Mon Bijou
| Mon Bijou | |
| Land | Suriname |
| Waterlichamen | Cottica |
| Produceert | Rietsuiker |
| Beschreven op | www.surinameplantages.com drive.google.com |
| |
in Suriname 
| |||
|---|---|---|---|
| Situering | |||
| District | Commewijne | ||
| Coördinaten | 5°50'37"NB, 54°33'44"WL | ||
| |||
Mon Bijou, ook wel Mon Bijoux of Mon Byjou, is een voormalige plantage in Suriname.
Mon Bijou was gelegen aan de Cottica-rivier in het huidige district Commewijne.
In 1829 was de plantage 560 akkers groot, wat overeenkomt met ongeveer 240 Ha. Er werd suikerriet, koffie en cacao verbouwd.
Eigenaren waren onder meer I. Van Sandyk (1770), Otto Zwier van Zandyk (1793), Onno Zwier van Sandick (1820) en A. van de Sandheuvel (1827). De familie Van Sandick was een van de vroege en meest invloedrijke kolonistenfamilies in Suriname. Gert Oostindie beschrijft hoe een aantal directeuren van plantage Mon Bijou met harde hand optraden.[1]
Bij de Emancipatie in 1863 was de plantage niet meer in gebruik.
Bronnen, noten en/of referenties
- Oudschans Dentz, Frederik (1944), De herkomst en betekenis van Surinaamse plantagenamen, in: De West-Indische Gids, jrg. 26, nr. 27
- https://www.surinameplantages.com/archief/m/monbijou
· 
· 