Saltu al enhavo

Octave Mirbeau

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Octave Mirbeau
Octave Mirbeau, franca verkisto
Persona informo
Octave Mirbeau
Naskonomo Octave Henri Marie Mirbeau
Naskiĝo la 16-an de februaro 1848
en Trévières, Francio
Morto la 16-an de februaro 1917
en Parizo, Francio
Tombo Tombejo de Passy Redakti la valoron en Wikidata vd
Religio ateismo vd
Lingvoj franca vd
Ŝtataneco Francio Redakti la valoron en Wikidata vd
Familio
Edz(in)o Alice Regnault Redakti la valoron en Wikidata vd
Infanoj 0
Parencoj Claude Monet () Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo dramaturgo
literaturkritikisto
anarkiisto
verkisto
prozisto
artokritikisto
romanisto
eseisto
ĵurnalisto
dramaturgo
teatra kritikisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva dum 1873–1913 vd
Verkado
Verkoj Taglibro de ĉambristino vd
En TTT Oficiala retejo vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Octave MIRBEAU (naskiĝis la 16-an de februaro 1848 en Trévières, mortis la 16-an de februaro 1917 en Parizo) estis franca verkisto, ĵurnalisto, artkritikisto, polemikisto, romanisto kaj dramverkisto.

Biografio

[redakti | redakti fonton]

Mirbeau naskiĝis en Trévières (Calvados), la 16-an de februaro 1848.

Estis aŭtoro de fabeloj (Lettres de ma chaumière, 1885) kaj romanoj (L’Abbé Jules, 1888), liaj plej ŝatataj temoj estis la vivo de la normandaj kamparanoj. Liaj plej famaj romanoj estas Le Jardin des supplices (1899) kaj Le Journal d'une femme de chambre (1900). En 1903, komedio Les affaires sont les affaires (La negocoj estas la negocoj) , lia ĉefverko, faras skandalon.

En la jaro 1903 li fariĝis membro de la Académie Goncourt.

Al lia amikaro apartenis verkistoj kiaj Edmond de Goncourt, Guy de Maupassant, Stéphane Mallarmé kaj Émile Zola, pentristoj kiaj Claude Monet kaj Camille Pissarro, skulptisto kiaj Auguste Rodin kaj Aristide Maillol.

Mirbeau estas konata pro sia engaĝiĝo flanke de la maldekstrularo, dum la "bela epoko". Ties literatura verko, tre originala, estis markita de la anarkiismo kaj atakata de la kritikoj. Li politike aktivis kaj batalis por liberaliĝo de la socio kaj por Alfred Dreyfus, en la Dreyfus-afero.

Mirbeau mortis en Parizo la 16-an de februaro 1917.

Li estis influata de Jules Barbey d'Aurevilly, Edgar Poe, Lev Tolstoj kaj Fjodor Dostojevskij, kaj influis verkistojn kiel Léon Werth, Louis-Ferdinand Céline, Eugène Ionesco kaj Jean-Paul Sartre.

Octave Mirbeau pri la bezono de internacia lingvo

[redakti | redakti fonton]

« La civilizacio ne faros grandan paŝon tiel longe, kiel la popoloj havos por sia uzo lingvojn diversajn kaj malamikajn, pro kio ili ne interkompreniĝas, unu restas kontraŭe fremda kontraŭ la alia. ... tio daŭros tiel longe, ĝis sur la surfaco de la tero estos unu lingvo. » El Paris-Espéranto, oktobro 1911 (citita en Pri internacia lingvo dum jarcentoj, Isaj Dratwer, Tel-Avivo. Memeldono. 1977).

Georges Jeanniot, Le Calvaire (1901)
  • Lettres de ma chaumière (1885).
  • Contes cruels (1990).
  • L'Affaire Dreyfus (1991).
  • Lettres de l'Inde (1991).
  • Combats esthétiques (1993).
  • Combats littéraires (2006).
  • Correspondance générale (2003-2005-2009).
  • La Grève des électeurs (1902).

Teatraĵoj

[redakti | redakti fonton]
Ili estis frenezaj
  • Les Mauvais Bergers, dramo (1897).
  • Les affaires sont les affaires (Amikeco aparte, afero aparte), komedio (1903).
  • Farces et moralités, komedioj (1904).
  • Le Foyer, komedio (1908).

En Esperanto aperis

[redakti | redakti fonton]
  • Ili estis frenezaj (1905). (Ils étaient tous fous)

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]