Przejdź do zawartości

Nosów (Ukraina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nosów
Носів
Ilustracja
Na mapie z 1910
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

rejon tarnopolski

Populacja (2001)
• liczba ludności


692[1]

Nr kierunkowy

+380 3542

Kod pocztowy

48033

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Nosów”
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Nosów”
Ziemia49°14′01″N 25°00′34″E/49,233611 25,009444

Nosów (ukr. Носів, Nosiw) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie tarnopolskim.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Właścicielem większej posiadłości ziemskiej we wsi był Jan Walewski, który zamieszkiwał w Nosowie[2][3]. Założył tam fabrykę cukru kartoflanego (w tym celu ziemniaki były przerabiane na krochmal, a krochmal na cukier, który później służył do wyrobu cukierków przez spółkę Maurycego Brandstädtera i Babetty Singer we Lwowie)[4].

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie podhajeckim województwa tarnopolskiego.

W latach 1939–1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 15 Polaków w tym 7 żołnierzy Wojska Polskiego, którzy próbowali przedostać się do Rumunii[5].

Do 2020 w rejonie podhajeckim.

Urodzeni we wsi

[edytuj | edytuj kod]
  • Łeonid Rokecki (ur. 1942) – rosyjski działacz samorządowy pochodzenia ukraińskiego
  • Wołodymyr Rokecki (1947–1999) – ukraiński poeta, dysydent[6]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu tarnopolskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
  2. Walewski-Colonna, Jan Ritter von Dr. iur.. parlament.gv.at. [dostęp 2020-03-23]. (niem.).
  3. Rozmaite obwieszczenia. „Gazeta Lwowska”. Nr 181, s. 8, 8 sierpnia 1898. 
  4. Fabryka krochmalu i cukru w Nosowie. „Kurjer Lwowski”. Nr 309 (dodatek do nr 310), s. 2, 7 listopada 1898. 
  5. Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 265, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
  6. Rokećkyj Wołodymyr. (ukr.)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]