Przejdź do zawartości

Maria Irena Mileska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maria Irena Mileska
Maria Irena Książek
Jaga
Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1908
Kraków

Data i miejsce śmierci

19 września 1988
Kraków

Miejsce spoczynku

cmentarz Rakowicki w Krakowie

Zawód, zajęcie

geografka, działaczka turystyczna, porucznik AK

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

Doktor geografii

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Uczelnia

Wydział Geografii Uniwersytetu Warszawskiego

Rodzice

Stanisław, Maria z d. Ryś

Małżeństwo

Witold Mileski (zagin. 1940)

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941) Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
Odznaka „Zasłużony Działacz Turystyki” Złota Honorowa Odznaka PTTK

Maria Irena Mileska (nazwisko panieńskie Książek) pseudonim Jaga (ur. 17 listopada 1908[1] w Krakowie, zm. 19 września 1988 tamże) – porucznik AK, harcmistrzyni, doktor geografii, działaczka turystyczna.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1932 ukończyła studia w zakresie geografii na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przed II wojną harcerka, komendantka krakowskiej chorągwi ZHP. Ponadto członkini Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego.

Wyzwolenie Stalagu VI C Oberlangen przez żołnierzy 1 Dywizji Pancernej. Raport składa por. hm. Maria Irena Mileska „Jaga”

W czasie II wojny kontynuowała swoją działalność w podziemnym harcerstwie i w Wojskowej Służbie Kobiet. Od 1943 referentka łączności WSK Okręg Warszawa. Uczestniczka Powstania warszawskiego. W momencie kapitulacji powstania nadano jej stopień porucznika tj. odpowiednik komendantki WSK. Jeszcze przed wymarszem do niewoli została mianowana przez dowództwo AK komendantką kobiet - jeńców. Jeniec wojenny obozów Stalag XI B Fallingbostel i Stalag VI C Oberlangen. Początkowo pełniła funkcję komendantki nieformalnie, później za akceptacją niemieckiego komendanta obozu[1].

Zajmowała się, między innymi, ochroną przyrody w Tatrach. Pracowała w urzędach. Równocześnie będąc asystentką-wolontariuszką Stanisława Leszczyckiego uczestniczyła w organizowaniu Zakładu Antropogeografii Uniwersytetu Warszawskiego. Praca polegała na kierowaniu pracą przy odgruzowywaniu i odbudowie pałacu Czetwertyńskich-Uruskich, a następnie przygotowywaniu do zajęć dydaktycznych. Od jesieni 1948 podjęła zajęcia dydaktyczne w Zakładzie Antropogeografii, przekształconym następnie w Katedrę Geografii Ekonomiczno-Społecznej a wreszcie w Katedrę Geografii Ekonomicznej Polski, gdzie pełniła kolejno funkcje st. asystentki, adiunktki i starszej wykładowczyni. Działała w Polskim Towarzystwie Geograficznym; z jej inicjatywy zaczął ukazywać się ponownie magazyn geograficzny "Poznaj świat", z redakcją którego podjęła wieloletnią współpracę. Podjęła również pracę w Komisji Krajoznawczej Zarządu Głównego PTTK, a następnie przewodniczyła tej komisji przez trzy kadencje. 18 czerwca 1962 otrzymała tytuł doktora nauk przyrodniczych nadany uchwałą Rady Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Warszawskiego. W 1973 przeszła na emeryturę[1].

Grób Marii Mileskiej na cmentarzu Rakowickim (kwatera GD)

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Regiony turystyczne Polski, Warszawa 1963
  • Materiały do historii krakowskiego harcerstwa żeńskiego w latach 1911-1939, Kraków 2003

Współautorstwo

  • Harcerki 1939 – 1945
  • Słownik geografii turystycznej Polski, Warszawa 1956 – 1959, tomy I – III
  • Słownik geograficzno – krajoznawczy Polski, razem z Zofią Aleksandrowicz, Warszawa 1983

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]