Przejdź do zawartości

Marek Magierowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marek Magierowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1971
Bystrzyca Kłodzka

Rodzaj działalności

iberysta, dziennikarz, polityk, dyplomata

Rzecznik prasowy Prezydenta RP
Okres urzędowania

od 1 grudnia 2015
do 5 maja 2017

Poprzednik

Katarzyna Adamiak-Sroczyńska

Następca

Krzysztof Łapiński

Podsekretarz Stanu w MSZ
Okres urzędowania

od 24 maja 2017
do 1 czerwca 2018

Ambasador RP w Izraelu
Okres urzędowania

od 25 czerwca 2018
do 7 listopada 2021

Poprzednik

Jacek Chodorowicz

Następca

Maciej Hunia

Ambasador RP w Stanach Zjednoczonych
Okres urzędowania

od 23 listopada 2021
do lipca 2024

Poprzednik

Piotr Wilczek

Marek Grzegorz Magierowski (ur. 12 lutego 1971 w Bystrzycy Kłodzkiej[1]) – polski dziennikarz, dyplomata i polityk.

Z wykształcenia hispanista. W latach 2015–2017 dyrektor Biura Prasowego Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, w latach 2017–2018 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 2018–2021 ambasador RP w Izraelu. Od 2021 do 2024 ambasador w Stanach Zjednoczonych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie

[edytuj | edytuj kod]

Marek Magierowski maturę zdał w Liceum Ogólnokształcącym im. Powstańców Śląskich w Bystrzycy Kłodzkiej[2]. W 1994 ukończył studia hispanistyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1]. Pracę magisterską napisał o Camilo José Celi[3].

Kariera dziennikarska

[edytuj | edytuj kod]

Karierę dziennikarską rozpoczynał w „Najwyższym Czasie” i „Gazecie Poznańskiej”, następnie pracował w poznańskim oddziale „Gazety Wyborczej[3]. W latach 1995–2001 był dziennikarzem „Gazety Wyborczej”[4]. Od 2001 kierował działem zagranicznym, później działem biznesowym w tygodniku „Newsweek Polska”, następnie był zastępcą redaktora naczelnego tygodnika „Forum”. W latach 2006–2011 był zastępcą redaktora naczelnego w „Rzeczpospolitej”. Od stycznia 2013 do września 2015 był publicystą tygodnika „Do Rzeczy[5][6]. Swoje felietony publikował w miesięczniku „W drodze” i „Przewodniku Katolickim”. Od września 2014 przez rok współprowadził audycję „Ekonomia raport” w Telewizji Republika[7]. Magierowski był laureatem nagrody im. Krzysztofa Dzierżawskiego (2007) oraz nominowany do Nagrody im. Dariusza Fikusa[1].

Jest autorem książki Zmęczona. Rzecz o kryzysie Europy Zachodniej (2013)[8].

Kariera polityczno-dyplomatyczna

[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2015 zrezygnował z pracy w tygodniku „Do Rzeczy” i przeszedł do Kancelarii Prezydenta RP Andrzeja Dudy, gdzie został zatrudniony jako ekspert ds. dyplomacji publicznej[9], a 1 grudnia 2015 został dyrektorem biura prasowego, zastępując na tym stanowisku Katarzynę Adamiak-Sroczyńską[10]. 5 maja 2017 złożył rezygnację z zajmowanego stanowiska, która tego samego dnia została przyjęta[11]. 24 maja 2017 został powołany na podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych[12][13] ds. dyplomacji ekonomicznej, polityki amerykańskiej i azjatyckiej[1]. 1 czerwca 2018 odwołany z tego stanowiska[14]. 25 czerwca 2018 objął stanowisko ambasadora Polski w Izraelu[15][16]. Kadencję zakończył faktycznie w sierpniu 2021, a formalnie 7 listopada 2021[17][18]. Miesiąc wcześniej, 6 października 2021, został zaakceptowany przez sejmową Komisję Spraw Zagranicznych na ambasadora w Stanach Zjednoczonych[19]. 3 listopada został mianowany ambasadorem[20], akredytowanym także na Bahamach[21]. Stanowisko w Waszyngtonie objął 23 listopada 2021[22]. W 2022 został laureatem nagrody Ministra Spraw Zagranicznych Amicus Oeconomiae(inne języki) 2022 za wkład w promocję polskiej gospodarki i wsparcie polskiego biznesu[23].

W lipcu 2024 Magierowski zakończył pełnienie obowiązków ambasadora. W związku z tym zażądał zapłacenia prawie miliona złotych w zamian za podpisanie rezygnacji[24].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Marek Magierowski deklaruje znajomość: angielskiego, francuskiego, niemieckiego, hiszpańskiego, włoskiego, portugalskiego, katalońskiego[25] oraz hebrajskiego[26][27].

Żonaty z Anną z domu Ornatowską. Mają dwoje dzieci[28].

W 2020 otrzymał honorowe obywatelstwo Bystrzycy Kłodzkiej[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Podsekretarz stanu ds. dyplomacji ekonomicznej, polityki amerykańskiej, azjatyckiej, afrykańskiej i bliskowschodniej - Marek Magierowski, msz.gov.pl, 14 kwietnia 2018 [dostęp 2019-03-18] [zarchiwizowane 2018-04-14].
  2. a b Michał Dworczyk, Marek Magierowski i ksiądz Janusz Wróbel Honorowymi Obywatelami Bystrzycy Kłodzkiej. 24klodzko.pl, 2020-05-27. [dostęp 2021-11-08].
  3. a b Marek Magierowski. dorzeczy.pl. [dostęp 2015-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-18)].
  4. Tomasz Cylka. Z „Wyborczej” do PiS. „Gazeta Wyborcza Poznań”. 48 (8685), s. 24, 27 lutego 2016. Warszawa: Agora. ISSN 0860-908X. 
  5. Redakcja. dorzeczy.pl. [dostęp 2013-02-04].
  6. Marek Magierowski (teksty). dorzeczy.pl. [dostęp 2015-09-29].
  7. Startuje jesienna ramówka TV Republika. Darek Malejonek i Bartłomiej Maślankiewicz z programami. wirtualnemedia.pl, 12 września 2014. [dostęp 2014-09-18].
  8. Marek Magierowski, Zmęczona. Rzecz o kryzysie Europy Zachodniej, Kraków: Ośrodek Myśli Politycznej, 2013, ISBN 978-83-62628-67-4.
  9. Łukasz Mężyk: Marek Magierowski wzmocni administrację prezydenta Dudy. 300polityka.pl, 2015-09-25. [dostęp 2015-09-29].
  10. Marek Magierowski nowym dyrektorem Biura Prasowego KPRP. Kancelaria Prezydenta RP, 1 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-01].
  11. Marcin Fijołek: Marek Magierowski odchodzi z Kancelarii Prezydenta. Andrzej Duda traci rzecznika i dyrektora biura prasowego. wpolityce.pl, 2017-05-05. [dostęp 2017-05-05].
  12. Marek Magierowski wiceministrem MSZ. tvn24.pl, 2017-05-24. [dostęp 2017-11-25].
  13. Marek Magierowski został w środę powołany na stanowisko wiceministra MSZ. Bankier.pl, 2017-05-24. [dostęp 2019-09-24].
  14. Szymon Szynkowski vel Sęk nowym wiceministrem spraw zagranicznych. msz.gov.pl, 2018-06-01. [dostęp 2018-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)].
  15. Marek Magierowski. telawiw.msz.gov.pl. [dostęp 2019-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)].
  16. Marek Magierowski, My grandmothers, the war survivors, „The Jerusalem Post”, 24 lutego 2019, s. 10 [dostęp 2019-03-18] (ang.).
  17. Marek Magierowski w niedzielę kończy urzędowanie jako ambasador RP w Izraelu. gazetaprawna.pl, 2021-11-07. [dostęp 2021-11-08].
  18. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 listopada 2021 r. nr 110.26.2021 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2021 r. poz. 1086).
  19. Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 63/. sejm.gov.pl, 2021-10-06. [dostęp 2021-11-08].
  20. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 listopada 2021 r. nr 110.27.2021 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2021 r. poz. 1087).
  21. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 grudnia 2021 r. nr 110.30.2021 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2022 r. poz. 55).
  22. Ambasador. Polska w USA – Portal Gov.pl. [dostęp 2021-11-26].
  23. Ambasador Magierowiski laureatem nagrody Amicus Oeconomiae 2022. wnp.pl, 2022-12-20. [dostęp 2022-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-20)].
  24. i, Ambasador Marek Magierowski chce prawie milion rekompensaty. Co na to ministerstwo? [online], Rzeczpospolita, 23 lipca 2024 [dostęp 2024-08-06].
  25. Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 109/ [online], sejm.gov.pl, 10 maja 2018 [dostęp 2019-03-18] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-20].
  26. אשר אטדגי, שגריר פולין ביקר בתיכון היובל בהרצליה ודיבר בעברית רהוטה [online], mynetherzliya.co.il, 7 listopada 2019 [dostęp 2019-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-18] (hebr.).
  27. מארק מאגירווסקי שגריר פולין בישראל 46. [dostęp 2020-01-12].
  28. Marek Magierowski, Zmęczona. Rzecz o kryzysie Europy Zachodniej, Ośrodek Myśli Politycznej

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]