Mensa ołtarzowa

Mensa (z łac. stół, tablica) – płyta stanowiąca blat ołtarza w Kościele katolickim. Mensa jest oparta na podstawie (stipes), której rolę pełnią np. nogi, blok kamienny, skrzynia (sarkofagu).

Od średniowiecza w mensie umieszczano relikwie męczenników. W tym celu na środku wykonywano kwadratowe zagłębienie (sepulcrum – grób). Od 1977 relikwie zaczęto umieszczać w stipes pod ołtarzem. Mensa powinna być wykonana z kamienia. Za zgodą konferencji episkopatu można stosować inne wartościowe materiały (OWMR 301)^[1].

Przypisy

↑ Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów: Urządzenie i wystrój kościoła do sprawowania Eucharystii. [w:] Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego z trzeciego wydania Mszału Rzymskiego, Rzym 2002 [on-line]. KKBiDS, 6 listopada 2003, 301 [dostęp 2012-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-11)]. (pol.).

Bibliografia

Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 255. ISBN 83-01-12365-6.
Bogusław Nadolski: Leksykon Liturgii. Poznań: Pallottinum, 2006, s. 907. ISBN 83-7014-531-0.

[OWMR-1] Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów: Urządzenie i wystrój kościoła do sprawowania Eucharystii. [w:] Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego z trzeciego wydania Mszału Rzymskiego, Rzym 2002 [on-line]. KKBiDS, 6 listopada 2003, 301 [dostęp 2012-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-11)]. (pol.).

[1]