Przejdź do zawartości

Nikołaj Tałyzin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Tałyzin
Data urodzenia

28 stycznia 1929

Data śmierci

23 stycznia 1991

I wicepremier
Okres

od 1985
do 1988

Przynależność polityczna

KPZR

minister łączności ZSRR
Okres

od 1975
do 1980

Przynależność polityczna

KPZR

Odznaczenia
Nagroda Państwowa ZSRR Nagroda Państwowa ZSRR
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Nikołaj Władimirowicz Tałyzin (ros. Никола́й Влади́мирович Талы́зин, ur. 28 stycznia 1929 w Moskwie, zm. 23 stycznia 1991 tamże) – radziecki polityk, I wicepremier (1985–1988), minister łączności ZSRR (1975–1980).

Od 1944 monter, później konstruktor, w 1955 ukończył Moskiewski Elektrotechniczny Instytut Łączności, po czym pracował jako inżynier, wiodący konstruktor i starszy pracownik naukowy. Od 1960 w KPZR, w 1970 został doktorem nauk technicznych, a 1975 profesorem. Od października 1965 zastępca, później I zastępca ministra, a od września 1975 do października 1980 minister łączności ZSRR. Od października 1980 zastępca, a od października 1985 do października 1988 I zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR; od października 1988 do lipca 1989 ponownie zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR, równocześnie stały przedstawiciel ZSRR w RWPG, od września 1989 na emeryturze. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 10 i 11 kadencji. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]