Przejdź do zawartości

Masaki Honda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Masaki Honda
本多 政材
Ilustracja
Masaki Honda (P) w brytyjskiej niewoli
Rikugun-chūjō generał porucznik Rikugun-chūjō
generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

17 maja 1889
Prefektura Nagano

Data śmierci

17 lipca 1964

Przebieg służby
Lata służby

1910–1947

Siły zbrojne

 Armia Cesarska

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Masaki Honda (jap. 本多 政材 Honda Masaki; ur. 17 maja 1889, zm. 17 lipca 1964)japoński wojskowy, generał porucznik Cesarskiej Armii Japońskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 17 maja 1889 r. w prefekturze Nagano[1][2][3]. W 1910 r. ukończył akademię wojskową, a siedem lat później szkołę sztabu armii[4].

Od 1921 do 1924 r. był attaché wojskowym we Francji, a w latach 1927–1929 pracował w Ministerstwie Wojny[1]. Po awansie na majora służył od 1930 r. jako instruktor w szkole piechoty, a dwa lata później przeszedł do Inspektoratu Szkolenia Wojskowego[3]. Po awansie na podpułkownika otrzymał w 1933 r. dowodzenie 22. Pułkiem Piechoty, a od 1935 do 1936 r. był instruktorem w szkole piechoty, po czym do 1937 r. pracował w Inspektoracie Generalnym Wyszkolenia[3][4]. W tym samym roku został mianowany generałem majorem i od tego momentu dowodził 2. Brygadą Piechoty. W 1938 r. ponownie skierowano go do szkoły piechoty[5], a w 1939 r. został jej komendantem. Dwa miesiące później otrzymał awans na generała porucznika i po kolejnych dwóch miesiącach został zastępcą szefa sztabu armii ekspedycyjnej w Chinach[5].

W 1940 r. powierzono mu dowództwo 8. Dywizji w Mandżurii[2][5]. Następnie od 1941 do 1943 r. kierował sekcją oświaty wojskowej Departamentu Uzbrojenia, po czym objął dowodzenie 20. Armią, a w kwietniu 1944 r. przejął dowodzenie 33. Armią w Birmie[2] i dowodził nią w trakcie odwrotu po porażkach pod Kohimą i Imphal[6]. Z pomocą gen. por. Raizō Tanaki i 18. Dywizji, Honda bronił północną Birmę przed chińską armią. W styczniu 1945 r. powierzono mu utrzymanie linii z Lasho do Mandalaj i powstrzymanie wojsk gen. Josepha Stilwella przed odblokowaniem drogi birmańskiej. Wskutek ataku sił gen. Williama Slima i gen. Franka Messervy’ego, Honda był zmuszony opuścić południową Birmę[2], by uchronić się przed okrążeniem po zajęciu przez Aliantów Miktili[6]. Podczas trudnego odwrotu, po zniszczeniu wszystkich środków transportu przez przeciwnika, podtrzymywał morale żołnierzy opowiadając im pikantne dowcipy[7]. Kiedy powierzono mu dowództwo wojsk w regionie Miktili, Honda był bliski odcięcia Brytyjczyków w mieście[6], ale pod wpływem przewagi przeciwnika jego armia została prawie w całości zniszczona między styczniem a kwietniem 1945 r., podczas walk nad Irawadi[4]. Skapitulował 28 sierpnia 1945 r.[1] W sierpniu 1947 r. odszedł na emeryturę[5].

Zmarł 17 lipca 1964 r.[1][2]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]