Michy Batshuayi
Pełne imię i nazwisko |
Michy Batshuayi-Atunga | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
2 października 1993 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
185 cm[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer w klubie |
23 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Michy Batshuayi-Atunga (ur. 2 października 1993 w Brukseli) – belgijski piłkarz kongijskiego pochodzenia, występujący na pozycji napastnika w tureckim klubie Galatasaray SK oraz w reprezentacji Belgii. Brązowy medalista Mistrzostw Świata 2022. Uczestnik Mistrzostw Świata 2022 oraz Mistrzostw Europy 2016 i 2020.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]W czasach juniorskich trenował w RFC Evere, RUSA Schaarbeek, FC Brussels, RSC Anderlecht i Standardzie Liège[2]. W 2011 dołączył do seniorskiego zespołu tego ostatniego[2]. W Eerste klasse zadebiutował 20 lutego 2011 w przegranym 1:4 meczu z KAA Gent[3]. Na boisku pojawił się w 82. minucie, zastępując Francka Berriera[4]. W 2014 został uhonorowany nagrodą Belgijskiego Hebanowego Buta, przyznawaną najlepszemu piłkarzowi ligi belgijskiej, który ma afrykańskie korzenie[5]. Przed sezonem 2014/2015 odszedł do francuskiego Olympique Marsylia, w którym występował w sumie przez dwa lata[2]. W tym czasie zagrał w 62 meczach Ligue 1, w których zdobył 26 goli. Pierwszy mecz w tych rozgrywkach rozegrał 9 sierpnia 2014 z SC Bastia (remis 3:3), zmieniając w 79. minucie Dimitri Payeta[6][7]. Po sezonie 2015/2016 był łączony z transferem do wielu klubów. Były to m.in. angielskie Crystal Palace, Tottenham Hotspur i West Ham United oraz włoski Juventus F.C.[8] Ostatecznie 3 lipca 2016 został piłkarzem londyńskiej Chelsea[2] Kwota transferu wyniosła około 39 milionów euro[2]. W Premier League po raz pierwszy zagrał 15 sierpnia 2016 w wygranym 2:1 spotkaniu z West Hamem[9], wchodząc na boisko w zamian za Oscara w 85. minucie[10]. W sezonie 2016/2017 wraz z klubem świętował zdobycie mistrzostwa kraju. Chelsea zapewniła sobie tytuł, pokonując na wyjeździe 1:0 West Bromwich Albion, zaś decydującą o mistrzostwie bramkę zdobył Batshuayi[11].
31 stycznia 2018 został wypożyczony za 1,5 miliona euro do 30 czerwca 2018 do niemieckiej Borussii Dortmund[2]. W swoim debiucie w Bundeslidze przeciwko 1. FC Köln zdobył dwa gole[12]. Mecz ten został rozegrany 2 lutego 2018 i zakończył się wynikiem 3:2 dla klubu z Dortmundu[12].
W sezonie 2018/2019 był dwukrotnie wypożyczany: pierwszą połowę sezonu spędził w Valencii, zaś drugą w Crystal Palace.
Od sezonu 2019/2020, po przejęciu drużyny przez Franka Lamparda ponownie reprezentuje barwy Chelsea. 23 października zdobył zwycięską bramkę w wygranym 1:0 meczu Ligi Mistrzów UEFA z Ajaksem.
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]Dzięki swoim afrykańskim korzeniom mógł reprezentować Demokratyczną Republikę Konga[13]. Odrzucił jednak tę możliwość i w 2015 roku nie zaakceptował powołania do reprezentacji tego kraju[13]. W latach 2012–2014 występował w reprezentacji Belgii do lat 21. Zagrał dla niej w 13 meczach i zdobył 7 bramek[14]. W seniorskiej reprezentacji zadebiutował 28 marca 2015 w wygranym 5:0 meczu z Cyprem[14]. Na boisko wszedł w 77. minucie, zastępując Christiana Benteke[15]. Trzy minuty później strzelił ostatniego gola tego meczu po podaniu Radjy Nainggolana[15]. Został powołany na Mistrzostwa Europy 2016[16]. Wystąpił na nich w dwóch spotkaniach: w 1/8 finału z Węgrami i ćwierćfinale z Walią[14]. W meczu z Węgrami w 78. minucie zdobył bramkę na 2:0 po asyście Edena Hazarda[17].
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]Chelsea
[edytuj | edytuj kod]Indywidualne
[edytuj | edytuj kod]Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Nosi pseudonim Batsman[18]. Jego brat Aaron Leya Iseka również jest zawodowym piłkarzem[19].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michy Batshuayi – Forward – First-Team – Crystal Palace F.C. [online], web.archive.org, 29 listopada 2020 [dostęp 2021-10-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-29] .
- ↑ a b c d e f Michy Batshuayi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–transfery) [dostęp 2018-04-16] .
- ↑ Michy Batshuayi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów) [dostęp 2018-04-16] .
- ↑ KAA Gent – Standard Liège, 20 lut 2011 – Jupiler Pro League, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2018-04-16] .
- ↑ a b Bjorn de Cock: The Belgian Ebony Shoe 2014 goes to Standard Liège’s Michy Batshuayi. BeNeFoot, 2014-05-06. [dostęp 2018-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-30)]. (ang.).
- ↑ Michy Batshuayi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów) [dostęp 2018-04-16] .
- ↑ SC Bastia – Olympique Marseille, 9 sie 2014 – Ligue 1, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2018-04-16] .
- ↑ Dev Trehan: Michy Batshuayi subject of £31.5m bid from Crystal Palace. Sky Sports, 2016-06-28. [dostęp 2018-04-16]. (ang.).
- ↑ Michy Batshuayi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów) [dostęp 2018-04-16] .
- ↑ Chelsea FC – West Ham United, 15 sie 2016 – Premier League, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2018-04-16] .
- ↑ a b Michy Batshuayi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–sukcesy) [dostęp 2018-04-16] .
- ↑ a b Michy Batshuayi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów) [dostęp 2018-04-16] .
- ↑ a b Ed Dove: Olympique Marseille’s Michy Batshuayi Chooses Belgium Over DR Congo. CaughtOffside, 2015-03-05. [dostęp 2018-04-16]. (ang.).
- ↑ a b c Michy Batshuayi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–kadra) [dostęp 2018-04-16] .
- ↑ a b Belgia – Cypr, 28 mar 2015 – Eliminacje do Mistrzostw Europy, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2018-04-16] .
- ↑ Euro 2016. La liste des 23 Belges avec Carrasco et Batshuayi. ouest france, 2016-05-31. [dostęp 2018-04-16]. (fr.).
- ↑ Węgry – Belgia, 26 cze 2016 – Mistrzostwa Europy 2016, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2018-04-16] .
- ↑ Jack Atchinson: Profile of West Ham transfer target Michy Batshuayi of Marseille. Sky Sports, 2016-06-28. [dostęp 2018-04-16]. (ang.).
- ↑ Foot – Transfert – Le petit frère de Batshuayi, Aaron Leya Iseka, prêté à l’OM. L’Équipe, 2016-07-23. [dostęp 2018-04-16]. (fr.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Michy Batshuayi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
- Michy Batshuayi w bazie National Football Teams (ang.)
- Michy Batshuayi w bazie Soccerbase (ang.)
- Reprezentanci Belgii w piłce nożnej
- Piłkarze Standardu Liège
- Piłkarze Olympique Marsylia
- Piłkarze Chelsea F.C.
- Piłkarze Borussii Dortmund
- Piłkarze Valencii CF
- Piłkarze Crystal Palace F.C.
- Piłkarze Beşiktaşu JK
- Piłkarze Fenerbahçe SK
- Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2018
- Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2022
- Uczestnicy Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2016
- Uczestnicy Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020
- Belgowie pochodzenia kongijskiego
- Ludzie urodzeni w Brukseli
- Urodzeni w 1993
- Reprezentanci Belgii U-21 w piłce nożnej