Mrežno vlakno
Mrežna vlakna – poznata i kao mrežasta vlakna, retikularna vlakna ili retikulin – su tip vlakana u vezivnom tkivu,[1][2] građenih od kolagena tipa III, koga luče mrežaste ćelije.[3] Mrežastea vlakna vežu se unakrsno da se formira fina mreža (retikulin). Ova mreža se ponaša kao podrška mreže u mehkim tkivima, kao što su jetra, koštana srž i tkiva i organi limfnog sistema.[4]
Struktura
[uredi | uredi izvor]Mrežasta vlakna se sastoje od jedne ili više vrsta vrlo tankae i delikatno tkane niti kolagena tipa III. Ove niti grade visoko uređenu ćelijsku mrežu i pružaju sporednu mrežu. Mnogi od ovih tipova kolagena su u kombinaciji s ugljikohidratima. Dakle, oni reagiraju sa srebrenim bojama i reagensom Schiffovom periodičnom kiselinom, ali se ne ispoljava sa običnim histološkim bojama, kao što su one koje koriste hematoksilin. U 1953., u časopisu Science zaključeno je da mrežni i redovni kolagenski materijali sadrže četiri ista šećera – galaktoza, glukoza, manoza i fukoza – ali u znatno većim koncentracijama u retikularnom nego u kolagenskom materijalu. U 1993, objavljen je rad o retikularnim vlaknima kapilara plašta i slezenske peteljke u odnosu na svinjske slezene putem trensmisijske elektronske mikroskopije.[5] U ovom radu pokušali su da otkriju komponente i prisustvo sijalne kiseline u amorfnoj temeljnoj supstanci. Uz kolagena i elastična vlakna, mikrofibrile, nervna vlakna i ćelije glatkih mišića, zabilježena su u mrežasta vlakna slezenske peteljke. S druge strane, u retikularna vlakna kapilara plašta prepoznati su samo mikrofibrili. Vezanje LFA lektina na slezensku vezu bilo je jače od kapilarnog lista. Ovi nalazi ukazali su da retikularna vlakna slezenske moždine uključuju više funkcijskih elemenata i mogu obavljati važnu ulogu u toku kontrakcije ili dilatacije slezene. S druge strane, mrežasta vlakna kapilarnog lista ličila su na osnovu kapilarne membrane u njihovim komponentama. Zbog svog afiniteta za srebrene soli, ta vlakna nazivaju se argirofilnim.
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Guyton, A.C. & Hall, J.E. (2006) Textbook of Medical Physiology (11th ed.) Philadelphia: Elsevier Saunder ISBN 0-7216-0240-1
- ^ Međedović S., Maslić E., Hadžiselimović R. (2002). Biologija 2. Svjetlost, Sarajevo. ISBN 9958-10-222-6.CS1 održavanje: više imena: authors list (link)
- ^ Strum, Judy M.; Gartner, Leslie P.; Hiatt, James L. (2007). Cell biology and histology. Hagerstwon, MD: Lippincott Williams & Wilkins. str. 83. ISBN 0-7817-8577-4.
- ^ Burkitt, H. George; Young, Barbara; Heath, John W.; Wheater, Paul R. (1993). Wheater's Functional Histology (3rd izd.). New York: Churchill Livinstone. str. 62. ISBN 0-443-04691-3.
- ^ Miyata, Hiroto; Abe, Mitsuo; Takehana, Kazushige; Iwasa, Kenji; Hiraga, Takeo (1993). "Electron Microscopic Studies on Reticular Fibers in the Pig Sheathed Artery and Splenic Cords". The Journal of Veterinary Medical Science. 55 (5): 821–7. doi:10.1292/jvms.55.821. PMID 8286537.
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]
- Reticulin na US National Library of Medicine Medical Subject Headings (MeSH)