBN 978-83-280-6699-1, OCLC 1107594417 [dostęp 2024-04-26].
- ↑ Marcin Wilk, Lepszy gatunek: psio-ludzkie historie, Wydanie I, Warszawa: Wydawnictwo WAB, 2024, ISBN 978-83-8318-354-1 [dostęp 2024-04-26].
- ↑ Stuart Gordon White, Katarzyna Nadana-Sokołowska, Marcin Wilk, Równość, Key Concepts, Warszawa: Wydawnictwo Sic!, 2008, ISBN 978-83-60457-58-0 [dostęp 2024-04-26].
- ↑ Marcin Wilk, Marta Prochwicz, Janina Ludawska in memoriam, „Zagłada Żydów. Studia i materiały”, 16, 15 grudnia 2020, s. 47-51, ISSN 1895-247X [dostęp 2021-08-19].
- ↑ Marcin Wilk, Młodzież międzywojennego miasta w świetle prasy lokalnej. Przypadek Tarnowa, „Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych”, 82, 2021, s. 183–215, DOI: 10.12775/RDSG.2021.06, ISSN 2450-8470 [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Marcin Wilk, Agnieszka Osiecka’s Diaries and Notes as a Source for Research into the History of Girlhood, „Acta Poloniae Historica”, 127, 2023, s. 167–176, DOI: 10.12775/APH.2022.127.09, ISSN 2450-8462 [dostęp 2024-02-15] (ang.).
- ↑ Marcin Wilk, Sprawczość w badaniach nad historią społeczną dziewcząt. Przykład międzywojennego Tarnowa, „Kultura i Społeczeństwo”, 66 (4), 2022, s. 159–180, DOI: 10.35757/KiS.2022.66.4.7, ISSN 2300-195X [dostęp 2023-06-10] (pol.).
- ↑ Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej - Stypendium dziennikarskie [online], fwpn.org.pl [dostęp 2024-07-03] (pol.).
- ↑ https://bip.mkidn.gov.pl/media/docs/stypendia/20171229_Lista_stypendystow_2018.pdf
- ↑ Marcin Wilk Kwiatkowska. Żarty się skończyły – Krakowska Książka Miesiąca [online] [dostęp 2024-07-03] (pol.).
- ↑ Nagroda Krakowa Miasta Literatury UNESCO [online], Kraków Miasto Literatury UNESCO [dostęp 2024-07-03] (pol.).
- ↑ Meet our virtual writers in residence [online], National Centre for Writing | NCW [dostęp 2024-07-04] (ang.).
- ↑ Laureaci Stypendiów Twórczych Miasta Krakowa 2022 - Magiczny Kraków [online], www.krakow.pl [dostęp 2024-07-04].