Przejdź do zawartości

Mona Steigauf

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mona Steigauf
Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1970
Starnberg

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Halowe mistrzostwa świata
srebro Paryż 1997 pięciobój
Uniwersjada
złoto Katania 1997 siedmiobój
srebro Fukuoka 1995 siedmiobój

Monika Steigauf (ur. 17 stycznia 1970 w Starnbergu[1]) – niemiecka lekkoatletka, wieloboistka, halowa wicemistrzyni świata, olimpijka.

Osiągnięcia sportowe

[edytuj | edytuj kod]

Zajęła 4. miejsce w siedmioboju na uniwersjadzie w 1993 w Buffalo[2]. Na halowych mistrzostwach świata w 1995 w Barcelonie zajęła 6. miejsce w pięcioboju[3].

Zdobyła srebrny medal w siedmioboju na uniwersjadzie w 1995 w Fukuoce[4]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1996 w Sztokholmie zajęła 4. miejsce w pięcioboju[5], a na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie 11. miejsce w siedmioboju[1].

Zdobyła srebrny medal w pięcioboju na halowych mistrzostwach świata w 1997 w Paryżu, przegrywając jedynie ze swą koleżanką z reprezentacji Niemiec Sabine Braun, a wyprzedzając Kym Carter ze Stanów Zjednoczonych[6]. Zajęła 6. miejsce w siedmioboju na mistrzostwach świata w 1997 w Atenach[7].

Zwyciężyła w siedmioboju na uniwersjadzie w 1997 w Katanii[4]. Zajęła 8. miejsce w pięcioboju na halowych mistrzostwach świata w 1999 w Maebashi[8].

Steigauf była wicemistrzynią Niemiec w siedmioboju w 1994, 1996, 1999 i 2000 oraz brązową medalistką w tej konkurencji w 1992[9], a także halową mistrzynią Niemiec w sztafecie 4 × 200 metrów w 1998[10].

Jest aktualną (marzec 2022) rekordzistką Niemiec w dziesięcioboju z wynikiem 7885 punktów, uzyskanym 20 i 21 września 1997 w Ahlen[11].

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Rekordy życiowe Steigauf:

  • siedmiobój – 6546 pkt (26 i 27 sierpnia 1997, Katania)[11]
  • pięciobój (hala) – 4681 pkt (7 marca 1997, Paryż)[12]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Mona Steigauf [online], olympedia.org [dostęp 2022-03-27] (ang.).
  2. Track Results. „The Daily Herald”, s. 10, 1993-07-16. (ang.). 
  3. IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 163 [dostęp 2022-03-27] (ang.).
  4. a b World Student Games (Universiade – Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2022-03-27] (ang.).
  5. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 468 [dostęp 2022-03-27] (ang.).
  6. IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 163–164 [dostęp 2022-03-27] (ang.).
  7. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 354 [dostęp 2022-03-27] (ang.).
  8. IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 164 [dostęp 2022-03-27] (ang.).
  9. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Mehrkampf – Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2022-03-27] (niem.).
  10. Leichtathletik - Deutsche Meisterschaften – Halle (Staffel - Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2022-03-27] (niem.).
  11. a b „Ewige“ Bestenliste der deutschen Leichtathletik [online], Deutscher Leichtathletik-Verband, 20 stycznia 2022 [dostęp 2022-03-27] (niem.).
  12. „Ewige“ Hallen – Bestenliste der deutschen Leichtathletik [online], Deutscher Leichtathletik-Verband, 16 marca 2022 [dostęp 2022-03-27] (niem.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]