NGC 4485
Συντεταγμένες: 
12h 30m 31.113s, +41° 42′ 04.22″
| NGC 4485 | |
|---|---|
 Φωτογραφία του NGC 4485 από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ.[1] | |
| Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000) | |
| Αστερισμός | Κύνες Θηρευτικοί[1] |
| Ορθή Αναφορά | 12h 30m 31.113s[2] |
| Απόκλιση | +41° 42′ 04.22″[2] |
| Μετατόπιση προς το ερυθρό | 0.0016[3] |
| Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα | 483[4] |
| Απόσταση | 29,1 Mly (8,91 Mpc)[4] |
| Φαινόμενο μέγεθος (V) | 11.93[3] |
| Φαινόμενο μέγεθος (B) | 12.32[3] |
| Χαρακτηριστικά | |
| Τύπος Γαλαξία | IB(s)m pec[5] |
| Άλλες ονομασίες | |
| KPG 341a, MCG+07-26-013, UGC 7648, PGC 41326, UZC J123031.4+414201, 2MASX J12303111+4142042, VV 30b[3] | |
Ο NGC 4485 είναι ακανόνιστος γαλαξίας που βρίσκεται στον αστερισμό Κύνες Θηρευτικοί. Τον ανακάλυψε ο αστρονόμος Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) στις 14 Ιανουαρίου 1788[6] και απέχει 29 εκατομμύρια έτη φωτός[4] από τη Γη.[4] Απομακρύνεται με ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα 483 km/s.[4]
Επίσης αλληλεπιδρά βαρυτικά με τον σπειροειδή γαλαξία NGC 4490 με συνέπεια να έχει αλλοιωθεί η μορφή τους καθώς και να ενταθεί η αστρογέννηση. Του δύο γαλαξίες περιβάλλει νέφος υδρογόνου ενώ τους ενώνει πυκνή «γέφυρα» αερίων. Ο ρυθμός γέννησης νέων αστέρων στον NGC 4485 εκτιμάται σε 0,22 ηλιακές μάζες ανά έτος.[7]
Φωτογραφίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Εικόνα των NGC 4485 και NGC 4490. -
![Η βαρυτική αλληλεπίδραση ανάμεσα στους NGC 4485 και NGC 4490 έχει δημιουργήσει μία «γέφυρα» υλικού μήκους περίπου 25 χιλιάδων ετών φωτός.[8] (ESA/Hubble, NASA)](/media/wikipedia/commons/thumb/9/94/On_the_verge_NGC_4485.jpg/340px-On_the_verge_NGC_4485.jpg)
Η βαρυτική αλληλεπίδραση ανάμεσα στους NGC 4485 και NGC 4490 έχει δημιουργήσει μία «γέφυρα» υλικού μήκους περίπου 25 χιλιάδων ετών φωτός.[8] (ESA/Hubble, NASA)
![Η βαρυτική αλληλεπίδραση ανάμεσα στους NGC 4485 και NGC 4490 έχει δημιουργήσει μία «γέφυρα» υλικού μήκους περίπου 25 χιλιάδων ετών φωτός.[8] (ESA/Hubble, NASA)](/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:On_the_verge_NGC_4485.jpg?lang=el)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Starbursts in the wake of a fleeting romance». ESA/Hubble Picture of the Week. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-06-22. https://web.archive.org/web/20180622081941/https://www.spacetelescope.org/images/potw1419a/. Ανακτήθηκε στις 13 May 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Skrutskie, Michael F. και άλλοι. (1 February 2006). «The Two Micron All Sky Survey (2MASS)». The Astronomical Journal 131 (2): 1163–1183. doi:. ISSN 0004-6256. Bibcode: 2006AJ....131.1163S. https://archive.org/details/sim_astronomical-journal_2006-02_131_2/page/1163.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «NGC 4485». SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2014.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Tully, R. Brent και άλλοι. (2016). «Cosmicflows-3». The Astronomical Journal 152 (2): 21. doi:. 50. Bibcode: 2016AJ....152...50T.
- ↑ «Results for object NGC 4485 (NGC 4485)». NASA/IPAC Extragalactic Database. California Institute of Technology. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ Seligman, Courtney. «NGC Objects: NGC 4450 - 4499». Celestial Atlas. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ Pearson, Sarah και άλλοι. (November 2018). «Modelling the baryon cycle in low-mass galaxy encounters: the case of NGC 4490 and NGC 4485». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 480 (3): 3069–3090. doi:. Bibcode: 2018MNRAS.480.3069P.
- ↑ «Hubble Observes Creative Destruction as Galaxies Collide». www.spacetelescope.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2019.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δεδομένα για το NGC 4485 στα NGC/IC Database (Αγγλικά), SIMBAD (Αγγλικά), NASA Extragalactic Database (Αγγλικά), SEDS (Αγγλικά) και VizieR Service (Αγγλικά)
- Εικόνες του NGC 4485 στο Aladin (Αγγλικά) και στο SkyView (Αγγλικά)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 4485 στο Wikimedia Commons
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την αστρονομία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |