Marian Sobolewski (franciszkanin)
OFMConv. | |
Data urodzenia |
ok. 1865 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Prowincjał polskiej prowincji | |
Okres sprawowania |
1914–1918 |
Gwardian klasztoru w Krakowie | |
Okres sprawowania |
1918–1922 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
1888 |
Marian Sobolewski, OFMConv. (ur. ok. 1865, zm. 10 stycznia 1922 w Krakowie) – polski franciszkanin konwentualny, prezbiter, postulator, prowincjał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się około 1865[1]. Wstąpił do zakonu franciszkanów (Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych), a w 1888 otrzymał sakrament święceń kapłańskich[2]. Następnie wyjechał na studia do Rzymu, gdzie uzyskał stopień doktora z filozofii i teologii[2][3]. Później powrócił na ziemie polskie i był wykładowcą w zakonnym seminarium, a w 1896 został magistrem kleryków[2]. Niedługo potem ponownie udał się do Rzymu, obejmując w Kurii Rzymskiej funkcję postulatora świętych[2][3] (wypełniał tę rolę np. przy procesie kanonizacyjnym Świętej Kingi[4]). Później został tam mianowany prokuratorem generalnym całego zakonu franciszkańskiego[2][3]. Dzięki niemu starożytny kościół franciszkanów w Krakowie otrzymał tytuł bazyliki[3]. Po kilku latach powrócił na teren polski i ponownie był profesorem seminaryjnym[2]. W 1914 został wybrany na urząd prowincjała (przełożonego) polskiej prowincji oo. franciszkanów[2]. W 1918 został zwolniony z tej funkcji z uwagi na stan zdrowia, po czym został gwardianem (przełożonym) w klasztorze w Krakowie[2]. Został mianowany przez biskupów polskich wizytatorem klasztorów[3].
Zmarł 10 stycznia 1922 w Krakowie[1][2]. Pogrzeb odbył się w tym mieście 10 stycznia 1922, a uroczystościom przewodniczył bp Anatol Nowak[1][2][3].
W kościele franciszkanów w Krakowie zostało ustanowione epitafium upamiętniające o. Mariana[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Zmarli. O. Marjan Sobolewski. „Nowa Reforma”. Nr 10, s. 2, 13 stycznia 1922.
- ↑ a b c d e f g h i j Ś. P. O. Marian Sobolewski. „Rycerz Niepokalanej”. Nr 2, s. 24, 1922.
- ↑ a b c d e f Kronika. „Nowa Reforma”. Nr 11, s. 2, 14 stycznia 1922.
- ↑ Dzieje kultu. klaryski.sacz.pl. [dostęp 2018-07-01].
- ↑ Kraków. Matka Boża Bolesna u franciszkanów.. franciszkanie.pl. [dostęp 2018-07-01].