Narodowe Stronnictwo Robotników
| Data założenia |
18 października 1917 |
|---|---|
| Data rozwiązania |
23 i 24 maja 1920 |
Narodowe Stronnictwo Robotników – polska partia polityczna powstała 18 października 1917 w Wanne-Eickel w Zagłębiu Ruhry z inicjatywy Zjednoczenia Zawodowego Polskiego. W rok później rozpoczęła działalność w Wielkopolsce. W wyborach w 1919 w Wielkopolsce weszła w skład listy „Zjednoczenie Stronnictw Narodowych”, w 1920 na Pomorzu wystawiła samodzielną listę (uzyskując blisko 41% głosów). Na zjeździe w Warszawie 23 i 24 maja 1920 połączyła się z Narodowym Związkiem Robotniczym, tworząc Narodową Partię Robotniczą. Część działaczy przeciwnych scaleniu z Narodowym Związkiem Robotniczym (Chrześcijańsko-Narodowe Stronnictwo-Robotnicze) zasiliła szeregi Polskiego Stronnictwa Chrześcijańskiej Demokracji[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ H. Przybylski: Chrześcijańska Demokracja i Narodowa Partia Robotnicza w latach 1926–1937, Warszawa 1980, s. 32.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Waldemar Bujak, Historia Stronnictwa Pracy. 1937–1946–1950, Warszawa: Ośrodek Dokumentacji i Studiów Społecznych, 1988, ISBN 83-7012-023-7, OCLC 749325043.