Masaki Honda
Masaki Honda (P) w brytyjskiej niewoli | |
Rikugun-chūjō generał porucznik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1910–1947 |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy |
Masaki Honda (jap. 本多 政材 Honda Masaki; ur. 17 maja 1889, zm. 17 lipca 1964) – japoński wojskowy, generał porucznik Cesarskiej Armii Japońskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 17 maja 1889 r. w prefekturze Nagano[1][2][3] . W 1910 r. ukończył akademię wojskową, a siedem lat później szkołę sztabu armii[4] .
Od 1921 do 1924 r. był attaché wojskowym we Francji, a w latach 1927–1929 pracował w Ministerstwie Wojny[1]. Po awansie na majora służył od 1930 r. jako instruktor w szkole piechoty, a dwa lata później przeszedł do Inspektoratu Szkolenia Wojskowego[3] . Po awansie na podpułkownika otrzymał w 1933 r. dowodzenie 22. Pułkiem Piechoty, a od 1935 do 1936 r. był instruktorem w szkole piechoty, po czym do 1937 r. pracował w Inspektoracie Generalnym Wyszkolenia[3][4] . W tym samym roku został mianowany generałem majorem i od tego momentu dowodził 2. Brygadą Piechoty. W 1938 r. ponownie skierowano go do szkoły piechoty[5] , a w 1939 r. został jej komendantem. Dwa miesiące później otrzymał awans na generała porucznika i po kolejnych dwóch miesiącach został zastępcą szefa sztabu armii ekspedycyjnej w Chinach[5] .
W 1940 r. powierzono mu dowództwo 8. Dywizji w Mandżurii[2][5] . Następnie od 1941 do 1943 r. kierował sekcją oświaty wojskowej Departamentu Uzbrojenia, po czym objął dowodzenie 20. Armią, a w kwietniu 1944 r. przejął dowodzenie 33. Armią w Birmie[2] i dowodził nią w trakcie odwrotu po porażkach pod Kohimą i Imphal[6] . Z pomocą gen. por. Raizō Tanaki i 18. Dywizji, Honda bronił północną Birmę przed chińską armią. W styczniu 1945 r. powierzono mu utrzymanie linii z Lasho do Mandalaj i powstrzymanie wojsk gen. Josepha Stilwella przed odblokowaniem drogi birmańskiej. Wskutek ataku sił gen. Williama Slima i gen. Franka Messervy’ego, Honda był zmuszony opuścić południową Birmę[2] , by uchronić się przed okrążeniem po zajęciu przez Aliantów Miktili[6] . Podczas trudnego odwrotu, po zniszczeniu wszystkich środków transportu przez przeciwnika, podtrzymywał morale żołnierzy opowiadając im pikantne dowcipy[7] . Kiedy powierzono mu dowództwo wojsk w regionie Miktili, Honda był bliski odcięcia Brytyjczyków w mieście[6] , ale pod wpływem przewagi przeciwnika jego armia została prawie w całości zniszczona między styczniem a kwietniem 1945 r., podczas walk nad Irawadi[4] . Skapitulował 28 sierpnia 1945 r.[1] W sierpniu 1947 r. odszedł na emeryturę[5] .
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Biography of Lieutenant-General Masaki Honda - (本多政材) - (ほんだ まさき) (1889–1964) [online], The Generals of WWII [dostęp 2020-07-23] (ang.).
- Kent G. Budge , Hondo Masaki [online], The Pacific War Online Encyclopedia [dostęp 2020-07-22] (ang.).
- Gen Masaki Honda (1889-1964) [online], Find A Grave [dostęp 2020-07-22] (ang.).
- Honda, Lieutenant General Masaki, 1889-1964 [online], Erenow [dostęp 2020-07-22] (ang.).
- John Simkin , Masaki Honda [online], Spartacus Educational, 1997 [dostęp 2020-07-22] (ang.).
- 13. The Road past Mandalay. W: Max Hastings: Retribution: The battle for Japan, 1944-45. Knopf Doubleday Publishing Group, 2008, s. 329. ISBN 978-0-307-26864-8.
- Spencer C. Tucker , World War II: The Definitive Encyclopedia and Document Collection, t. 5, Santa Barbara, Denver: ABC-CLIO, 2016, ISBN 978-1-85109-969-6 [dostęp 2020-07-22] (ang.).