Orlando Hernández
miotacz | |||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Orlando Hernández Pedroso | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pseudonim |
El Duque | ||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
11 października 1965 | ||||||||||||
Odbijał |
prawą | ||||||||||||
Rzucał |
prawą | ||||||||||||
Debiut |
3 czerwca 1998 | ||||||||||||
Ostatni występ |
30 września 2007 | ||||||||||||
Statystyki | |||||||||||||
Win–loss record |
129–47 (SNB) | ||||||||||||
ERA |
3,05 (SNB) | ||||||||||||
Strikeouty |
1211 (SNB) | ||||||||||||
Kariera klubowa | |||||||||||||
| |||||||||||||
|
Orlando Hernández Pedroso (ur. 11 października 1965) – kubański baseballista, który występował na pozycji miotacza, złoty medalista Letnich Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie. Jest bratem przyrodnim dwukrotnego uczestnika Meczu Gwiazd Livána Hernándeza[1].
Orlando Hernández karierę baseballisty rozpoczynał na Kubie, gdzie grał w zespole Industriales, występującym w Serie Nacional de Béisbol[2]. W ciągu siedmiu sezonów występów w tym klubie osiągnął bilans zwycięstw i porażek 129–47, co jest do dziś rekordem w kubańskiej lidze[1]. W 1992 na Letnich Igrzyskach Olimpijskich wraz z reprezentacją narodową zdobył złoty medal[3]. W 1995 po ucieczce jego brata Livána do Stanów Zjednoczonych, kubańskie władze podejrzewając, iż dokona tego samego, został dożywotnio zawieszony w prawach zawodnika[2]. W grudniu 1997 postanowił jednak przedostać się na łodzi do tego kraju[2].
W marcu 1998 roku jako wolny agent podpisał kontrakt z New York Yankees[4]. W sezonie 1998 w głosowaniu do nagrody American League Rookie of the Year Award zajął 4. miejsce[5]. W tym samym roku rozegrał jeden mecz w World Series, w których Yankees pokonali San Diego Padres 4–0[6]. W 1999 po zwycięskiej serii New York Yankees nad Boston Red Sox w finale American League, został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem, a w World Series Yankees ponownie zwyciężyli (4–0 z Atlanta Braves)[7][8]. Rok później zdobył z „Jankesami” trzeci tytuł, po zwycięstwie 4–1 w Subway Series nad New York Mets[9].
15 stycznia 2003 doszło do wymiany na linii New York Yankees, Chicago White Sox, Montreal Expos; ostatecznie Hernández został zawodnikiem klubu z Montrealu, w którym nie zagrał żadnego meczu[4]. W sezonie 2003 rozegrał jedynie dwa mecze w klubie farmerskim tego zespołu, w Brevard County Manatees[10]. W 2004 był ponownie zawodnikiem Yankees[4].
W styczniu 2005 podpisał kontrakt z Chicago Whites Sox, z którym wystąpił w World Series; White Sox pokonali Houston Astros w czterech meczach[4][11]. Występował jeszcze w Arizona Diamondbacks, New York Mets oraz klubach farmerskich Texas Rangers i Washington Nationals[4][12].
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Orlando Hernández, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2012-11-25] (ang.).
- ↑ a b c Orlando Hernández. desdemipalcodefanatico.com. [dostęp 2012-11-25]. (hiszp.).
- ↑ Cuba Baseball at the 1992 Barcelona Summer Games. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 września 2009)]. (ang.).
- ↑ a b c d e Orlando Hernández Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).
- ↑ 1998 AL Rookie of the Year Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).
- ↑ a b 1998 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).
- ↑ a b 1999 League Championship Series. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).
- ↑ a b 1999 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).
- ↑ a b 2000 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).
- ↑ 2003 Brevard County Manatees. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).
- ↑ a b 2005 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).
- ↑ Orlando Hernández Minor League Stats. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).