Mycena acicula
Mycena acicula | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
Ordena | Agaricales | |||||||||||||||||||||||||||
Familia | Mycenaceae | |||||||||||||||||||||||||||
Generoa | Mycena | |||||||||||||||||||||||||||
Espeziea | Mycena acicula P.Kumm., 1871 | |||||||||||||||||||||||||||
Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Mycena acicula Mycenaceae familiako onddo espezie bat da. Haragi urria eta mamirik gabea. Espezie honek tamaina txikia du, kolore gorri-horixka eta landare hondakinetan ateratzen da
Deskribapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kapela: 0,5 eta 1 cm arteko diametrokoa, ertz ildaskatua. Kolore hori laranja bizi ederrekoa, erdian gorrixka, titi bat nahikoa markatua dute ale helduek.
Orriak: Libreak, zabal, hauskorrak, kolore zuri-horixkakoak.
Orri libreak: Kirtenera hurbiltzen diren orriak, baina ukitzen ez diotenak.
Hanka: 0,1 x 4-5 cm-koa, bihurria, urre kolore hori ederrekoa.
Haragia: Mehea, hauskorra, usain eta zapore berezirik gabea.[1]
Etimologia: Mycena terminoa latinetik dator, perretxikoa, onddoa, "vitis" hitzetik, xirmendu, esan nahi du. Oin oso luze, mehe eta malguari egiten dio erreferentzia.
Jangarritasuna
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Bere hauskortasuna eta haragi eskasia direla eta, ez du interesik jangarri gisa.
Nahasketa arriskua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Omphalia fibula delakoarekin, honen kapela ere gorri-laranja da, baina erdian hondoratua eta orri oso dekurrenteekin.
Sasoia eta lekua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Udan eta udazkenean. Basoetako espeziea da. Sarritan goroldiotan eta adaxka erorien artean.[2]
Banaketa eremua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Asia, Karibe, Amerika, Europa, Ozeania.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ (Gaztelaniaz) Kutxa Fundazioa Sozial eta Kulturala. (1992). Euskal Herriko perretxikoak. Litografía Danona s. coop.ltda., 363 or. ISBN 84-7173-211-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 182 or. ISBN 84-282-0865-4..