Mieczysław Pazderski
kapitan | |
Data i miejsce urodzenia |
20 września 1908 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne |
Wojsko Polskie |
Jednostki |
31 Pułk Piechoty |
Stanowiska |
Komendant NSZ na powiat chełmski |
Główne wojny i bitwy |
II wojna światowa |
Odznaczenia | |
Mieczysław Pazderski ps. Szary (ur. 20 września 1908 w Bolesławowie, zm. 10 czerwca 1945 w Hucie[1]) – lekarz, oficer WP oraz antyhitlerowskiego i antykomunistycznego ruchu oporu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 20 IX 1908 w Bolesławowie k. Ostrowca Świętokrzyskiego jako syn Antoniego i Eugenii z domu Grossman. Do gimnazjum uczęszczał w Ostrowcu Świętokrzyskim. Maturę zdał w Gimnazjum im. Joachima Lelewela w Warszawie. W 1930 ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty w Grudziądzu. W 1932 rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Jako harcmistrz w 1935 wziął udział w Zlocie ZHP w Spale. Po uzyskaniu dyplomu lekarza medycyny uzyskał doktorat. Pracował następnie w Szpitalu Przemienienia Pańskiego w Warszawie[2].
Brał udział w wojnie obronnej 1939 roku w stopniu podporucznika. W czasie okupacji mieszkał w Zezulinie. Działał w Narodowej Organizacji Wojskowej, a następnie w Narodowych Siłach Zbrojnych, w których uzyskał stopień kapitana. Był komendantem placówki NSZ w powiecie chełmskim, która scaliła się z Armią Krajową. Po wkroczeniu wojsk sowieckich na ziemie polskie został powołany do „ludowego” Wojska Polskiego, w którym służbę odbywał w 31 Pułku Piechoty. Na wieść o poszukiwaniu go przez NKWD, w październiku 1944 wraz z większością pułku zbiegł do lasu, tworząc oddział partyzancki AK. Od kwietnia 1945 znalazł się ponownie w NSZ, od 30 kwietnia był dowódcą Akcji Specjalnej (Pogotowia Akcji Specjalnej) NSZ na powiat chełmski. Decyzją Komendy Okręgu Lubelskiego NSZ z 30 czerwca tego roku został mianowany dowódcą 300-osobowego zgrupowania oddziałów: ppor. Zbigniewa Góry ps. „Jacek”, sierż. Bolesława Skulimowskiego ps. „Sokół”, st. sierż. Eugeniusza Walewskiego ps. „Zemsta” i plut. Romana Jaroszyńskiego ps. „Roman”. 30% tej nowo utworzonej jednostki stanowili byli żołnierze 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK[3][4].
24 kwietnia 1945 roku jego ludzie zamordowali pięciu Żydów, żołnierzy polskich, którzy stacjonowali w majątku w Kaniach. Motywem tej zbrodni był antysemityzm, ponieważ żołnierzy o polskich korzeniach wypuszczono na wolność[5].
W 1945 roku jego oddział przyjął do siebie żołnierzy Wehrmachtu, którzy zbiegli z komunistycznego obozu jenieckiego i zgłosili chęć walki z komunistami. Początkowo byli oni traktowani dobrze. Pod koniec kwietnia wszystkich sześciu Niemców zamordowano z nieznanej bliżej przyczyny. Świadek tej zbrodni raportował: Czyścili im broń (Niemcy), jedli to samo co i oni, jednym słowem za pan brat. Aż pewnego przedwieczoru kwietniowego każą im się zbierać, ale swoich rzeczy nie brać, i wyprowadzili ich w pole za wieś pod łąki i tam ich pozabijali z pistoletów w potylicę głowy. Pazderski sam wydał rozkaz ich zabicia[6].
Oddziały NSZ pod jego dowództwem są oskarżane o wymordowanie 6 czerwca 1945 prawie 200 mieszkańców ukraińskiej wsi Wierzchowiny w pow. Krasnystaw[7].
Osobny artykuł:Pod miejscowością Huta w powiecie chełmskim, 10 czerwca 1945[1] 300-osobowe zgrupowanie „Szarego” zostało zaatakowane przez polsko-radziecką grupę pościgową składającą się z pancernej jednostki Armii Czerwonej i Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego w sile około 2 tysięcy żołnierzy. Była to największa bitwa żołnierzy podziemia antykomunistycznego. Pazderski zginął w czasie odwrotu z Huty[4][2].
W kościele św. Eliasza w Lublinie znajduje się tablica upamiętniająca Mieczysława Pazderskiego[8].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego - 1992 (pośmiertnie)[9]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Mariusz Bechta: Między Bolszewią a Niemcami. Konspiracja polityczna i wojskowa Polskiego Obozu Narodowego na Podlasiu w latach 1939-1952. T. 3. Warszawa: IPN-Rytm, 2009, s. 294, seria: Mazowsze i Podlasie w ogniu 1944-1956. ISBN 978-83-7399-373-0.
- ↑ a b Anna Chybowska: Mieczysław Pazderski (1908-1945), pseudonim "Szary". Związek Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych. [dostęp 2013-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Grzegorz Motyka, Rafał Wnuk: Pany i rezuny. Współpraca AK-WiN i UPA 1945-1947. Warszawa: Volumen, 1997, s. 146-149. ISBN 83-86-85772-2.
- ↑ a b Mariusz Zajączkowski. Spór o Wierzchowiny. Działalność oddziałów Akcji Specjalnej NSZ w powiatach Chełm, Hrubieszów, Krasnystaw i Lubartów na tle konfliktu polsko-ukraińskiego (sierpień 1944 r. – czerwiec 1945 r.). „Pamięć i sprawiedliwość”. 1(9), s. 266-301, 2006. IPN. ISSN 1427-7476.
- ↑ P. Zychowicz Skazy na pancerzach: czarne karty epopei Żołnierzy Wyklętych, 2018, s. 68
- ↑ P. Zychowicz Skazy na pancerzach: czarne karty epopei Żołnierzy Wyklętych, 2018, s. 69
- ↑ Tadeusz Swat, Straceni w więzieniu mokotowskim [online], s. 33 [dostęp 2013-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-11] .
- ↑ Andrzej Mleczko: Tablica upamiętniająca Mieczysława Pazderskiego. Miejsca Pamięci Narodowej, 2012-06-21. [dostęp 2013-05-21].
- ↑ Odznaczeni Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego. Związek Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych. [dostęp 2013-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-08)].
- Dowódcy oddziałów podziemia antykomunistycznego (1944–1956)
- Ludzie związani z Ostrowcem Świętokrzyskim
- Oficerowie ludowego Wojska Polskiego
- Oficerowie Armii Krajowej
- Oficerowie Narodowej Organizacji Wojskowej
- Oficerowie Narodowych Sił Zbrojnych
- Podporucznicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy walk z funkcjonariuszami organów Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w Polsce (1944–1956)
- Urodzeni w 1908
- Zmarli w 1945
- Odznaczeni Krzyżem Partyzanckim
- Odznaczeni Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego
- Żołnierze oddziałów podziemia antykomunistycznego polegli w walkach (1944–1956)