Natalija Gonczarowa
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Dziedzina sztuki |
Malarstwo |
Natalija Siergiejewna Gonczarowa (ros. Наталия Сергеевна Гончарова, ur. 21 czerwca?/3 lipca 1881, zm. 17 października 1962[1]) – malarka rosyjska[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodziła z inteligenckiej rodziny, urodziła się we wsi w obwodzie tulskim. Studiowała sztukę w Moskwie, gdzie przystąpiła do rosyjskiej awangardy artystycznej. Podczas swojej wczesnej kariery artystycznej malowała obrazy w wielu różnych stylach, od postimpresjonizmu, przez prymitywistycznie traktowane tematy chłopskie i dzieła religijne inspirowane ikonami, po kubizm i kubofuturyzm. W 1913 na wystawie retrospektywnej wystawiła prawie 800 prac[2].
Od 1900 roku związała się z awangardowym malarzem Michaiłem Łarionowem, z którym uczestniczyła aktywnie w życiu moskiewskiej awangardowej bohemy artystycznej (i którego w końcu poślubiła w 1955 roku). Razem z Łarionowem założyli krótkotrwałe ugrupowanie artystyczne "Ośli Ogon" (Ослиный хвост) i w 1913 wymyślili własny kierunek w malarstwie – "promienizm" (łuczyzm). Gonczarowa zaprojektowała także kostiumy i scenografię do baletu "Złoty Kogucik", wystawianego we Francji przez Balety Rosyjskie Diagilewa[2]. Wystąpiła w filmie Dramat w kabarecie futurystycznym nr 13.
W 1915 razem z Łarionowem wyemigrowała do Francji, gdzie następnie przebywała do końca życia. Zmarła w Paryżu w 1962[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- ISNI: 0000000399915368
- VIAF: 17231772, 99832469
- ULAN: 500115630
- LCCN: n50069971
- GND: 118933159
- LIBRIS: 0xbdd0kj5j9nxg0
- BnF: 119547494
- SUDOC: 027525872, 237672170
- SBN: CFIV120652
- NLA: 35132907
- NKC: ola2003192314
- DBNL: gont002
- BNE: XX1077051
- NTA: 070890951, 073254436
- BIBSYS: 4046122
- CiNii: DA10080119
- Open Library: OL4928800A
- PLWABN: 9810628197805606
- NUKAT: n01045765
- J9U: 987007507972805171
- PTBNP: 38121
- CANTIC: a11038767
- LNB: 000150411
- NSK: 000462827
- LIH: LNB:V*278027;=BM