Marianne Mendt
Uiterlijk
Marianne Mendt, geboren als Marianne Krupicka (Wenen, 29 september 1945), is een Oostenrijkse zangeres en actrice.
Als kind volgde ze klassieke-zangles en piano. Na de handelsschool werkte ze bij een wasmiddelbedrijf. Daarna werd ze jazzzangeres en zong in de band The Internationals, waarmee ze door Europa toerde. In 1970 keerde ze naar Wenen terug en werd ze door Gerhard Bronner ontdekt.
Ze vertegenwoordigde Oostenrijk op het Eurovisiesongfestival 1971 met het lied Musik. Het was drie jaar geleden dat Oostenrijk nog eens meedeed en de terugkeer was niet erg geslaagd, want Marianne Mendt eindigde zestiende.
Ze werd vooral bekend door haar liedjes in het Weense dialect.
In 2005 organiseerde ze een jazzfestival.
Bekende liedjes
[bewerken | brontekst bewerken]- Berlin - 1981
- Komm, alter Pianospieler
- Gute Lieder sind wie Pistolen - 1972
- Musik - 1971
- Wia a Glockn - 1970
Cd's
[bewerken | brontekst bewerken]- 1994 "Momendt"
- 1997 "Jazz-Mendt-Live"
- 2000 "Freunde und Propheten" zum 30-jährigen Jubiläum
- 2003 "Momendts"
Films
[bewerken | brontekst bewerken]- "Meine schöne Tochter", 2004
- "Dinner For Two", 2003, Mag. Stefanie Wörmann
- "Jetzt erst Recht!", 2003
- "Dolce Vita & Co", 2001
- "Bride of the Wind", 2001
- "Die Jahrhundertrevue" 1999 (TV)
- "Qualtingers Wien", 1998
- "Black Flamingos", 1998
- "Der See", 1996
- "Kaisermühlen-Blues", 1992, Gitti Schimek
- "Vier Frauen sind einfach zuviel", 1992
- "Die verlorene Wut", 1989
- "Ein Mann nach meinem Herzen", 1987
- "Ti for Tu", 1972
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]Zie de categorie Marianne Mendt van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.