Mehmed VI.a

Mehmed VI.a
	; Irudi gehiago
; Otomandar Inperioko sultana	; 1918ko uztailaren 3a - 1922ko azaroaren 19a ; ← Mehmed V.a
; Otomandar Inperioko sultana
Bizitza
Jaiotza	Istanbul, 1861eko urtarrilaren 14a
Herrialdea	Otomandar Inperioa
Heriotza	Sanremo, 1926ko maiatzaren 16a (65 urte)
Hobiratze lekua	cemetery of the Sulaymaniyya Takiyya (en)
Familia
Aita	Abdulmezid I.a
Ama	Gülistü Kadin
Ezkontidea(k)	Emine Nazikeda Kadın (en) 1926ko maiatzaren 16a); Nevzad Hanım (en) ; Nevvare Hanım (en) ; Müveddet Kadın (en) ; Inşirah Hanım (en)
Seme-alabak	ikusi Rukiye Sabiha Sultan (en) ; Ulviye Sultan (en) ; Şehzade Mehmed Ertuğrul (en) ;
Haurrideak	ikusi Abdul Hamid II.a; Mehmed V.a; Şehzade Ahmed Kemaleddin (en) ; Murad V.a; Şehzade Mehmed Burhaneddin (en) ; Refia Sultan (en) ; Fatma Sultan (en) ; Mediha Sultan (en) ;
Leinua	Osmanliar Dinastia
Jarduerak
Jarduerak	subiranoa
Gradua	general field marshal (en)
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	islama; sunismoa

Mehmed VI.a^[1] (turkieraz: Mehmed Vahideddin edo Mehmet Vahdettin; 1861eko urtarrilaren 14a - 1926ko maiatzaren 16a) Otomandar Inperioko 36. sultana eta azkenengoa izan zen. 1918-1922 urte-tartean izan zen Inperioko sultan. Osman Etxekoa zen. Ilobak, tronurako ondorengoa zenak, bere burua hil zuela eta, hartu zuen agintea Mehmed VI.ak.

Lehen Mundu Gerra izugarrizko porrota izan zen Otomandar Inperioarentzat. Indar britainiarrek Bagdad eta Jerusalem hartu zituzten gerra-garaian, eta Inperioaren parterik handiena aliatu europarren artean banatu zen. 1920an San Remon egindako hitzaldian, frantsesei Siriaren gaineko agintea eman zitzaien, eta britainiarrei Palestina eta Mesopotamiaren gainekoa. 1920ko abuztuan, Mehmeden ordezkariek Sevresko ituna sinatu zuten. Itun horretan, aipatutako aginteak onartzen ziren, Anatoliaren eta Esmirnaren gaineko kontrol otomandarra baztertzen zuen, eta Al-Hijaz estatu independente gisa onartzen zuen.

Nazionalista turkoak ez zeuden gustura sultanak ituna onartu izanarekin. Kemal Atatürk politikariak gidatuta, gobernu berri bat eratu zuten, Batzarre Nagusi Turkoa zeritzona, 1920an, eta Ankaran gunea zuena. Urte bereko apirilaren 23an konstituzio berria onartu zen.

Nazionalistek izandako garaipenek sultanerria 1922an abolitua izatea ekarri zuen. Mehmed gerraontzi britainiar batean joan zen Konstantinoplatik Maltako deserrira. San Remon, Italian, hil zen, maiatzaren 15ean. 1922ko azaroan, Mehmeden lehengusu propioa eta printze oinordekoa kalifa hautatu zuten, eta dinastiako buru izan zen Abdulmecid II.a izenarekin.