Mięsień grzebieniowy
Mięsień grzebieniowy (łac. musculus pectineus), dawniej mięsień łonowy – w anatomii człowieka płaski, czworoboczny mięsień należący do grupy przyśrodkowej (przedziału przyśrodkowego) mięśni uda, tworzący część dna trójkąta udowego. Rozpoczyna się wzdłuż grzebienia kości łonowej, na guzku łonowym i na więzadle łonowym górnym, kończąc się na kresie grzebieniowej kości udowej, poniżej krętarza mniejszego. Unaczyniony jest przez tętnicę okalającą udo przyśrodkową, tętnice sromowe zewnętrzne (gałęzie tętnicy udowej) i tętnicę zasłonową (gałąź tętnicy biodrowej wewnętrznej), a unerwiony przez nerw udowy (L2–3), nieraz także przez gałąź przednią nerwu zasłonowego. Mięsień ten przywodzi, zgina, obraca na zewnątrz udo[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 874–875, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 111–113, ISBN 978-83-66548-14-5.
