Saltar al conteníu

Moraleja del Vino

Coordenaes: 41°27′53″N 5°39′19″W / 41.4646°N 5.6554°O / 41.4646; -5.6554
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Moraleja del Vino
Alministración
País España
Autonomía Castiella y Lleón
Provincia provincia de Zamora
Partíu xudicial Zamora
Tipu d'entidá conceyu d'España
Alcalde de Moraleja del Vino (es) Traducir Guillermo Freire Rodríguez
Nome oficial Moraleja del Vino (es)[1]
Códigu postal 49150
Xeografía
Coordenaes 41°27′53″N 5°39′19″W / 41.4646°N 5.6554°O / 41.4646; -5.6554
Moraleja del Vino alcuéntrase n'España
Moraleja del Vino
Moraleja del Vino
Moraleja del Vino (España)
Superficie 19.49 km²
Altitú 683 m[2]
Demografía
Población 1775 hab. (2023)
- 872 homes (2019)

- 849 muyeres (2019)
Porcentaxe 0% de provincia de Zamora
Densidá 91,07 hab/km²
Más información
Estaya horaria UTC+01:00
aytomoraleja.es
Cambiar los datos en Wikidata

Moraleja del Vino ye un conceyu y llocalidá española de la provincia de Zamora, na comunidá de Castiella y Llión.

Les fiestes n'honor a Santa María Madalena celébrense'l 22 de xunetu. Moraleja del Vino ye'l trubiecu del reconocíu escultor Eduardo Barrón González.

Topónimu

[editar | editar la fonte]

El topónimu Moral, según Riesco Chueca,[3] respuende a un modelu tradicional del área lleonesa, consistente nun nome d'árbol en singular, femenín y con o ensin artículu. Asina ye frecuente La Moral, con o ensin artículu, según los sos diminutivos, que caltienen el xéneru femenín, de tradición llatina. Na provincia de Zamora son frecuentes los topónimos Moral, Moraleja o Moralina. L'orixe de toos ellos ye'l totémicu Morus nigra o morera negra (llatín mōrus, -i), entá denomináu moral en gran parte del dominiu llingüísticu lleonés. Este ye un árbol d'antigua tradición conceyil, frecuentemente plantáu ante munches de les ilesies rurales. Na mayor parte de los casos, la so forma diminutiva nun suel aludir a un moral pequeñu, sinón a una población llamada Moral que ye de menor rangu qu'otra llocalidá del mesmu nome.

Frente a esta teoría, tamién s'indica que n'orixe podría referise a persones procedentes d'África si atendemos al significáu deriváu del vocablu llatín 'maurus' (mauritanu), y esti del griegu 'mαῦρος' (maûros), con significáu d'escuru, por alusión al color de la so piel.[4][5]

"Del Vinu" ye, como en munches llocalidaes de la zona, la concreción xeográfica que nesti casu faise necesaria pa estremalo d'otros pueblu como Moraleja de Sayago na mesma provincia de Zamora.

Símbolos

[editar | editar la fonte]
Escudu

Escudu partíu. 1º de plata racimo d'uves d'azur con tarmu y fueyes de sinople. 2º de gules, llibru abiertu de plata. Al timbre Corona Real zarrada.

Bandera

Bandera rectangular de proporciones 2:3 formada por nueve franxes horizontales, siendo coloraes les esteriores y la central de proporciones 3/16 y 1/4, y azules fileteadas de blancu, les entemedies en rellación 3/32 y 3/64 respeutivamente.[6]

Mientres la Edá Media la llocalidá de Moraleja del Vino quedó integrada nel Reinu de Llión, siendo repoblada. Darréu, na Edá Moderna, Moraleja formó parte del Partíu del Vino de la provincia de Zamora, tal que reflexaba en 1773 Tomás López en Mapa de la Provincia de Zamora. Asina, al reestructurase les provincies y crease les actuales en 1833, la llocalidá caltener na provincia zamorana, dientro de la Rexón Lleonesa,[7] integrándose en 1834 nel Partíu Xudicial de Zamora.[8]

Patrimoniu

[editar | editar la fonte]

Destaca na llocalidá la ilesia parroquial de Santa María Madalena, d'estilu renacentista, cola nave central datada nel XVI, mientres les llaterales añader a finales del XVIII. Dispón d'arcos torales que sostienen la cúpula mientres el retablu mayor ye grande, barrocu y en tonalidá madera. Tuvo rematáu coles imáxenes de San José y la Madalena, anque esta postrera atópase agora na sacristía. Dos retablos llaterales —tamién barrocos— y dos cornucopias pequeñes guardaes na sacristía, xunir al caltenimientu de dos casulles bordaes de finales del sieglu XV.

Amás de delles cases señoriales partíes pol cascu del pueblu y dellos exemplos d'arquiteutura tradicional n'adobe, nel campusantu hai una ermita del sieglu XIX, qu'agospia nel interior un interesante crucifixu del XVI.

Imáxenes de la Ilesia de Santa María Madalena

[editar | editar la fonte]
Ilesia parroquial
Ilesia parroquial  
Espadaña de la ilesia
Espadaña de la ilesia  
San Roque. Retablu llateral derechu
San Roque. Retablu llateral derechu  
Detalle cimeru del retablu llateral esquierdu
Detalle cimeru del retablu llateral esquierdu  
Interior de la ilesia
Interior de la ilesia  

Demografía

[editar | editar la fonte]
Gráfica d'evolución demográfica de Moraleja del Vino ente 1900 y 2017
Fonte: Institutu Nacional d'Estadística d'España - Ellaboración gráfica por Wikipedia.

Gastronomía

[editar | editar la fonte]

Una especial afición pola paella y les fiestes de tortiella caractericen a un pueblu que combina platos típicos de la capital como'l arroz a la zamorana, col tradicional cocíu, ensin escaecer los productos de matanza, y los güertos qu'abastecen a particulares de productos naturales pa autoconsumo como verdures y hortolices.

Moralejanos pernomaos

[editar | editar la fonte]
  • Eduardo Barrón. Escultor nacíu en 1858 nuna familia humilde, pero que llegaría a cuntar con reconocencia internacional como un insigne escultor de la metá del sieglu XIX. Ente les sos obres ta "Viriato", en Zamora capital, Hernán Cortés na ciudá mexicana de Medellín o la estatua salmantina de Cristóbal Colón.
Moraleja nes fiestes de setiembre

A finales del mes de xunetu —en redol al 22— celébrense les fiestes patronales de la Madalena, con un programa intensu qu'inclúi'l 25 de xunetu, colo que se festexa tamién Santiago Apóstol. Son díes de gran ufierta d'actividaes que compatibilicen xuegos infantiles, tradicionales o de mesa, torneos deportivos, conciertos musicales, actividaes folklóricas, espectáculos taurinos, según verbenes y degustaciones gastronómiques populares de gran arribación.

A lo llargo del añu caltiénense tamién les tradicionales fiestes de quintos (cuando se llanta'l mayu), les de águedas y candeles, según l'antroxu, o una selmana cultural que suel entamase n'agostu coincidiendo cola masiva presencia d'emigrantes.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]