Michał Tymowski

Michał Tymowski

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	21 listopada 1941 Warszawa
Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: antropologia polityczna, historia Afryki przedkolonialnej, historia powszechna średniowieczna i nowożytna
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	26 stycznia 1971 – historia Uniwersytet Warszawski
Habilitacja	2 grudnia 1981 – historia Uniwersytet Warszawski
Profesura	19 listopada 1993
Polska Akademia Nauk / Umiejętności
Status PAN	członek korespondent
Status PAU	członek korespondent
Naukowiec, wykładowca
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
Jednostka	Instytut Historyczny
Stanowisko	Dyrektor IH (2002–2008)
Okres zatrudn.	od 1964
Odznaczenia

Michał Tymowski (ur. 21 listopada 1941 w Warszawie) – polski historyk, badacz dziejów Afryki, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

W 1959 ukończył V Liceum Ogólnokształcące im. Ks. Józefa Poniatowskiego w Warszawie. Następnie studiował na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując magisterium z historii (1964), na podstawie pracy Wpływ handlu zewnętrznego na gospodarkę państw nadnigeryjskich w XIV-XVI w. napisanej pod kierunkiem Mariana Małowista. Od 1964 jest pracownikiem Instytutu Historycznego UW. Doktoryzował się w 1971 pod kierunkiem Mariana Małowista na podstawie pracy Rozwój i regres w dziejach społeczeństw nadnigeryjskich w epoce przedkolonialnej. Habilitował w 1981, przedstawiając dzieło Państwo i armia Samoriego i Kenedugu oraz ich analogie europejskie. W 1993 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. W latach 2002–2008 był dyrektorem Instytutu Historycznego UW.

W latach 1984–1989 był równocześnie kierownikiem Zakładu Historii Powszechnej Średniowiecznej UMCS w Lublinie, w latach 1989–1993 kierował Centre de Civilisation Polonaise na Sorbonie, od 1996 do 2000 był wicedyrektorem Stacji Naukowej PAN w Paryżu. Członek Komitetu Nauk Historycznych oraz (od 2013 członek korespondent, od 2022 członek rzeczywisty) Polskiej Akademii Nauk, a także, od 2011, Polskiej Akademii Umiejętności.

Był także członkiem redakcji Przeglądu Historycznego (1973–1975), wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Afrykanistycznego (1993–1996)

W 2005 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W 2012 został wiceprzewodniczącym Komitetu Nauk Historycznych PAN.

W 2013 wyróżniony Nagrodą Prezesa Rady Ministrów "Za osiągnięcia naukowe lub artystyczne w tym za wybitny dorobek naukowy lub artystyczny" (przyznana w 2013 za rok 2012).

Publikacje

• Les domaines des princes du Songhay. Comparaison avec la grande propriété foncière en Europe au début de l'époque féodale (1970)
• Le développement et la régression chez les peuples de la boucle du Niger a l'époque précoloniale (1974)
• Samori – bohater Czarnej Afryki (1976)
• Dzieje Timbuktu (1979)
• Historia Mali (1979)
• Karabin i władza w Afryce XIX wieku: państwa i armie Samoriego i Kenedugu oraz ich analogie europejskie (1985)
• Historia Polski (1986) – razem z Jerzym Holzerem i Janem Kieniewiczem
• Sociétés sans Etat et sociétés a organisation étatique en Afrique Noire pré-coloniale (1990)
• Najkrótsza historia Polski (1993)
• Historia Afryki: do początku XIX wieku (1996) – redakcja
• Państwa Afryki przedkolonialnej (1999)
• Średniowiecze (1999)
• Człowiek i historia: podręcznik dla liceum ogólnokształcącego: kształcenie w zakresie rozszerzonym. Cz. 2, Czasy średniowiecza (2002)
• Europejczycy i Afrykanie. Wzajemne odkrycia i pierwsze kontakty (2017)

Bibliografia

• Prof. Michał Tymowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-05-07] .
• Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945-2000, Wydawnictwo Arkadiusz Wingert i Przedsięwzięcie Galicja, Kraków 2010
• Szymon Brzeziński, Krzysztof Fudalej Pracownicy naukowo-dydaktyczni Instytutu Historii Uniwersytetu Warszawskiego 1930-2010. Słownik biograficzny, wyd. Neriton, Warszawa 2012