İçeriğe atla

Myron W. Krueger

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Myron Krueger (d. 1942, Gary, Indiana) ilk interaktif sanat çalışmalarını geliştiren Amerikalı bilgisayar sanatçısıdır.[1] Ayrıca ilk sanal gerçeklik ve artırılmış gerçeklik araştırmacılarından biridir.

Krueger, Madison Üniversitesi'nde Bilgisayar bilimi üzerine doktorasını yaparken, birkaç erken interaktif bilgisayar sanat eseri üzerinde çalıştı. 1969'da, Dan Sandin, Jerry Erdman and Richard Venezky ile birlikte "glowflow" adı altında ses ve görüntüye duyarlı bir bilgisayar kontrollü çevre oluşturdular. Bu çalışmada bilgisayar; katılımcılar, galeri ve başka bir binadaki sanatçı arasında gerçek zamanlı eşsiz bir ilişki yaratmak için kullanılmıştı. 1971'de onun "Psişik alanı" çevredeki katılımcıların hareketlerini algılamak için duyusal bir taban kullandı. Sonraki projesi, "Videoplace," Ulusal Bağış'tan parasal destek sağlanarak 1975'te Milwaukee Sanat Müzesi'nde sergilendi.

1974 'ten 1978'e kadar M. Krueger "Videoplace" çalışmasına kurumsal destek sağlamak için Madison Üniversitesi Uzay Bilimi ve Mühendislik Merkezi'nde bilgisayar grafik araştırmaları yaptı. 1978'de, Connecticut Üniversitesi Bilgisayar Bilimleri Fakültesi'ne girip burada donanım, yazılım, grafik ve yapay zeka dersleri verdi.

"Videoplace", Amerika Birleşik Devletleri, Kanada ve hatta Japonya'da sanat ve bilim başlıkları altında sergilendi. Bu çalışma 1985 ve 1990'da SIGGRAPH Sanat Gösterisi'nde yer aldı. "Videoplace" ayrıca 1985 ve 1989'da SIGCHI(Bilgisayar-İnsan Etkileşim Konferansı)'da ve 1999 Ars Electronica Festivali'nde sergilendi.

Krueger, sonraları Videoplace'ten bir donanımı başka bir parça Small Planet için kullandı. Bu çalışmada, katılımcılar küçük, bilgisayar yapımı, üç boyutlu bir gezegen üzerinde uçabiliyorlardı. Katılımcılar uçarken bir çocuğun uçmaya çalışması gibi kollarını yana açarak sağa, sola yatıyor veya yukarı aşağı hareket ediyorlardı. Small Planet, SIGGRAPH '93, Interaction '97 (Ogaki) ve Mediartech '98'de (Floransa) gösterildi.

Krueger, interaktivite sanatının sanatın tersine etkileşimli olması gerektiğini düşündü. Bu da, insanlar ve bilgisayarlar arasındaki etkileşimi açığa çıkaran ilginç bir fikirdi. Buradaki amaç bir sanat projesindeki gibi kendi kendine etkileşimin yerine kullanıcıya bazı tepkiler veren bir çalışma yaratmaktı.

Özel
  1. ^ Wardrip-Fruin, Noah; Montfort, Nick (2003). New Media Reader. MIT Press. ss. 396-. ISBN 978-0-262-23227-2. 5 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2011. 
Genel
  • Myron Krueger. Artificial Reality 2, Addison-Wesley Professional, 1991. ISBN 0-201-52260-8

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]