Ojmiakon
63°27′44″N 142°47′06″E/63,462222 142,785000
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Republika | |
| Ułus | |
| Wysokość |
741 m n.p.m. |
| Populacja (2010) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+741154 |
| Kod pocztowy |
678752 |
| Tablice rejestracyjne |
14 |
Położenie na mapie Jakucji  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
| 63°27′44″N 142°47′06″E/63,462222 142,785000
| |
Ojmiakon (ros. Оймякон, jakucki Өймөкөөн) – wieś (ros. село, trb. sieło) w rosyjskiej Jakucji (wschodnia Syberia), w ułusie ojmiakońskim nad Indygirką. Miejscowość liczy 521 mieszkańców (2001).
Nazwa Ojmiakon w języku jakuckim oznacza „niezamarzającą wodę”, co jest nawiązaniem do pobliskich gorących źródeł. Pozwoliły one na założenie wsi, pomimo wiecznej zmarzliny.
Ojmiakon nazywany był często biegunem zimna, gdyż odnotowano tu do niedawna najniższą na półkuli północnej temperaturę powietrza. 26 stycznia 1926 termometry wskazały –71,2 °C. Jest to również druga po wiosce Tomtor temperatura powietrza na kuli ziemskiej, jaką zanotowano w miejscowości ze stałą, całoroczną ludnością. Odnotowano tu także najwyższą roczną amplitudę temperatur równą 104 °C (–71 °C; 33 °C). Niższe temperatury spotykane są jedynie w innej wiosce Tomtor, gdzie termometry w styczniu 2004 roku wykazały –72,2 °C i na niezamieszkanej przez stałą ludność Antarktydzie.
Obecna stacja meteorologiczna znajduje się na wysokości 750 m n.p.m., w dolinie leżącej między Ojmiakonem a Tomtorem.