Oscars 1957
De Oscars 1957 sünd an’n 27. März 1957 in’t RKO Pantages Theatre in Los Angeles vergeven worrn. Dat weer de 29. Oscar-Vergaav, bi de de Filmen ut dat Vörjohr – also vun 1956 – ehrt worrn sünd. Disse Vergaav weer vun Jerry Lewis (Los Angeles) un Celeste Holm (New York) modereert.
Bi de Vergaav weer James Dean to’n tweeten mol na sien Dood för en Oscar nomineert, wat siether nich wedder vörkamen is.
De spoodrieksten Filmen dat Johr weern Around the World in Eighty Days (dt.: In 80 Tagen um die Welt) un The King and I (dt.: Der König und ich), de beide in fief Kategorien wunnen hebbt. Mit teihn Kategorien weer Giant (dt.: Giganten) de Film, de an’n fakensten vörslahn weer.
Kategorien (Winners un Nomineerte)
[ännern | Bornkood ännern]Michael Todd för Around the World in Eighty Days (dt.: In 80 Tagen um die Welt)
- William Wyler för Friendly Persuasion (dt.: Lockende Versuchung)
- George Stevens un Henry Ginsberg för Giant (dt.: Giganten)
- Charles Brackett för The King and I (dt.: Der König und ich)
- Cecil B. DeMille för The Ten Commandments (dt.: Die zehn Gebote)
George Stevens för Giant (dt.: Giganten)
- Michael Anderson för Around the World in Eighty Days (dt.: In 80 Tagen um die Welt)
- Walter Lang för The King and I (dt.: Der König und ich)
- King Vidor för War and Peace (dt.: Krieg und Frieden)
- William Wyler för Friendly Persuasion (dt.: Lockende Versuchung)
Yul Brynner för The King and I (dt.: Der König und ich)
- James Dean för Giant (dt.: Giganten)postum
- Kirk Douglas för Lust for Life (dt.: Vincent van Gogh – Ein Leben in Leidenschaft)
- Rock Hudson för Giant (dt.: Giganten)
- Laurence Olivier för Richard III.
- Carroll Baker för Baby Doll (dt.: Baby Doll – Begehre nicht des anderen Weib)
- Katharine Hepburn för The Rainmaker (dt.: Der Regenmacher)
- Nancy Kelly för The Bad Seed (dt.: Böse Saat)
- Deborah Kerr för The King and I (dt.: Der König und ich)
Anthony Quinn för Lust for Life (dt.: Vincent van Gogh – Ein Leben in Leidenschaft)
- Don Murray för Bus Stop
- Anthony Perkins för Friendly Persuasion (dt.: Lockende Versuchung)
- Mickey Rooney för The Bold and the Brave (dt.: Ein Fetzen Leben)
- Robert Stack för Written on the Wind (dt.: In den Wind geschrieben)
Dorothy Malone för Written on the Wind (dt.: In den Wind geschrieben)
- Mildred Dunnock för Baby Doll (dt.: Baby Doll – Begehre nicht des anderen Weib)
- Eileen Heckart för The Bad Seed (dt.: Böse Saat)
- Mercedes McCambridge för Giant (dt.: Giganten)
- Patty McCormack för The Bad Seed (dt.: Böse Saat)
Albert Lamorisse för Le ballon rouge (dt.: Der rote Ballon)
- Federico Fellini un Tullio Pinelli för La strada (dt.: La Strada – Das Lied der Straße)
- Robert Lewin för The Bold and the Brave (dt.: Ein Fetzen Leben)
- William Rose för The Ladykillers (dt.: Ladykillers)
- Andrew L. Stone för Julie (dt.: Mord in den Wolken)
Dalton Trumbo för The Brave One (dt.: Roter Staub)
- Leo Katcher för The Eddy Duchin Story (dt.: Geliebt in alle Ewigkeit)
- Edward Bernds un Elwood Ullman för High Society (dt.: Die oberen Zehntausend)
- Jean-Paul Sartre för Les Orgueilleux (dt.: Die Hochmütigen)
- Cesare Zavattini för Umberto D.
James Poe, John Farrow un S. J. Perelman för Around the World in Eighty Days (dt.: In 80 Tagen um die Welt)
- Tennessee Williams för Baby Doll (dt.: Baby Doll – Begehre nicht des anderen Weib)
- Michael Wilson för Friendly Persuasion (dt.: Lockende Versuchung)
- Fred Guiol un Ivan Moffat för Giant (dt.: Giganten)
- Norman Corwin för Lust for Life (dt.: Vincent van Gogh – Ein Leben in Leidenschaft)
Best Kamera (Swartwitt)
[ännern | Bornkood ännern]Joseph Ruttenberg för Somebody Up There Likes Me (dt.: Die Hölle ist in mir)
- Burnett Guffey för The Harder They Fall (dt.: Schmutziger Lorbeer)
- Boris Kaufman för Baby Doll (dt.: Baby Doll – Begehre nicht des anderen Weib)
- Harold Rosson för The Bad Seed (dt.: Böse Saat)
- Walter Strenge för Stagecoach to Fury (dt.: Im Lande Zorros)
Best Kamera (Farv)
[ännern | Bornkood ännern]Lionel Lindon för Around the World in Eighty Days (dt.: In 80 Tagen um die Welt)
- Jack Cardiff för War and Peace (dt.: Krieg und Frieden)
- Loyal Griggs för The Ten Commandments (dt.: Die zehn Gebote)
- Leon Shamroy för The King and I (dt.: Der König und ich)
- Harry Stradling för The Eddy Duchin Story (dt.: Geliebt in alle Ewigkeit)
Best Szenenbild (Swartwitt)
[ännern | Bornkood ännern]Cedric Gibbons, Malcolm Brown, Edwin B. Willis un F. Keogh Gleason för Somebody Up There Likes Me (dt.: Die Hölle ist in mir)
- Ross Bellah, William Kiernan un Louis Diage för The Solid Gold Cadillac
- So Matsuyama för Shichinin no samurai (七人の侍; dt.: Die sieben Samurai)
- Hal Pereira, A. Earl Hedrick, Sam Comer un Frank R. McKelvy för The Proud and Profane (dt.: Auch Helden können weinen)
- Lyle R. Wheeler, Jack Martin Smith, Walter M. Scott un Stuart A. Reiss för Teenage Rebel
Best Szenenbild (Farv)
[ännern | Bornkood ännern]Lyle R. Wheeler, John DeCuir, Walter M. Scott un Paul S. Fox för The King and I (dt.: Der König und ich)
- James W. Sullivan, Ken Adam un Ross Dowd för Around the World in Eighty Days (dt.: In 80 Tagen um die Welt)
- Boris Leven un Ralph S. Hurst för Giant (dt.: Giganten)
- Cedric Gibbons, Hans O. Peters, E. Preston Ames, Edwin B. Willis un F. Keogh Gleason för Lust for Life (dt.: Vincent van Gogh – Ein Leben in Leidenschaft)
- Hal Pereira, Walter H. Tyler, Albert Nozaki, Sam Comer un Ray Moyer för The Ten Commandments (dt.: Die zehn Gebote)
Best Kledaasch (Swartwitt)
[ännern | Bornkood ännern]Jean Louis för The Solid Gold Cadillac
- Kôhei Ezaki för Shichinin no samurai (七人の侍; dt.: Die sieben Samurai)
- Edith Head för The Proud and Profane (dt.: Auch Helden können weinen)
- Charles Le Maire un Mary Willis för Teenage Rebel
- Helen Rose för The Power and the Prize
Best Kledaasch (Farv)
[ännern | Bornkood ännern]Irene Sharaff för The King and I (dt.: Der König und ich)
- Edith Head, Ralph Jester, John Jensen, Dorothy Jeakins un Arnold Friberg för The Ten Commandments (dt.: Die zehn Gebote)
- Moss Mabry un Marjorie Best för Giant (dt.: Giganten)
- Maria De Matteis för War and Peace (dt.: Krieg und Frieden)
- Miles White för Around the World in Eighty Days (dt.: In 80 Tagen um Welt)
Carlton W. Faulkner för The King and I (dt.: Der König und ich)
- Gordon R. Glenner un Gordon Sawyer för Friendly Persuasion (dt.: Lockende Versuchung)
- John P. Livadary för The Eddy Duchin Story (dt.: Geliebt in alle Ewigkeit)
- Buddy Myers för The Brave One (dt.: Roter Staub)
- Loren L. Ryder för The Ten Commandments (dt.: Die zehn Gebote)
Gene Ruggiero un Paul Weatherwax för Around the World in Eighty Days (dt.: In 80 Tagen um die Welt)
- Albert Akst för Somebody Up There Likes Me (dt.: Die Hölle ist in mir)
- Anne Bauchens för The Ten Commandments (dt.: Die zehn Gebote)
- William Hornbeck, Philip W. Anderson un Fred Bohanan för Giant (dt.: Giganten)
- Merrill G. White för The Brave One (dt.: Roter Staub)
John P. Fulton för The Ten Commandments (dt.: Die zehn Gebote)
Best Filmmusik (Drama/Kummedie)
[ännern | Bornkood ännern]Victor Young för Around the World in Eighty Days (dt.: In 80 Tagen um die Welt) postum
- Hugo Friedhofer för Between Heaven and Hell (dt.: Feuertaufe)
- Alfred Newman för Anastasia
- Alex North för The Rainmaker (dt.: Der Regenmacher)
- Dimitri Tiomkin för Giant (dt.: Giganten)
Best Filmmusik (Musikfilm)
[ännern | Bornkood ännern]Alfred Newman un Ken Darby för The King and I (dt.: Der König und ich)
- Johnny Green un Saul Chaplin för High Society (dt.: Die oberen Zehntausend)
- Lionel Newman för The Best Things in Life Are Free
- George E. Stoll un Johnny Green för Meet Me in Las Vegas
- Morris Stoloff un George Duning för The Eddy Duchin Story (dt.: Geliebt in alle Ewigkeit)
„Whatever Will Be, Will Be (Que Sera, Sera)“ (Jay Livingston un Ray Evans) ut The Man Who Knew Too Much (dt.: Der Mann, der zuviel wußte)
- „Friendly Persuasion (Thee I Love)“ (Dimitri Tiomkin un Paul Francis Webster) ut Friendly Persuasion (dt.: Lockende Versuchung)
- „True Love“ (Cole Porter) ut High Society (dt.: Die oberen Zehntausend)
- „Julie“ (Leith Stevens un Tom Adair) ut Julie (dt.: Mord in den Wolken)
- „Written on the Wind“ (Victor Young un Sammy Cahn) ut Written on the Wind (dt.: In den Wind geschrieben)
Stephen Bosustow för Magoo’s Puddle Jumper
Best Kortfilm – Een Filmrull
[ännern | Bornkood ännern]Konstantin Kalser för Crashing the Water Barrier
Best Kortfilm – Twee Filmrullen
[ännern | Bornkood ännern]George K. Arthur för The Bespoke Overcoat
- Larry Lansburgh för Cow Dog
- John Healy för The Dark Wave
- Walt Disney för Samoa
Louis Clyde Stoumen för The True Story of the Civil War
- Ward Kimball för Disneyland
- Charles Guggenheim för A City Decides
- John Healy för The Dark Wave
- Valentine Davies för The House Without a Name
Jacques-Yves Cousteau för Le monde du silence (dt.: Die schweigende Welt)
- Government Film Committee of Denmark för Hvor bjergene sejler (dt.: Wo die Berge segeln)
- Louis Clyde Stoumen för The Naked Eye
Federico Fellini för La strada (dt.: La Strada – Das Lied der Straße)
- Kon Ichikawa för Biruma no Tategoto (ビルマの竪琴; dt.: Freunde bis zum letzten)
- René Clément för Gervaise
- Helmut Käutner för Der Hauptmann von Köpenick
- Erik Balling för Qivitoq – Fjeldgængeren (dt.: Qivitoq)
Sünnere Utteken
[ännern | Bornkood ännern]Weblenken
[ännern | Bornkood ännern]1929 |
1930-1 |
1930-2 |
1931 |
1932 |
1933 |
1934 |
1935 |
1936 |
1937 |
1938 |
1939 |
1940 |
1941 |
1942 |
1943 |
1944 |
1945 |
1946 |
1947 |
1948 |
1949 |
1950 |
1951 |
1952 |
1953 |
1954 |
1955 |
1956 |
1957 |
1958 |
1959 |
1960 |
1961 |
1962 |
1963 |
1964 |
1965 |
1966 |
1967 |
1968 |
1969 |
1970 |
1971 |
1972 |
1973 |
1974 |
1975 |
1976 |
1977 |
1978 |
1979 |
1980 |
1981 |
1982 |
1983 |
1984 |
1985 |
1986 |
1987 |
1988 |
1989 |
1990 |
1991 |
1992 |
1993 |
1994 |
1995 |
1996 |
1997 |
1998 |
1999 |
2000 |
2001 |
2002 |
2003 |
2004 |
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 |
2010 |
2011 |
2012 |
2013 |
2014 |
2015 |
2016 |
2017 |
2018 |
2019 |
2020