Saltar al conteníu

Nimes

Coordenaes: 43°50′18″N 4°21′35″E / 43.8383°N 4.3597°E / 43.8383; 4.3597
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Nimes
Alministración
PaísBandera de Francia Francia
Organización territorial Francia metropolitana
RexónBandera de Occitania Occitania
Departamentu Gard
Distritu Distrito de Nîmes (es) Traducir
Instituto público (es) Traducir Communauté d’agglomération Nîmes Métropole (en) Traducir
Tipu d'entidá comuña de Francia
Alcalde de Nimes (es) Traducir Jean-Paul Fournier
Nome oficial Nîmes (fr)[1]
Nome llocal Nîmes (fr)
Nimes (oc)
Códigu postal 30000 y 30900
Xeografía
Coordenaes 43°50′18″N 4°21′35″E / 43.8383°N 4.3597°E / 43.8383; 4.3597
Nimes alcuéntrase en Francia
Nimes
Nimes
Nimes (Francia)
Superficie 161.85 km²
Altitú 56 m[2], 215 m[3] y 21 m[3]
Llenda con
Demografía
Población 148 104 hab. (1r xineru 2021)
- 71 421 homes (2017)
- 79 189 muyeres (2017)
Porcentaxe 100% de Communauté d’agglomération Nîmes Métropole (en) Traducir
Densidá 915,07 hab/km²
Más información
Prefixu telefónicu 466
Estaya horaria UTC+01:00 (horariu estándar)
UTC+02:00 (horariu de branu)
Llocalidaes hermaniaes
nimes.fr
Cambiar los datos en Wikidata

Nimes (Nîmes [nim] en francés, Nimes n'occitanu) ye una ciudá del sur de Francia, capital del departamentu de Gard, na rexón d'Occitania.

Tien una población de 146.709 habitantes (2012). Ye famosa pol ensame de restos de la dómina romana que se caltienen en bastante bon estáu, destacando ente ellos el anfiteatru (la Sable de Nimes), onde entá se celebren espectáculos, fundamentalmente taurinos, y la Maison Carrée, antiguu templu romanu y sede anguaño d'un espectáculu 3D sobre personaxes históricos de Nimes. Dambes construcciones daten del sieglu I y atópense nel cascu urbanu. Na so contorna topen la torre Magna (aproximao del sieglu I e. C.) y la Ponte del Gard (19 e. C.), unu de los más famosos acueductos romanos, construyíu por Agripa. Son tamién reseñables la catedral de Saint Castor (que la so construcción empezó nel sieglu XI) según dellos museos d'arqueoloxía, y los Jardins de la Fontaine (Xardinos de la Fuente) del sieglu XVIII.

Economía

[editar | editar la fonte]

Nimes ye un centru agrícola ya industrial especializáu en productos testiles, químicos, alimenticios, ellaboración de coñá, de calzáu y de maquinaria.

Historia

[editar | editar la fonte]
L'anfiteatru romanu de Nimes.

Nos sos oríxenes foi un asentamientu galu, pero ente 120 y 117 e. C. foi ocupada polos romanos. Foi'l procónsul Cneo Domicio Ahenobarbo el que la incorporó p'asegurar el camín escontra Hispania y construyó la vía Domitia fundando Narbona, capital de la Galia Tresalpina y más tarde de la Narbonense (27 e. C.). Escontra 50 e. C. convertir en colonia romana, calteniendo, afechu so la forma Nemausus, el so primitivu nome galu, acreditáu en monedes como Namaus o Namausatis. Munchos de los veteranos de Xuliu César fueron asitiaos ellí y recibieron llotes de tierra pa cultivar na llanura de Nîmes, anque la colonia como tal nun se terminó d'entamar hasta c. 27 e. C., al traviés de Agripa, posiblemente tres una segunda deducción augustea.

Nel sieglu II sustituyó a Narbona como capital de la Narbonense. En 462 cayó en poder de los visigodos, que caltener tres la derrota de Vouillé y la destrucción del reinu de Tolosa, formando parte de la Septimania visigoda. Un obispáu apaez el sieglu V. Conquistada polos musulmanes a los visigodos en 719, en 754 pasó a los carolinxos y foi sede d'un condáu, que tuvo venceyáu a Septimania. En 872 Nimes pasó al conde de Tolosa. Los vizcondes apaecen nel sieglu IX y entroncaron rápido cola casa vizcondal d'Albi, que yera feudataria de Tolosa pero puramente nominal. Hasta 1185 los vizcondes nun reconocieron la soberanía feudal de Tolosa. Nimes foi ocupada polos cruzaos de Simón de Monfort en 1215 pero volvió so soberanía de los vizcondes de la dinastía Trencavel en 1224, hasta qu'en 1226 les tropes real recuperar y Lluis IX de Francia foi coronáu. En 1271 foi incorporada a la corona. Mientres la Reforma convertir nun bastión hugonote. Tres una etapa de decadencia que s'empecipió cola revocación del Edictu de Nantes, nel sieglu XIX empecipió un periodu de prosperidá económica.

Patrimoniu

[editar | editar la fonte]
  • La Sable de Nimes, un anfiteatru romanu construyíu a finales del sieglu I d. C. A lo llargo de la historia l'anfiteatru sufrió numberoses reformes interiores una y bones los vizcondes de Nîmes construyeron el so palaciu-fortaleza dientro del anfiteatru. Darréu un pequeñu barriu foi alzáu nel so interior, que cuntaba con unos cien viviendes y dos capilla. Estes edificaciones permanecieron hasta'l sieglu XVIII en que decidió esaniciase les pa devolve-y l'aspeutu orixinal. Ta consideráu l'anfiteatru meyor calteníu del mundu.
La Maison Carrée.
  • La Maison Carrée ye un templu construyíu nel añu 16 e. C. por Augusto. El templu alza sobre un gran podiu y una escalera central que da accesu a la fachada dende'l foru. Ye un edificiu con seis columnes na parte frontera, nos llaterales ocho de les diez columnes tán integraes nos murios. Foi construyíu n'orde corintiu con mármol. Ye l'únicu templu antiguu calteníu íntegramente.
  • Los Xardinos de la Fontaine construyíos en 1745 na zona romana de la Source. Y tán consideraos los xardinos públicos más antiguos d'Europa. Los xardinos tán llenos de construcciones romanes y del sieglu XVII, qu'inclúin la Tour Magne y el Templu de Diana ente munchos otros. Nél podemos atopar fontes, estatues, escalinates, aveníes y balaustraes d'estilu neoclásicu.
  • La Tour Magne o Torre Magna foi construyida nel añu 15 e. C., yera la torre más alta y prestixosa de tola muralla y ye visible dende casi cualquier puntu de Nîmes, al tar enclaváu nel visu del monte Cavalier. Anguaño ta asitiada en plenos Xardinos de la Fontaine. Yera una especie de faru y puntu de referencia pa la ciudá, señalando la presencia del santuariu de la Source, de xuru el llugar de cultu prerromanu. La torre colos sos dos niveles álzase 32 metros, anque enantes tenía trés.
  • La Muralla romana foi alzada ente los años 16 y 15 e. C. Tenía un llargor de 7 km, un altor de 9 metros y un anchor de 2 m. Anguaño namái siguen de pies dos puertes y dellos fragmentos de muralla. Delantre de la muralla pasaba la Vía Domitia.

Demografía

[editar | editar la fonte]
Evolución demográfica de Nimes
179318001806182118311836184618511856186118661872187618811886189118961901190619111921192619311936194619541962196819751982199019992007
40 00039 59441 19537 90844 69743 03653 49753 61954 29357 12960 15162 39463 00163 55269 89871 62374 60180 60580 18480 43782 77484 66789 21393 75891 66789 13099 802123 292127 933124 220128 471133 424143 468[4]
Pa los censos de 1962 a 1999 la población llegal correspuende a la población ensin duplicidaes
(Fonte: INSEE [Consultar])

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ «code officiel géographique». Consultáu'l 6 xineru 2019.
  2. ↑ URL de la referencia: https://it-ch.topographic-map.com/map-18qkrr/N%C3%AEmes/?zoom=19&center=43.83651%2C4.36028&popup=43.83671%2C4.36014.
  3. ↑ 3,0 3,1 Tienes d'especificar urlarchivu = y fechaarchivu = al usar {{cita web}}.«répertoire géographique des communes». Institut national de l'information géographique et forestière (2015).
  4. ↑ INSEE (ed.): «Populations légales en vigueur à compter du 1er janvier 2010». Consultáu'l 21 de xunu de 2010.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]


Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Nimes&oldid=4262574»