Przejdź do zawartości

Max Giemsa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Max Giemsa
Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1862
Blachownia Śląska

Data i miejsce śmierci

14 września 1915
Bogucice

Alma Mater

Królewska Wyższa Szkoła Techniczna w Charlottenburgu

Praca
Styl

neoromanizm[1]

Biuro

Katowice

Budynki

Kościół św. Jacka w Bytomiu

Kościół Matki Bożej Różańcowej w Świętochłowicach w 2008 roku
Kościół św. Jacka w Bytomiu w 2008 roku
Kościół św. Michała Archanioła w Rudzie Śląskiej w 2015 roku

Max Giemsa (wariant pisowni: Giemza[2]) (ur. 11 grudnia 1862 w Blachowni Śląskiej[3], zm. 14 września 1915 w Bogucicach[4]) – górnośląski architekt, poseł do pruskiego Landtagu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Przyszedł na świat w rodzinie katolickiej[3]. Jego rodzicami byli Gustav, inspektor i dyrektor huty żelaza w Blachowni Śląskiej[2] i Franziska z domu Apfelt[3]. Uczęszczał do polskiej szkoły podstawowej, gdzie uczył się języka polskiego[5]. Po likwidacji huty Giemsowie przeprowadzili się na Górny Śląsk[2].

Kształcił się w szkole rzemiosł budowlanych[3]. Ukończył studia na Królewskiej Wyższej Szkole Technicznej w Charlottenburgu[2][3]. W zakresie architektury współpracował w no najmniej jednym projekcie z Johannesem Franziskusem Klompem, możliwe, że współdzielił z nim biuro[6]. Mieszkał przy Schillerstrasse 15/3 w Katowicach (obecnie ulica Juliusza Słowackiego w Katowicach)[7], biuro architekta mieściło się w jego mieszkaniu[6].

Od 1908 do 1913 roku był posłem do pruskiego Landtagu[2] (niem. Preußisches Abgeordnetenhaus)[8] 21. kadencji[4], był działaczem Niemieckiej Partii Centrum[4][5], jego poglądy były konserwatywne[4], uważał się za Górnoślązaka[4].

Chorował przez kilka miesięcy na zapalenie węzłów chłonnych, po czym zmarł w Szpitalu Zakonu Bonifratrów w Bogucicach[2][4]. 17 września 1915 roku odbył się pogrzeb na cmentarzu w Bogucicach[4].

Dzieła

[edytuj | edytuj kod]

Znanych jest kilka zrealizowanych projektów autorstwa Maksa Giemsy. Są to:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Głazek 2003 ↓, s. 81.
  2. a b c d e f Nadolski 2015 ↓.
  3. a b c d e f g Nadolski 2016 ↓, s. 183.
  4. a b c d e f g h i Nadolski 2016 ↓, s. 184.
  5. a b James E. Bjork: Neither German nor Pole: Catholicism and National Indifference in a Central European Borderland. The University of Michigan Press, cop. 2008, s. 134. ISBN 978-0-472-02529-9.
  6. a b Głazek 2005 ↓, s. 62.
  7. a b Głazek 2005 ↓, s. 61.
  8. Thomas Kühne: Handbuch der Wahlen zum preussischen Abgeordnetenhaus. 1867-1914: Wahlergebnisse, Wahlbündnisse und Wahlkandidaten. Düsseldorf: Droste, 1994, s. 845. ISBN 978-3-7700-5182-3.
  9. Głazek 2003 ↓, s. 76.
  10. Głazek 2003 ↓, s. 132.
  11. Głazek 2003 ↓, s. 122.
  12. Głazek 2003 ↓, s. 222.
  13. Głazek 2005 ↓, s. 64.
  14. Głazek 2003 ↓, s. 240.
  15. Głazek 2003 ↓, s. 196.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dorota Głazek: Domus Celeberrima. Architektura sakralna (katolicka) przemysłowej części Górnego Śląska 1870–1914. Katowice: Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach. Śląskie Centrum Dziedzictwa Kulturowego w Katowicach, 2003. ISBN 83-918475-1-9.
  • Dorota Głazek: Max Giemsa i jego kościoły. W: Sztuka sakralna Rudy Śląskiej. Ruda Śląska: Muzeum Miejskie im. Maksymiliana Chroboka, 2005. ISBN 83-919344-8-9.
  • Przemysław Nadolski: Max Giemsa – katowicki architekt (komunikat). W: Półtora wieku dziejów Katowic. Przywracanie historycznej pamięci. Antoni Barciak (red.). Muzeum Historii Katowic, 2016, seria: Katowice, Historia i Współczesność. T. 1 (2015). ISBN 978-83-64356-20-9.
  • Przemysław Nadolski: Max Giemza. [w:] „Półtora wieku dziejów Katowic. Przywracanie historycznej pamięci.” XV Katowicka Konferencja Naukowa [on-line]. 2015. [dostęp 2018-02-07].