Marian Cebulski

Marian Cebulski

Data i miejsce urodzenia	21 marca 1924 Kraków
Data i miejsce śmierci	24 marca 2019 Kraków
Zawód	aktor
Lata aktywności	1942–2012
Odznaczenia

Marian Cebulski (ur. 21 marca 1924 w Krakowie, zm. 24 marca 2019 tamże) – polski aktor, teatralny, filmowy i telewizyjny.

Życiorys

Urodzony na krakowskim Podgórzu. Jako dziecko zamieszkał wraz z ojcem, który był wojskowym, w Warszawie. Uczęszczał do prywatnego gimnazjum "Oświata" i V gimnazjum w Warszawie. Po wybuchu wojny na krótki czas znalazł się we Lwowie, a następnie przedostał się do Krakowa. Tam 15 czerwca 1942 zadebiutował w teatrze, w 1945 ukończył Studio Aktorskie przy Starym Teatrze, a w 1948 zdał aktorski egzamin eksternistyczny.

Występował w teatrach krakowskich: Konspiracyjnym (1942–1945), Powszechnym im. Żołnierza Polskiego (1945–1946), Kameralnym T.U.R. (1946–1947) oraz w Teatrach Dramatycznych (1948–1954) i w Teatrze im. Juliusza Słowackiego (1954–1993).

Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w Ożenku Nikołaja Gogola w reż. Andrzeja Szafiańskiego w roli Koczkariewa (1968), w Sprawie Andersa w roli Adasia Gasia, w Nie-Boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego w reż. Zygmunta Hübnera jako hrabia (1982), w Szalbierzu Spiro Gyorgy w reż. Tomasza Wiszniewskiego jako Psarski (1991) i w Balu błaznów Aleksandra i Lwa Szargorodskich w reż. Waldemara Krzystka jako dyrektor (1996).

W 1951 zadebiutował w filmie rolą Towarzysza w Gromadzie w reż. Jerzego Kawalerowicza. Łącznie zagrał około 150 ról teatralnych i 38 filmowych.

Kibic Cracovii, za zasługi dla tego klubu odznaczony medalem Merenti KS Cracovia.

Zmarł 24 marca 2019 w wieku 95 lat. 29 marca został pochowany na Cmentarzu Rakowickim (cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie, kwatera LXXXIII-11-3).

Grób Mariana Cebulskiego na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie

Filmografia

• Gromada (1951) – towarzysz z województwa w sprawie budowy młyna
• Koniec naszego świata (1964) – Miś, więzień Oświęcimia
• Jowita (1967) – mężczyzna rozmawiający w lokalu z „Lolą Fiat 1100”
• Bolesław Śmiały (1971) – wysłannik starszyzny do braci-rycerzy ze świty królewskiej
• Kocie ślady (1971) – fotograf, mąż Hanki
• Podróż za jeden uśmiech (serial telewizyjny) (1971) – kierownik kolonii w Kazimierzu (odc. 2. Hotel pod gwiazdami)
• Janosik (serial telewizyjny) (1973) – karbowy (odc. 1. Pierwsze nauki i odc. 4. Porwanie)
• Nagrody i odznaczenia (1973) – UB-ek, znajomy Zanika
• Strach (1975) – Troch
• Ocalić miasto (1976) – komunista „Kania” prowadzący podsłuch Niemców
• Polskie drogi (serial telewizyjny) (1976) – łącznik ZWZ (odc. 3. Najspokojniejsze miejsce na świecie)
• Spokój (1976) – kierownik hotelu robotniczego w Krakowie
• Wodzirej (1977) – Myśliwiec
• Seans (1978) – kierownik domu kultury
• Ślad na ziemi (1978) – pułkownik na przyjęciu złotych godów u Jasparskich
• Dom (serial telewizyjny) (1980) – kierownik drużyny Cracovii (odc. 3. Warkocze naszych dziewcząt będą białe)
• Krab i Joanna (1980) – Wojtek Steś
• Królowa Bona (serial telewizyjny) (1980) – Chwalczewski, urzędnik królowej Bony
• Życie Kamila Kuranta (serial telewizyjny) (1982) – szewc Ksawery
• Rycerze i rabusie (serial telewizyjny) (1984) – Drogowski
• Tumor Witkacego (1985) – przewodniczący Stowarzyszenia Teatralnego
• Blisko, coraz bliżej (serial telewizyjny) (1986) – dyrektor szkoły, przedstawiciel Funduszu Obrony Narodowej (odc. 11. U Pasterników wesele. Rok 1926 i odc. 13. Niespokojna granica. Rok 1939)
• Cyrk odjeżdża (1987) – dyrektor Bartłomiejczyk
• Modrzejewska (serial telewizyjny) (1989) – aktor Rychta (odc. 5. Warszawa)
• Wielkie rzeczy (2000) – Marian Ratajczak (cz. 1. System)
• Wszystkie kobiety Mateusza (2012) – prezes Stowarzyszenia Powstańców

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2003)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1983)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1973)
• Złoty Krzyż Zasługi (1966)
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (28 stycznia 1955)
• Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (19 listopada 2005)
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1973)
• Złota Odznaka „Za Zasługi dla Krakowa” (1965)
• Odznaka 600-lecia Kleparza

Nagrody i wyróżnienia

• Nagroda na Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu za rolę Stefana Przybojewskiego w spektaklu Tysiąc walecznych Jana Rojewskiego w Teatrach Dramatycznych w Krakowie (1951),
• Nagroda na IV Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu za rolę Hummla w spektaklu Przygoda z Vaterlandem Leona Kruczkowskiego w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1963),
• Nagroda II stopnia na Festiwalu Sztuk Rosyjskich i Radzieckich w Katowicach za rolę Sczastliwcewa w spektaklu Las Aleksandra Ostrowskiego (1964),
• Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (zespołowa) za rolę Sczastliwcewa w spektaklu Las Aleksandra Ostrowskiego w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1965),
• Nagroda Miasta Krakowa (1975),
• Wyróżnienie na X Opolskich Konfrontacjach Teatralnych w Opolu za rolę Ulpianusa w spektaklu Irydion Zygmunta Krasińskiego (1984),
• Nagroda na XVIII OKT w Opolu za rolę Starego Aktora w spektaklu Wyzwolenie w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1993),
• Złoty Wawrzyn Grzymały przyznany w Bydgoszczy (1997),
• Nagroda na XXIII OKT w Opolu za rolę tytułową w Panu Jowialskim Aleksandra Fredry w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie (1998),
• Krakowska Nagroda Teatralna „Ludwik” za całokształt twórczości (2017).

Bibliografia

• Marian Cebulski w bazie filmpolski.pl
• Marian Cebulski w bazie Filmweb
• Marian Cebulski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .
• AndrzejA. Kozioł AndrzejA., Krakowianie. Tom II, Kraków: Jagiellonia SA, 2003, s. 15-23, ISBN 83-85729-37-2 .

Linki zewnętrzne

• Marian Cebulski w bazie IMDb (ang.)
• Marian Cebulski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”