Michał Sawicki
Data i miejsce urodzenia |
6 sierpnia 1909 | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
25 maja 1986 | |||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||
Michał Sawicki (ur. 6 sierpnia 1909 w Warszawie, zm. 25 maja 1986 w Radomiu) – polski łucznik, czterokrotny mistrz świata, strzelec sportowy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył szkołę techniczną[1]. Pracował jako technik-kreślarz w Warszawie. Od 1929 uprawiał strzelectwo i łucznictwo. Był zawodnikiem Harcerskiego Klubu Strzelecko-Łuczniczego Warszawa, Broni i Spójni (Sparty) Radom. Siedmiokrotnie zdobywał medale mistrzostw świata w łucznictwie (1931–1935), 5-krotny mistrz Polski w wieloboju indywidualnym (1930–1934), 16-krotny mistrz Polski w strzelectwie sportowym (1932–1938 i 1949–1956), wielokrotny reprezentant Polski w łucznictwie i strzelectwie sportowym (1931–1938 i 1947–1957), sędzia klasy państwowej w tych dyscyplinach sportu, działacz sportowy. W latach (1931–1936) prezes HKSŁ Warszawa, od 1951 roku trener kl. I w strzelectwie sportowym, w latach 1952–1966 członek Zarządu PZSS, w latach 1953–1958 przewodniczący Rady Trenerów PZSS, a od 1980 roku przewodniczący Rady Trenerów OZSS w Radomiu.
Pochowany na cmentarzu parafialnym w Radomiu (kwatera 4A/15/16, grób 6492)[2].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Srebrny Krzyż Zasługi (10 marca 1932)[3]
- Odznaka „Zasłużony Mistrz Sportu”
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 650. [dostęp 2021-12-13].
- ↑ Cmentarz Rzymskokatolicki w Radomiu [online], 37.28.154.108 [dostęp 2021-12-12] .
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 62, poz. 80 „za zasługi na polu sportu strzeleckiego”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mała Encyklopedia Sportu, tom II. Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1987, s. 384. ISBN 83-217-2564-3.