Przejdź do zawartości

Mirosław Wądołowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mirosław Wądołowski
Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1957
Zambrów

Burmistrz Helu
Okres

od 14 listopada 1998
do 1 grudnia 2014

Przynależność polityczna

Unia Wolności / Partia Demokratyczna / bezpartyjny

Poprzednik

Bogusława Białk

Następca

Klemens Kohnke

Burmistrz Helu
Okres

od 21 listopada 2018

Przynależność polityczna

bezpartyjny

Poprzednik

Klemens Kohnke

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Odznaka Honorowa za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego

Mirosław Piotr Wądołowski (ur. 30 stycznia 1957[1] w Zambrowie) – polski nauczyciel i samorządowiec, burmistrz Helu w latach 1998–2014 i ponownie od 2018.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia magisterskie na Uniwersytecie Gdańskim i podyplomowe z zakresu prawa samorządowego w Polskiej Akademii Nauk[1]. Z zawodu jest nauczycielem. Przyjechał na Hel w latach 80. XX wieku. Nauczał chemii w lokalnej szkole podstawowej (1986–1989), po czym pełnił funkcję dyrektora szkoły w Kuźnicy (1989–1996). Od 1996 do 1998 był dyrektorem zespołu szkół ogólnokształcących w Helu.

W wyborach samorządowych w 1998 uzyskał mandat radnego miasta, następnie rada miejska wybrała go na burmistrza z poparciem AWS i Unii Wolności. W wyborach w 2002 i 2006 uzyskiwał reelekcję w wyborach bezpośrednich.

W wyborach parlamentarnych w 2001 kandydował do Sejmu z listy UW, która nie osiągnęła progu wyborczego.

Blisko związany z Aleksandrem Kwaśniewskim, który często pojawiał się w Helu również podczas oficjalnych uroczystości miejskich (m.in. przy wmurowaniu kamienia węgielnego pod budowę hali sportowej i otwarciu nowej ścieżki rowerowej). W 2005 z inicjatywy Mirosława Wądołowskiego rada miejska nadała Aleksandrowi Kwaśniewskiemu tytuł honorowego obywatela Helu[2].

W 2005 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[3].

Był działaczem Unii Wolności i Partii Demokratycznej – demokraci.pl (kierował jej strukturami w gminie Hel), którą opuścił na początku 2007. Od tego czasu bezpartyjny.

W październiku 2007 został zatrzymany przez funkcjonariuszy CBA w związku z przyjęciem od agentów Biura podających się za przedsiębiorców korzyści majątkowej za próbę tzw. ustawienia przetargu publicznego. Został zawieszony przez sąd w obowiązkach burmistrza, które od 2007 pełnił Jarosław Pałkowski. Poświęcił się wówczas działalności gospodarczej w spółce EMKOM należącej do żony[4].

W 2010 w drugiej turze został ponownie wybrany na stanowisko burmistrza Helu. W 2014 przegrał z Klemensem Kohnkem. W 2015 został odznaczony Odznaką Honorową za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego[5]. W 2018[6] i 2024[7] ponownie wybierany na burmistrza Helu.

Proces

[edytuj | edytuj kod]

Na początku października 2009 rozpoczął się przed warszawskim Sądem Okręgowym proces Mirosława Wądołowskiego i Beaty Sawickiej. 18 kwietnia 2012 zostały mu przedstawione zarzuty przyjęcia korzyści majątkowej, zagrożone karą do 10 lat pozbawienia wolności; prokurator zażądał 3,5 roku pozbawienia wolności i 36 tys. zł grzywny[8]. 16 maja tego samego roku został skazany na 2 lata pozbawienia wolności w zawieszeniu na 5 lat oraz grzywnę 20 tys. zł[9]. 19 marca 2014 został uniewinniony[10].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest miłośnikiem samochodów i szybkiej jazdy[11]. Pełnił obowiązki prezesa Ochotniczej Straży Pożarnej w Helu.

Żonaty Olgą, ma dwie córki.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Informacje w BIP miasta Hel. [dostęp 2024-09-12].
  2. Krzysztof Miśdzioł: Cały Hel płacze po Kwaśniewskim. wp.pl, 5 listopada 2005. [dostęp 2024-09-12].
  3. M.P. z 2005 r. nr 73, poz. 996.
  4. Krzysztof Miśdzioł, Roman Kościelniak: Helska afera gruntowa przed warszawskim sądem – Wądołowski odmówił składania wyjaśnień. naszemiasto.pl, 5 października 2009. [dostęp 2024-09-12].
  5. 38 samorządowców z województwa pomorskiego wyróżnionych Odznaką Honorową za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego. mac.gov.pl, 3 września 2015. [dostęp 2015-09-04].
  6. Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-11-05].
  7. Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-09-12].
  8. Prokurator żąda więzienia dla Sawickiej. rp.pl, 18 kwietnia 2012. [dostęp 2012-04-18].
  9. Henryk Walczak: Była posłanka PO Beata Sawicka skazana!. polskieradio.pl, 16 maja 2012. [dostęp 2024-09-12].
  10. Burmistrz Helu uniewinniony – prawomocnie i ostatecznie. 24 marca 2014. [dostęp 2024-09-12].
  11. Informacje na portalu Motofakty.pl z 17 września 2001. [dostęp 2024-09-12].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]