Przejdź do zawartości

Niepożądane odczyny poszczepienne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Niepożądane odczyny poszczepienne (NOP) – zaburzenie stanu zdrowia, które wystąpiło okresie 4 tygodni po podaniu szczepionki (wyjątek stanowią odczyny po szczepieniu BCG – w tych wypadkach kryterium czasowe jest znacznie wydłużone, co wynika ze specyfiki szczepionki)[1]. Przy szczepionkach stosowanych w Polsce jeden NOP występuje przeciętnie raz na 10 tysięcy szczepień[1]. Ciężkie niepożądane odczyny poszczepienne, wymagające hospitalizacji, występują nieporównanie rzadziej niż powikłania chorób, przed którymi chronią[1].

Niepożądane odczyny poszczepienne są wynikiem[2]:

  • przypadkowo występujących objawów zaburzenia zdrowia występujących w tym samym czasie co szczepienie,
  • nieprawidłowego wykonania szczepienia lub wadą szczepionki,
  • indywidualnej reakcji organizmu osoby szczepionego na podanie szczepionki,
  • działania samej szczepionki (np. uczulenia na jej składnik), co najczęściej jest związane z niezastosowaniem się do przeciwwskazań dotyczących podania danej szczepionki.

Niepożądane odczyny poszczepienne (NOP) w Polsce można zgłaszać w ramach dwóch równolegle działających systemów[3]:

Klasyfikacja ICD10

[edytuj | edytuj kod]
kod ICD10 nazwa choroby
ICD-10: T88.1 Niepożądane odczyny poszczepienne
ICD-10: Y58
ICD-10: Y59

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Martin Hirte: Impfen - pro & contra. München: Knaur-Taschenbuch, 2005. ISBN 3-426-87242-0.
  • Bożena Panasiuk, Danuta Prokopowicz, Czy szczepienia są bezpieczne? Nowa Pediatria nr 46, 4/2006
  • Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2010 r. w sprawie niepożądanych odczynów poszczepiennych oraz kryteriów ich rozpoznawania (Dz.U. z 2024 r. poz. 138)